Używany Seat Alhambra II. Co warto wiedzieć przed zakupem?

Seat Alhambra drugiej generacji (podobnie jak jego bliźniak, Volkswagen Sharan) jest doskonałym wyborem dla kogoś, kto poszukuje auta z niezależnymi siedzeniami w drugim rzędzie, pozwalającymi przewozić tam trzy foteliki. Model drugiej generacji produkowano od 2010 do 2020 roku (w 2015 roku dokonano face liftingu). Pokrewieństwo z VW sprawia, że dostępność części do Alhambry jest wysoka, a ich ceny nie są wysokie. Opcjonalnie auto można było wyposażyć w dwa fotele (składane płasko w bagażniku), które pozwalają przewieźć dwie dodatkowe osoby i to w całkiem komfortowych warunkach. Co ciekawe, za dopłatą oferowano także fabryczne foteliki umieszczone na skrajnych siedzeniach drugiego rzędu. Pozycja za kierownicą jest wygodna, siedzi się wysoko, a fotele są odpowiednio twarde. Większość wersji ma elektrycznie przesuwane drzwi z boku, znacząco ułatwiające zajmowanie miejsca w środku na wąskich parkingach. Zawieszenie Alhambry zestrojono dość sztywno, co daje się odczuć na gorszych nawierzchniach. Choć w szybciej przejeżdżanych zakrętach nadwozie wyraźnie się przechyla, Seat pozostaje stabilny i przewidywalny.

Tablica rozdzielcza ma bardzo prostą formę, przez co jej obsługa nie nastręcza żadnych trudności, wnętrze jest solidnie zmontowane. Wyposażenie Seata Alhambry jest bogate, szczególnie egzemplarzy po face liftingu, które mają reflektory LED, a w opcji adaptacyjny tempomat czy system multimedialny z interfejsami umożliwiającymi wyświetlanie treści ze smartfonów, a także trójstrefową klimatyzację. Za dopłatą oferowano też adaptacyjne amortyzatory. Przy okazji liftingu wzbogacono liczbę systemów bezpieczeństwa. Minusem wnętrza jest natomiast nieco uboga liczba schowków.

Wszystkie benzynowe wersje Alhambry są turbodoładowane i mają pojemność 1.4 lub 2.0 (TSI). W podstawowej jednostce benzynowej 1.4 TSI stosowanej do 2015 roku o mocy 150 KM (kod EA111) oprócz turbosprężarki zastosowano sprężarkę mechaniczną. To wyjątkowo nieudany silnik, zacierają się w nim panewki, zdarzają braki ciśnienia sprężania w cylindrach i awarie pompy cieczy chłodzącej, rozciąga się też łańcuch rozrządu. Od liftingu w 2015 roku montowano zmodernizowany silnik 1.4 TSI (150 KM, kod EA211) wyłącznie z turbosprężarką i z rozrządem napędzanym paskiem. To sprawdzona konstrukcja, w której nie występują usterki. Jednostka 1.4 polecana jest raczej osobom, które się nie spieszą, bo choć na papierze osiągi nie wyglądają źle, to w praktyce, szczególnie po obciążeniu auta, Seat z tym silnikiem nie należy do dynamicznych, a przy tym zaczyna zużywać dużo paliwa.

Silnik 2.0 TSI (kod EA888, 200 KM, a od liftingu 220 KM) nadal ma łańcuchowy napęd rozrządu, ale dzięki gruntownej modernizacji od liftingu nie zużywa nadmiernie oleju i ma trwały rozrząd. Był on dostępny wyłącznie z 6-biegową przekładnią DSG (opcja w wariancie 1.4 TSI), w której trzeba pamiętać o wymianie oleju co około 80 tys. km. W autach o wyższych przebiegach może ona generować koszty ze względu na awarie oprogramowania mechatroniki odpowiedzialnej za zmianę przełożeń oraz ścierające się sprzęgła wielopłytkowe. Koszt naprawy może wynieść nawet kilka tysięcy złotych. Przekładnie mechaniczne są trwałe i bezawaryjne. Wersje benzynowe, w przeciwieństwie do niektórych z dieslami, nie były wyposażone w dołączany napęd 4x4 (haldex).

Z uwagi na niższą awaryjność, niższe zużycie paliwa, dobrą dynamikę i rzeczony napęd 4x4 warto poszukać odmiany z silnikiem wysokoprężnym. Zresztą takie właśnie Alhambry dominują w ogłoszeniach. Wszystkie mają pojemność 2.0. Do liftingu stosowano silnik o oznaczeniu EA189 o mocy 115/140/170/177 KM, po nim nowocześniejszą jednostkę serii EA288 o mocy 115/150/184 KM z układem oczyszczania spalin, który wymusza uzupełnianie płynu AdBlue. Wszystkie wersje od 140 KM w górę (poza odmianą 177-konną) można było wyposażyć w napęd 4x4, który znacznie poprawia trakcję na śliskiej nawierzchni. Diesle nie są awaryjne, poza sporadycznymi problemami z pompą cieczy chłodzącej czy zapychającym się filtrem DPF albo zawieszającym się czujnikiem poziomu AdBlue. Ich zużycie paliwa wynosi najczęściej około 7-8 l/100 km.

Jedynie mniej więcej co dziesiąty używany Seat Alhambra II na rynku aut używanych ma pod maską jednostkę benzynową. Te mocne, z ostatnich lat produkcji, kosztują około 100 tysięcy złotych. Na około 30-40 tysięcy wyceniane są z kolei egzemplarze 1.4 TSI w wieku 10-11 lat. Seat Alhambra z dieslem z ostatnich lat produkcji kosztuje nawet 120 tysięcy złotych. Modele od 2015 roku w górę (czyli te po face liftingu) kosztują co najmniej 60 tysięcy. Auta z pierwszych lat produkcji, najczęściej z przebiegami znacznie przekraczającymi 200 tys. km, startują od poziomu niecałych 40 tysięcy.

Seat Alhambra II może nie wzbudzi zazdrości sąsiadów, jeśli ktoś poszukuje takich wrażeń, ale z pewnością zaspokoi wszystkie praktyczne potrzeby rodziny. Jego wygląd nadwozia jest tam samo prosty jak kabiny, silniki w większości okazują się dynamiczne, a konstrukcja trwała. Warto polować na auta po face liftingu z lekko odświeżoną stylizacją oraz bogatszym wyposażeniem. Trwały napęd 4x4 to wartość dodana.