Fiat Tipo

Pierwszy samochód znany jako Fiat Tipo był produkowany w latach 1988–1995. Ten model, nawiązujący wyglądem nadwozia m.in. do kultowej Lancii Delta, zyskał miano Samochodu Roku 1989. Został zastąpiony przez modele Brava i Bravo.

W 2015 roku włoski producent wznowił produkcję Tipo. Jest to jednak zupełnie nowa konstrukcja, której poszczególne wersje nadwozia zastąpiły takie modele jak Bravo, Linea i Stilo. W Turcji ten model jest znany jako Fiat Egea, a w Meksyku i na Bliskim Wschodzie – jako Dodge Neon.

Pojazd w założeniu miał być niedrogi, funkcjonalny i przestronny. Twórcom udało się spełnić wszystkie cele. Ponadto projektantom udało się stworzyć jedno z najładniejszych i wyróżniających się aut w portfolio włoskiego producenta.

W Polsce samochód pojawił się w 2016 roku i z miejsca stał się niezwykle popularny. Aż 1200 z 1500 egzemplarzy znalazło właścicieli jeszcze przed rozpoczęciem oficjalnej sprzedaży.

Od 2015 do 2024 roku w produkcji znajduje się pierwsza (i jak na razie jedyna) generacja Fiata Tipo. Samochód pojawił się na rynku w kilku wersjach nadwozia: jako 5-drzwiowy hatchback, 4-drzwiowy sedan i 5-drzwiowe kombi. 

W 2017 roku w wybranych krajach pojawiła się też wersja Van bazująca na kombi, ale bez tylnych siedzeń i z fabryczną instalacją gazową. W 2020 roku pojazd przeszedł gruntowny facelifting obejmujący atrapę chłodnicy (już z nowym logiem Fiata), ledowe światła i przedni zderzak. Sporo zmian zaszło też we wnętrzu – wykorzystano nową deskę rozdzielczą, systemy multimedialne i tapicerki. Dodano nowe opcje w wyposażeniu. 

Nie wcześniej niż w 2024 roku ma się pojawić następca Tipo stworzony na platformie crossovera Jeepa Renegade’a.

Fiat Tipo wyróżnia się atrakcyjną bryłą nadwozia, która sprawia, że samochód wygląda na droższy, niż jest w rzeczywistości. Pojazd można kupić za mniej niż 100 tys. zł, co czyni go jednym z tańszych samochodów na rynku wśród nowych modeli. Jest też niedrogi w codziennej eksploatacji oraz bardzo praktyczny i ładowny.

Jednostki w Tipo trudno uznać za dynamiczne, aczkolwiek w większości przypadków są zupełnie wystarczające. Kierowcy chwalą za to ich prostą konstrukcję, która sprawia, że koszty serwisu są stosunkowo niskie.

Przez to kierowcy są w stanie wiele wybaczyć nowemu Tipo. Wśród jego największych wad wymienia się bardzo słabej jakości osprzęt (m.in. audio) oraz fatalne wyciszenie kabiny. Problemem są też drobne usterki, m.in. wentylatora nawiewu czy innych elektrycznych, z pozoru mało istotnych części.