Warszawa 210
Prototyp samochodu Warszawa, który oznaczony został symbolem 210 powstał w 1964 roku. Na ówczesne czasy była to bardzo nowoczesna, całkowicie nowa koncepcja auta z zastosowaniem wielu nowatorskich pomysłów.
Pojazd ten był - pod względem konstrukcji nadwozia - wzorowany na Fordzie Falkonie. Według nigdy nie zrealizowanych planów w „Warszawie 210” miał być zastosowany sześciocylindrowy silnik o pojemności 2500 ccm i mocy 90 KM lub czterocylindrowy o pojemności 1656 ccm i mocy 66 KM. Warto zaznaczyć, że oba te silniki były polskiej konstrukcji.
Najprawdopodobniej wyprodukowano dwa egzemplarze „dwieściedziesiątki” - jeden prezentowany w muzeum Norblina i drugi w formie makiety. Według legend właśnie ten drugi egzemplarz, trafił do zakładów GAZ, jako wzór dla opracowywanej w ówczesnym Związku Radzieckim Wołgi M-24. czy tak było rzeczywiście? Tego nie udało się nam zweryfikować. Prezentowany na naszych zdjęciach egzemplarz jest jedynym, który się zachował.
Docelowo Warszawa 210 mogła przewozić 6 osób, duże gabarytowo bagaże i zastąpić produkowaną Warszawę opartą na modelu M-20. Cała konstrukcja wykonana była ręcznie i przedstawia w zasadzie niedokończony prototyp. Silniki i skrzynia biegów, które miały znaleźć się w tym modelu pozostały w jedynie w postaci projektów czy makiet.
Podobnie jak w wypadkach innych modeli prototypów również i „210” nie doczekała się seryjnej produkcji. W większości przypadków decydowały względy finansowe, gdyż uruchomienie produkcji całkowicie nowego samochodu pochłaniało ogromne środki i zaangażowanie wielu kooperantów. Dlatego też w latach sześćdziesiątych coraz bardziej skłaniano się na zakupu licencji na nowy model samochodu.
Mimo to, takie prototypy jak Warszawa 210, często wybiegające daleko w przyszłość świadczyły o wysokim poziomie polskiej myśli technicznej...
Konstruktor prowadzący inż. Mirosław Górski
Zespół projektantów: Inż. Cezary Nawrot oraz inż. Zdzisław Glinka,
inż. Stanisław Łukaszewicz, inż. Jan Politowski
Opracowano w FSO Warszawa, Dział Głównego Konstruktora
Silnik: 2485 ccm sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą
Moc: 85 KM przy 4200obr/min.
Max. moment obr.: 181Nm przy 2000 obr/min.
Prędkość max.: 150 km/h
Ilość biegów: 4, synchronizowane, sterowane przy kolumnie kierowniczej
Napęd: tylny, klasyczny (silnik umieszczony wzdłużnie, napęd na tylną oś)
Zawieszenie przód: niezależne na kolumnach McPhersona i wahaczach poprzecznych
Zawieszenie tył: sztywny most napędowy na wzdłużnych resorach piórowych i amortyzatorach teleskopowych
Hamulce: hydrauliczne, dwuobwodowe, bębnowe
Masa własna: 1200 kg
Samochód ten można obejrzeć w Muzeum Przemysłu w Warszawie przy ul. Żelaznej 51.
