Mikrus i Meduza
Kontynuujemy opis samochodów polskiej konstrukcji, które weszły już do historii naszej motoryzacji.

Tym razem Mikrus i Meduza. W 1956 r. zapadła decyzja o uruchomieniu produkcji tzw. mikrosamochodów. Skonstruowanie auta miało się odbyć w dwóch zakładach WSK Mielec (podwozie i nadwozie) i WSK Rzeszów (silnik). W ciągu 2 miesięcy 30 konstruktorów stworzyło próbną serię 17 Mikrusów, które został zaprezentowane 22 lipca 1957 roku w tym dwa egzemplarze w wersji kabriolet i pickup.

Pierwsze auta zostały sprzedane prywatnym nabywcom, pod warunkiem składania okresowych sprawozdań z jazd. Prowadzono również własne próby samochodu, co pozwoliło wyeliminować nieprzewidziane usterki i mankamenty pojazdu.
Wnętrze nadwozia Mikrusa mieściło dwie osoby dorosłe i dwoje dzieci. Jazda dorosłej osoby na tylnej kanapie nie należała do wygodnych. Również wsiadanie i wysiadanie z samochodu wymagało odrobiny akrobacji. Wyposażenie ograniczono do niezbędnego minimum. Jedyny zegar informował kierowcę o aktualnej prędkości i przejechanych kilometrach, ogrzewanie polegało na otwarciu szczeliny pomiędzy kabiną, a komorą silnikową i dopuszczeniu ciepłego powietrza wokół silnika.

Bagażnik ulokowany był z przodu pojazdu i ładowanie przymocowywanego paskiem i trzymanego nogami pasażera bagażu odbywało się od wnętrza kabiny. Ergonomia wymuszona przez małą objętość auta była rewelacyjna. Praktycznie bez odrywania rąk z kierownicy można było włączyć kierunkowskaz i wymienić bezpieczniki.
Zawieszenie pojazdu było niezależne na wahaczach poprzecznych o sprężynach śrubowych i amortyzatorach teleskopowych. Niewielki nacisk na przednie koła powodował łatwość w skręcaniu kół, a średnica zawracania wynosiła nie całe 10m. Stabilność samochodu na zakrętach oraz skuteczność hamowania była dobra, jednak zastosowanie kół o zbyt małej średnicy nie nadawało się do użytkowania auta na ówczesnych kiepskiej jakości drogach. Zdecydowanie też auto było zbyt głośne.
Napięcie 12V uzyskiwane było z prądnico-rozrusznika wytwarzającego moc 130W umieszczonego na czopie wału korbowego.
Mikrus produkowany był jedynie przez 3 lata do 1960 roku. Wytworzono 1700 sztuk. Powodem zaprzestania produkcji były zbyt duże koszty produkcji.

W tym czasie powstał też projekt samochodu opartego na podwoziu i napędzie Mikrusa - Meduza o bardzo nowatorskiej linii nadwozia. Prezentowany na naszym zdjęciu egzemplarz jest jedynym, który powstał.
Oto parametry techniczne Mikrusa:
Silnik: 296 ccm, dwusuwowy, dwucylindrowy, chłodzony powietrzem silnik umieszczony poprzecznie z tyłu.
Moc: 14,5KM przy 5100 Obr./Min.
Skrzynia biegów: czterobiegowa niezsynchronizowana
Prędkość max: 70km/h osiągana w 32sek.
Zużycie paliwa: ok. 5l/100km