Używane Volvo XC60 II (2017 do teraz). Cena, opinie i dane techniczne

Volvo XC60 II zadebiutowało w 2017 roku i w stosunku do poprzednika wspólna jest w zasadzie tylko nazwa. Auto zbudowano na nowej płycie podłogowej, zastosowano w nim kompletnie nowe silniki, w tym układy hybrydowe plug-in czy mild hybrid. Wyglądem mocno nawiązuje do większego XC90, a po siedmiu latach z przekonaniem można stwierdzić, że stylizacja auta dobrze zniosła próbę czasu. Także wnętrze, wykonane z precyzją i z dobrych jakościowo materiałów, wygląda atrakcyjnie. To zasługa między innymi opartego na Androdzie systemu multimedialnego. Niestety, do liftingu stosowano w nim zbyt małe ikony, pola dotykowe były za mało czułe, a menu komputera skomplikowane.

Kabina Volvo XC60 jest przestronna, choć wysoki tunel środkowy zabiera miejsce na stopy. Bagażnik (505 litrów) ma regularne kształty i płaską podłogę po złożeniu kanapy, pod nią znalazło się jeszcze miejsce na koło zapasowe, ale sama pojemność "kufra" nie jest nadzwyczajna. Wysoki komfort jazdy zapewniają bardzo wygodne fotele oraz dobre wyciszenie. Pod względem jakości i wzornictwa XC60 II nie wykazuje słabych stron, poza skórzanymi obiciami, które mogą się wygniatać.

Gama napędowa Volvo XC60 jest bogata, choć wszystkie odmiany to rzędowe, czterocylindrowe silniki, nawet o takiej samej pojemności (1969 ccm), niezależnie od tego, czy mówimy o dieslu (już nieoferowanym) czy odmianach benzynowej. Obecnie w sprzedaży znajduje się jedna wersja czysto benzynowa, choć wspomagana układem mild hybrid (silnik elektryczny działający też jak generator osiąga 14 KM, moc benzynowego 2.0 to 250 KM). Auto ma napęd 4x4. Patrząc na rynek używanych możemy przebierać spośród benzynowych odmian T4, T5 oraz T6. Zacznijmy od najmocniejszej, która oprócz turbodoładowania ma także sprężarkę mechaniczną i osiąga 320 KM (310 KM po 2018 roku, także 326 KM). Takie Volvo da się rozpędzić do 230 km/h, setkę osiąga w czasie 5,9 s. Dobra dynamika jest okupiona jednak wysokim zużyciem paliwa, choć jadąc spokojnie można osiągnąć wynik rzędu 8 l/100 km. Słabsze odmiany T4 i T5 miały odpowiednio 190/210 lub 250/254 KM, najsłabsza była oferowana wyłącznie z przednim napędem.

Wszystkie jednostki przy bardziej dynamicznej jeździ zużywają powyżej 10 l/100 km, bywa, że mają też podwyższony apetyt na olej. W wersjach B4, B5 i B6 osiągają 197/250/300 KM, w każdym wypadku pracę systemu start/stop czy uruchamianie auta wspomaga jednostka elektryczna o mocy 14 KM. Hybrydy z prawdziwego zdarzenia mogą być ładowane z zewnętrznego źródła i to najmocniejsze odmiany XC60 II: obecnie wersje T6 i T8 mają 350/455 KM, wcześniej osiągały 340/390/407 KM. Moc jednostki elektrycznej to 87 KM (w obecnie sprzedawanych wersjach 144 KM), zasięg auta "na prądzie" wynosi około 30 km. Akumulatory z biegiem czasu stawały się coraz bardziej pojemne - najpierw miały 10,4 kWh, potem 11,6 kWh, a obecnie 18,7 kWh, co pozwoliło wydłużyć zasięg elektryczny nawet do około 80 km.

Po stronie diesli dostępne były odmiany D3, D4 i D5 (150/190/235 KM). Potem pojawiły się diesle z układem mild hybrid - B5 i B6 (197 i 250 KM), oba wspomagane przez 14-konny silnik elektryczny pełniący też rolę startera/generatora. We wszystkich, poza podstawowymi, odmianach standardem był 8-biegowy "automat" Geartronic. Napęd 4x4 jest dołączany poprzez sprzęgło Haldex V generacji.

Ponad połowę ofert stanowią samochody z silnikiem Diesla. Auta z pierwszych lat produkcji nadal kosztują grubo powyżej 100 tys. zł, najczęściej co najmniej 130 tysięcy, a nierzadko bliżej 200 tysięcy. Od około 160 do 230 tysięcy kosztują odmiany hybrydowe plug-in (te ostatnie z 2022 roku). Najtańsze wersje benzynowe wyceniane są na około 110 tys. zł,

Volvo XC60 może i nie ma silników większych niż 2-litrowe, ale nadrabia to wyjątkowym wzornictwem i wysokim komfortem jazdy - to wystarczyło, by zdobyć popularność na całym świecie. O dobrym designie mówi się, że musi wytrzymać próbę czasu - trudno o lepszy przykład na potwierdzenie takiej tezy niż stylizacja XC60. Volvo jest nadal ładne, konkurencyjne pod względem wyposażenia, szkoda tylko, że większość odmian stosunkowo dużo pali.