Używane Volvo XC 90 II. Wady, zalety, polecane wersje

Niestety, na rynku nie ma wiele SUV-ów, które są gotowe do zainstalowania trzech fotelików w II rzędzie siedzeń korzystając z uchwytów Isofix. W przypadku opisywanego Volvo XC90 nie jest to możliwe. Mocowania Isofix są dostępne tylko na zewnętrznych siedzeniach w II rzędzie oraz na przednim fotelu pasażera. Na środkowym miejscu jest wyłącznie uchwyt podtrzymujący fotelik, ale trzeba go mocować za pomocą pasa bezpieczeństwa. Mimo wszystko, z uwagi na poziom bezpieczeństwa konstrukcji czy liczby systemów wspomagających kierowcę, Volvo XC90 (także z trzecim, opcjonalnym rzędem siedzeń) to jeden z mocnych kandydatów do wożenia trójki dzieci - także dzięki szerokości wnętrza, która pozwala umieścić trzy foteliki obok siebie. Volvo XC90 II generacji to model, którego z poprzednikiem łączy nazwa oraz podobny kształt tylnych lamp, a także wysoka jakość wykończenia, komfort i poziom bezpieczeństwa. Oczywiście, w każdym z tych obszarów XC90 II jest od swojego protoplasty wyraźnie lepsze.

Model skonstruowany został na nowej płycie podłogowej, umożliwiającej zastosowanie napędów hybrydowych plug-in, a później także odmian mild hybrid. Kabina XC90 jest świetnie wykonana i oryginalnie wystylizowana, a do tego jest w niej mnóstwo miejsca. Większą przestrzeń udało się wygospodarować m.in. dzięki mniejszym, 4-cylindrowym silnikom 2.0 - konkurenci Volvo stosują, także z przyczyn prestiżowych, większe 6- i 8-cylindrowe jednostki. Większość aut jest wyposażona w napęd 4x4 (napęd tylnej osi dołącza sprzęgło haldex). Warto podkreślić, że siedzenia II rzędu można oddzielnie składać, a także przesuwać, regulując w ten sposób pojemność bagażnika lub przestrzeń w III rzędzie. Zawieszenie wielowahaczowe XC90 jest nastawione na komfort, układ kierowniczy pracuje lekko i nieźle daje znać kierowcy o tym, co dzieje się z przednimi kołami.

Zarówno jednostki benzynowe jak i diesle mają identyczną pojemność (1969 cm sześciennych) i pochodzą z tej samej rodziny silników (VEA). Odmiany benzynowe osiągają 254 (po liftingu 250) lub 310/320 KM, mocniejsza dzięki temu, że zastosowano w niej także sprężarkę mechaniczną (kompresor). Przed zakupem warto skontrolować sposób rozwijania mocy oraz pracę automatycznej skrzyni biegów, bo zdarza się, że ta szarpie i opóźnia zmianę przełożeń. Do tego dochodzi zużycie turbosprężarki, która może już wymagać wymiany/regeneracji. XC90 ma na swoim koncie kilka akcji serwisowych. Jedna z nich dotyczy wadliwych przewodów paliwowych, przez które mogło dojść nawet do samozapłonu. W związku z tym warto skontrolować, czy interesujący nas egzemplarz jest już tych po poprawkach.

Diesle, oznaczone jako D4 i D5, miały 190/225/235 KM, przy czym słabszy wariant przeciętnie radzi sobie z dużym i ciężkim SUV-em, którego masa własna przekracza 2 tony. W przypadku jednostek wysokoprężnych ich koszty serwisu są niestety wysokie, a potencjalne problemy to te z filtrem DPF, którego czyszczenie jest czasochłonne, czy paskiem osprzętu, który może nakręcić się na wał korbowy i uszkodzić rozrząd. Wymiana paska rozrządu konieczna jest co 180 tys. km lub 10 lat. Producent zaleca wymianę oleju raz na rok lub co 30 tys. km, ale lepiej skrócić ten przebieg o połowę. Generalnie większość jednostek nie powoduje problemów do przebiegu około 200 tys. km. Są one też chwalone za kulturę pracy.

Najmocniejszy wariant Recharge to ten, w którym silnik benzynowy wspomaga jednostka elektryczna. Daje to łączną moc układu na poziomie 390-455 KM (różniła się w zależności od rocznika). W tej wersji auto przyspiesza od 0 do 100 km/h (zależnie od mocy układu) w 5,8-5,4 s. Ponadto może bezemisyjnie przejechać około 40-60 km, dzięki akumulatorom zdolnym zgromadzić 11,6 kWh lub 18,8 kWh (w zależności od rocznika). Tę wersję polecamy jednak wyłącznie kierowcom, którzy mają gdzie ładować samochód. Bez tego zużycie paliwa w cyklu mieszanym jest wysokie i rośnie do 11-13 l/100 km.

Na rynku przeważają modele z silnikiem Diesla. Prawie wszystkie są wyposażone w napęd 4x4. Ceny Volvo XC90 z pierwszych lat produkcji spadły już poniżej 100 tys. zł, ale większość nowszych i bardziej zadbanych egzemplarzy nadal kosztuje grubo powyżej tej kwoty. 3-4 letnie XC90 z dieslem wyceniane są na około 200-250 tys. zł.  Drogie są hybrydy, które potrafią kosztować 180 tys. zł w przypadku aut 6-7 letnich, nowsze przebijają granicę 200 tys. zł.

Brak jednostek o większej liczbie cylindrów można przeboleć, dzięki dieslowi o wysokiej kulturze pracy i niezłym osiągom oraz ekonomii, a także mocnej wersji hybrydowej. Volvo ma wiele innych asów w rękawie, na czele z fantastycznym wykończeniem kabiny, wysokim komfortem i nadal przyjemnej dla oka stylizacji. Nie bez znaczenia jest fakt, że to wciąż aktualny model. Trzeba się jednak liczyć z tym, że koszty serwisu tego auta mogą być wysokie.