Używane: Honda Accord VII, Toyota Avensis II
Zapłać drogo, aby otrzymać auto niezawodne – tak zachwala się w ogłoszeniach Hondę i Toyotę. Pierwsza spełnia oczekiwania. Druga ma już z tym problem.
Jeśli samochód w klasie średniej nie jest Volkswagenem Passatem lub Audi A4, to jego wysoką cenę może uzasadnić tylko japońskie pochodzenie. Używane Toyoty, Hondy, a także Mazdy są "wysysane" przez rynek wtórny i szybko znajdują nabywców.
Są to zresztą klienci zupełnie innego sortu niż ci, którzy szukają Passata. W przypadku VW liczy się wyłącznie jak najniższa cena, natomiast auta japońskie kupują raczej odbiorcy, którzy są gotowi zapłacić więcej, aby jeździć samochodem całkowicie niezawodnym. Postanowiliśmy więc sprawdzić, czy w przypadku wyboru Hondy Accord lub Toyoty Avensis przypadkiem nie czeka ich srogie rozczarowanie.
Kropelka sportu
Avensis to samochód pozbawiony wszelkich sportowych akcentów - duże, praktyczne kombi z eleganckim wnętrzem (zwłaszcza w bogatszych odmianach Sol czy Prestige), które wyróżnia się miękkim zawieszeniem i niezbyt precyzyjnym prowadzeniem.
Na tle Avensisa, Accord wygląda, jakby dorzucono mu kropelkę sportowego charakteru. Ma niższą pozycję za kierownicą, trójramienne koło kierownicy i smukłą, bardziej dynamiczną sylwetkę. Cierpi na tym praktyczność bagażnika Hondy, który jest znacznie niższy mierząc od podłogi do poziomu rolety. W liczbach bezwzględnych Honda wypada znacznie lepiej (575 l w stosunku do 520 l w Toyocie), ale rzeczywiste walory wskazują na Avensisa. Ciekawostką jest natomiast wydłużony o 5,5 cm rozstaw osi Accorda kombi w stosunku do sedana, dzięki czemu na tylnej kanapie kombi
podróżuje się wyjątkowo wygodnie.
Dobrze czy znakomicie?
"Znakomicie" to słowo, którym można określić jakość wykończenia wnętrza Hondy. Nic tu nie trzeszczy, nawet w dieslach z dużymi przebiegami. W Toyocie jest ona zaledwie poprawna. Często wypada lub klekocze roleta tylna, materiał, z którego wykonano siedzenia brudzi się i filcuje, a wygłuszenie ściany grodziowej pęka. Z drugiej strony, na ocenę "znakomicie" zasługuje zabezpieczenie antykorozyjne Toyoty. W Hondzie nie jest aż tak różowo - zdarza się nalot na masce, na rantach drzwi i progach, jednak dotyczy to tylko egzemplarzy z początku produkcji.
Sportowe zacięcie Hondy znajduje potwierdzenie także w budowie podwozia. Ma ona zawieszenie wielowahaczowe z przodu i z tyłu (w Avensisie - tylko z tyłu). Trwałość fabrycznych elementów to ok. 200 tys. km, a nawet więcej - nie dotyczy to jedynie gum stabilizatora. Avensis z początku miał nietrwałe tylne zawieszenie, co jednak szybko poprawiono. Części zawieszeniowe do Hondy są droższe i trudniej dostępne niż do Toyoty.
Benzynowe jednostki zarówno Toyoty, jak i Hondy zasługują na najwyższe uznanie. W szczególności silnik 2.0 w Accordzie to król niezawodności. W Avensisie najlepszy wybór to 1.8 VVT-i. Benzynowy 2.0 D-4 ma bezpośredni wtrysk paliwa i znacznie bardziej skomplikowaną konstrukcję, czasem zdarza się, że dymi na czarno i nie ma skutecznego sposobu na stałe usunięcie tej przypadłości.
Toyoto, to nie wypada!
Niestety, w kwestii diesli Toyoty mamy złe wiadomości. O ile stary, żeliwny silnik 2.0 D-4D 116 KM jest trwały, a jego jedynym problemem jest zużyty osprzęt, o tyle nowsze odmiany 2.0 126 KM i 2.2 150-177 KM (seria AD) cierpią z powodu wady fabrycznej. Aluminiowy blok silnika eroduje, a mikrouszkodzenia powodują wypalenie uszczelki pod głowicą. Uszkodzenie można naprawić raz, bo elementem procedury naprawczej jest splanowanie bloku. Drugi raz zeszlifować go nie można - nie ma aż tak grubych uszczelek, które skompensowałyby ubytek materiału. Mechanicy, z którymi konsultowaliśmy tę kwestię, mówią, że jeśli naprawa jeszcze nie była wykonywana, to niemal z pewnością się ujawni. Jeszcze 2-3 lata temu problem nie był powszechny, ale gdy większość aut zbliżyła się do przebiegu 200 tys. km - awarie nasiliły się lawinowo. Zdarzają się też usterki wtryskiwaczy - nieregenerowalnych urządzeń DENSO. Obecnie nowy wtryskiwacz można kupić w internecie za ok. 1300 zł.
Diesel Hondy to pierwszy silnik wysokoprężny tej japońskiej marki. Jego mała popularność wynika z pojemności przekraczającej 2 litry, przez co Accord jest klasyfikowany jako auto luksusowe (akcyza 18,6%). Pod względem dopracowania konstrukcji zasługuje na szóstkę z minusem za pękające kolektory wydechowe z początku produkcji (wymieniano je na gwarancji). Czasem zdarza się zgrzytanie łańcucha rozrządu. Na forach nie ustają dyskusje, czy dźwięk jego pracy jest przejawem usterki, czy po prostu "ten typ tak ma". Można profilaktycznie go wymienić, ale kosztuje to ok. 1600-1700 zł.
Wersją 2.2 i-CTDi jeździ się bardzo przyjemnie, jednak koszty utrzymania nie będą niższe niż w wariancie benzynowym. Ponadto silnik ten ma
filtr cząstek stałych, a w Toyocie zdarzają się diesle bez DPF-u.
Sytuacja rynkowa
Avensisów jest w ogłoszeniach trzykrotnie więcej niż Accordów. W dodatku aż 3/4 z nich to diesle - w Hondzie odsetek wersji wysokoprężnych wynosi 1/4. Ceny są natomiast niezwykle porównywalne: w obu przypadkach za 21-22 tys. zł można kupić jeżdżące auto w kiepskim stanie, natomiast na samochód po liftingu trzeba wydać ok. 27-28 tys. zł. Problem z Hondą polega na tym, że wybór najbardziej pożądanych diesli jest minimalny, a z Toyotą - że nowsze diesle są usterkowe, a starsze mają już bardzo duże przebiegi. Potencjalnym nabywcom radzimy więc niezawodne wersje benzynowe, pod warunkiem, że nie mają instalacji gazowej - oba japońskie auta fatalnie znoszą zasilanie LPG.
Podsumowanie
Zwycięstwo przyznajemy Hondzie Accord, ale jest to zwycięstwo z zastrzeżeniem: Honda to samochód dopracowany, ale drogi zarówno w zakupie jak i w utrzymaniu, niestety obarczony także ryzykiem kradzieży. Toyota jest bardziej awaryjna, ale części są tańsze i łatwiej dostępne. Wygrywa także w kwestii praktyczności wnętrza.
Honda Accord VII: historia modelu
2002: prezentacja sedana i kombi.
2003: w gamie diesel 2.2 i-CTDi.
2006: lifting, zmieniony przód.
2008: prezentacja następcy.
Honda Accord VII: wyposażenie
Wersje wyposażeniowe Accorda to bazowa Comfort, bogate Sport i Executive oraz usportowiona Type-S, która występowała z silnikiem 2.4. Do standardu należała klimatyzacja, 6 poduszek powietrznych, elektrycznie sterowane szyby i lusterka oraz ABS, jednak już system VSA czy komputer pokładowy wymagały zakupu wyższej wersji.
Honda Accord VII: typowe usterki i problemy
- Pękające kolektory wydechowe w dieslach - wymieniano je na gwarancji.
- Nalot korozyjny - dotyczy pewnych partii samochodów sprzed liftingu.
- Niedziałające elektryczne otwieranie tylnej klapy.
- Parujące reflektory.
- Nietrwałe gumy stabilizatora.
- Uszkodzenia głowic - tylko w autach z LPG (odradzamy!).
Honda Accord VII: plusy
- Bardzo niezawodne silniki.
- Sportowy charakter.
- Duży rozstaw osi.
- Mała utrata wartości.
Honda Accord VII: minusy
- Istotne ryzyko kradzieży.
- Mały wybór wersji z dieslem.
- Wąska oferta zamienników.
- Niektóre auta rdzewieją.
Honda Accord VII: silniki
Benzynowe jednostki 2.0 i 2.4 i-VTEC są bardzo podobne konstrukcyjnie i zapewniają też porównywalne osiągi. A także wyjątkowy poziom niezawodności. Diesel w momencie prezentacji był sensacją, po latach zachwyca trwałością osprzętu, jednak zużyciem paliwa już niekoniecznie. Brak do niego tanich zamienników.
Toyota Avensis II: historia modelu
2003: prezentacja modelu.
2004: diesel 2.2 D-CAT.
2005: wersja 2.4 D-4.
2006: lifting, nowy diesel 2.0.
2008: debiut kolejnej generacji.
Toyota Avensis II: wyposażenie
Bazowa wersja Avensisa - Terra - miała 4 poduszki powietrzne i poduszkę kolanową kierowcy, ABS, radio z CD, klimatyzację i "elektrykę" szyb, a po liftingu także komputer pokładowy. Wyższy wariant Luna dodawał do tego układ stabilizacji toru jazdy VSC. Bogatsze wersje to: optymalna Sol, Sol+ i wypełniona gadżetami Prestige.
Toyota Avensis II: typowe usterki i problemy
- Uszkodzenia bloku silnika w dieslach serii AD (2.0 i 2.2). Usterka jest poważna, można ją naprawić, ale... tylko raz.
- Łomoczące zawieszenie tylne w autach sprzed liftingu.
- Wypalone odbłyśniki reflektorów (zwłaszcza ksenonów).
- Usterki osprzętu w dieslu 2.0 D-4D (116 KM) - zużyte wtryskiwacze lub turbo.
- Plamy na tapicerce.
Toyota Avensis II: plusy
- Duży wybór aut na rynku.
- Bardzo praktyczny bagażnik.
- Świetnie wykonane nadwozie.
- Szeroka dostępność części.
Toyota Avensis II: minusy
- Problemy z dieslami.
- Słabe prowadzenie.
- Mało skuteczne hamulce.
- Zbyt niski prześwit.
Toyota Avensis II: silniki
Najbezpieczniejsza propozycja to trochę za słaby 1.6 VVT-i lub 1.8 (tu zdarzały się przypadki zużycia oleju). 116-konny diesel 2.0 to stary silnik z żeliwnym blokiem. Układ tłokowo-korbowy jest bardzo trwały - gorzej z osprzętem (nieregenerowalne wtryskiwacze). W dieslach po liftingu eroduje aluminiowy blok silnika.
Tymon Grabowski
