Używana Dacia Duster II z napędem 4x4 – wady, zalety, polecane silniki

Jeśli zastanawiamy się nad używanym SUV-em lub crossoverem z napędem na cztery koła, naturalną kandydatką do sprawdzenia wydaje się Dacia Duster II generacji, którą pokazano pod koniec 2017 roku (na drogi trafiła w 2018 r.). Auta tej marki znane są z dobrego stosunku ceny do jakości, który, szczególnie w przypadku modeli z ostatnich lat, jeszcze się poprawił. Owszem, wykończenie kabiny, jej wyciszenie czy wyposażenie to nadal nie jest poziom marek koreańskich czy europejskich, ale Duster II w tych dziedzinach tak wyraźnie jak wcześniej nie odstaje. Plastiki wyglądają już przyjemniej niż w modelu I generacji, wyciszenie jest wyraźnie lepsze, a wyposażenie może obejmować takie elementy jak system bezkluczykowego dostępu, automatyczna klimatyzacja czy system kamer 360 stopni z widokiem na bok auta, który może przydać się podczas parkowania czy jazdy terenowej. Zawieszenie Dustera II jest zestrojone miękko, ma duży skok, więc jazda po wertepach nie stanowi dla niego problemu. Prześwit auta wynosi niezłe 21 cm.

Napęd 4x4, który nie jest wynalazkiem Dacii, a został przeszczepiony z Nissana Qashqaia, to typowa konstrukcja z dołączanym tyłem. Pokrętłem na tunelu środkowym można wybierać spośród kilka trybów jego pracy: 2WD, Auto i Lock, przy czym ten ostatni działa do około 60 km/h. W pierwszym trybie Dacia jest klasycznym autem przednionapędowym, koła tylne nie napędzają pojazdu, co sprawia, że zmniejsza się zużycie paliwa. W trybie Auto Duster nadal odpycha się od ziemi głównie przednimi kołami, ale jeśli komputer wykryje ich uślizg, np. na mokrym asfalcie przy ruszaniu czy na luźnej nawierzchni, część siły napędowej zostanie przeniesiona na tylną oś. Kierowca nie ma na to wpływu. Z kolei w trybie Lock elektronika dzieli siłę napędową w stosunku 50:50 między osiami, więc w takim ustawieniu Duster II jest gotów do jazdy po luźnych nawierzchniach. Oczywiście, trzeba mieć wtedy na uwadze rodzaj opon, bo te drogowe mocno ograniczą możliwości auta. W Dacii Duster II nie znajdziemy reduktora, ale bardzo krótkie przełożenie pierwszego biegu sprawia, że pełni on w pewnym sensie jego rolę. Dlatego właśnie Dacia Duster, także dzięki stosunkowo lekkiej konstrukcji, potrafi w terenie zadziwić niejednego kierowcę auta terenowego.

Otóż odpowiedź zależy od osobistych preferencji, bo Duster 4x4 był oferowany zarówno w wersjach z silnikami benzynowymi (także wolnossącym) jak i wysokoprężnymi. Zacznijmy od tych pierwszych. Jeśli ktoś oczekuje prostej konstrukcji, która w dodatku dobrze znosi pracę na paliwie LPG, to może w ciemno brać Dustera 1.6 SCe, czyli odmianę ze sprawdzonym silnikiem Nissana, dostępnym także w modelu poprzedniej generacji. Był on oferowany tylko przez około dwa lata, do 2019 roku, bo właśnie wtedy wprowadzono mocny wariant turbodoładowany 1.3 TCe o mocy 131/150 KM, wszystkie dostępne wyłącznie z 6-biegową przekładnią mechaniczną (w wersjach z 4x4). Silnik wolnossący ma w zasadzie jedną wadę - zapewnia słabe osiągi na asfalcie, o każde przyspieszenie trzeba go mocno prosić zapędzając silnik na wyższe obroty, a to oczywiście nie pozostaje bez wpływu na spalanie.

Silniki 1.3 TCe w tej kwestii wypadają znacznie lepiej. Przez krótki okres Duster 4x4 był dostępny także z jednostką 1.2 TCe (w 2018 roku) o mocy 125 KM. Może ona cierpieć na problemy z cewkami zapłonowymi czy obróconymi panewkami, ale to raczej marginalne przypadki. W 1.3 TCe może dochodzić z kolei do mieszania się oleju z paliwem w układzie smarowania, przez co poziom tego pierwszego się podnosi. Dacia z tej przyczyny aktualizowała oprogramowanie silnika. Poza tymi problemami to na razie zbyt młode jednostki, by mówić coś więcej o potencjalnych problemach, z pewnością jednak zwrócilibyśmy uwagę na regularną wymianę oleju, przynajmniej raz w roku lub co najdalej 15 tys. km.

Dacia Duster II z silnikiem Diesla przekona tych, którzy liczą najbardziej na niskie rachunki na stacjach. Jedyny dostępny z napędem 4x4 wariant wysokoprężny w tym modelu to 1.5 dCi o mocy 110 lub 116 KM (ten pierwszy dostępny tylko w 2018 roku). Jak widać, dość szybko unowocześniono diesla stosując mocniejszą i bardziej przyjazną środowisku wersję Blue dCi wyposażoną w układ oczyszczania spalin wymagający dolewania płynu Adblue. Do tego mamy oczywiście filtr cząstek stałych, który nie lubi jazdy po mieście i na krótkich dystansach. Tak jak w wersjach benzynowych olej najlepiej wymieniać raz w roku lub co najdalej 15 tys. km, rozrząd jest tu napędzany paskiem i wymaga wymiany co 5 lat lub co 150 tys. km. Duster z dieslem odwdzięcza się ultraniskim zużyciem paliwa oraz wystarczającą dynamiką.

Dacia Duster II należy do grupy aut z niskim spadkiem wartości. Żeby szukać wersji z napędem 4x4 z lat 2017-2021 trzeba mieć co najmniej 50 tysięcy złotych, w tej cenie da się kupić auto z polskiego salonu i z dieslem pod maską. Najtańsze odmiany benzynowe (z wolnossącym 1.6 lub turbodoładowanym 1.3) startują od około 55 tysięcy. Najdroższe są odmiany wysokoprężne z 2020/2021 roku, które przejechały mniej niż 50 tys. km - za nie należy wyłożyć nawet niecałe 80 tysięcy złotych. Podaż auta jest całkiem spora (około pół setki ogłoszeń).

Dacia Duster II to znakomity wybór, bo to auto, które sprawdzi się i w mieście i w lekkim terenie. Plastikowe wnętrze przy trudniejszej eksploatacji ma swoje zalety, łatwiej je umyć. Warto szukać lepiej wyposażonych odmian i tych o wyższej mocy. Wersję 1.6 polecam tylko tym kierowcom, którzy preferują spokojny tryb jazdy. Z uwagi na to, że wiele aut wyjechało z polskich salonów, łatwo będzie prześledzić historię serwisowania.