Zabił sześć osób, dostał 12,5 roku więzienia. Za mało?

"Zasadniczą przyczyną tego rozstrzygnięcia jest, w przekonaniu Sądu Apelacyjnego, niepełna ocena materiału dowodowego" - powiedział Jaromin. Chodzi w szczególności o dowody, które pozwalają na ocenę zamiaru oskarżonego, który wjechał w grupę pieszych.

Mają one znaczenie przede wszystkim dla kwalifikacji prawnej czynu. Sąd Apelacyjny nakazał w ponownym procesie zwrócić uwagę, czy dopuszczalne jest uwzględnienie zeznań policjantów, którzy relacjonowali pierwsze wypowiedzi pasażerki samochodu kierowanego przez Mateusza S.

Jeżeli zeznania funkcjonariuszy mogą stanowić dowód w sprawie (a orzecznictwo sądów nie jest tu jednolite), to - tłumaczył Jaromin - należałoby je bardzo wnikliwie ocenić, bowiem na podstawie ich treści można rozważać, czy zamiarem oskarżonego było zabójstwo. Jak przypomniał rzecznik, pasażerka najpierw powiedziała funkcjonariuszom, że na skutek awantury, kierowca w pewnym momencie powiedział, że to będzie koniec, a następnie skręcił w lewo. Kobieta później tych zeznań nie podtrzymywała.

"W aktualnym stanie sprawy nie można wykluczyć, że mogłaby ona zostać zakwalifikowana surowiej, nawet jako zabójstwo" - podkreślił rzecznik. Taka sytuacja sprawia też, że okoliczności sprawy muszą być rozpoznane ponownie w poszerzonym składzie, obejmującym dwóch sędziów i trzech ławników. Tak prowadzone są procesy, w których oskarżonemu grozi dożywocie.

Mateusz S. 1 stycznia 2014 r. w Kamieniu Pomorskim wjechał autem w grupę osób, zabijając sześć z nich - pięcioro dorosłych i dziecko. Ranne zostały trzy osoby, w tym dwoje dzieci - dziewczynka oraz chłopiec, który w wypadku stracił oboje rodziców.

W październiku ub.r. Sąd Okręgowy w Szczecinie skazał S. na 12,5 roku więzienia i dożywotni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Sąd orzekł wówczas, że oskarżony w stanie nietrzeźwości i po użyciu narkotyków nieumyślnie spowodował katastrofę w ruchu lądowym zagrażającą życiu i zdrowiu wielu osób. Mężczyzna, prowadząc samochód, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa przez to, że był w stanie nietrzeźwości (miał 2,15 promila alkoholu we krwi) oraz po użyciu substancji psychotropowych (marihuana i amfetamina), a także nie miał okularów leczniczych. S. jechał z prędkością 80 kilometrów na godzinę, przekraczając dozwoloną prędkość o co najmniej 30 kilometrów na godzinę, w wyniku czego doprowadził do zjechania jego auta na chodnik. Tracąc nad pojazdem kontrolę, uderzył w pieszych.

Sąd Okręgowy uznał, że dowody nie wskazały, aby S. w umyślny sposób spowodował katastrofę w ruchu lądowym, co miało wpływ na zmianę kwalifikacji prawnej czynu i niższą karę. Wcześniej prokurator domagał się, aby S. odpowiadał za umyślne spowodowanie katastrofy i wnioskował o 15 lat więzienia. Sędzia Artur Karnacewicz wyjaśniał wówczas, że gdyby S. miał świadomość skutków spowodowanej przez siebie katastrofy, to wówczas byłoby to przestępstwo zabójstwa, a samochód byłby traktowany jako narzędzie zbrodni. Dowodów przekonujących, że tak było nie ma - podkreślał.

Zarówno obrońca, jak i prokurator oraz pełnomocnicy oskarżycieli posiłkowych w sprawie wnieśli apelacje. Obrona chciała wymierzenie S. łagodniejszej kary, a prokurator i pełnomocnicy oskarżycieli posiłkowych żądali kary surowszej, przyjmując, że oskarżony sprowadził katastrofę w ruchy lądowym w sposób umyślny. Z wyroku sądu pierwszej instancji niezadowolone były rodziny ofiar, uznając go za zbyt łagodny.

M.in. na kanwie tej sprawy doszło do zaostrzenia kar za jazdę po pijanemu.