Używana Toyota RAV4 3d (2000-2005)
Trzydrzwiowe SUV-y nie aspirują do miana aut rodzinnych, mają natomiast inną zaletę: świetnie jeździ się nimi zarówno po mieście, jak i po lekkich bezdrożach. RAV4 to lider tej klasy.
Wkrótce minie 20 lat od debiutu I generacji Toyoty RAV4. Nazwa pochodziła od Recreational Activity Vehicle / 4-wheel drive, czyli rekreacyjny samochód z napędem 4x4. Do dziś przetrwała tylko nazwa, bo obecnie RAV4 to rodzinny SUV, a napęd na 4 koła występuje tylko w najmocniejszych wersjach.
Druga generacja (na zdjęciach) była też ostatnią, w której oferowano odmianę trzydrzwiową o charakterze typowo rekreacyjnym. Liczba ogłoszeń o sprzedaży tego modelu oscyluje między 80 a 100, co stanowi 15-20% ogólnej liczby ofert sprzedaży RAV4 II.
Zbyt niezawodna?
Choć RAV4 drugiej generacji ma już swoje lata, a grupa klientów na wersję 3d jest ograniczona, ceny nieszczególnie chcą spadać. Nawet za auta w wieku 11-12 lat żąda się 24-27 tys. zł. Stoi za tym opinia o absolutnie nieskazitelnej niezawodności tego auta, znajdująca potwierdzenie w niemieckich rankingach. RAV4 II to etatowy zwycięzca zestawienia TÜV wśród starszych aut - zajmuje albo pierwsze miejsce, albo drugie za Porsche 911.
Rzeczywistość potwierdza, że poważne awarie mechaniki zdarzają się w RAV4 niezwykle rzadko. Natomiast wizualne wrażenie, jakie pozostawia Toyota, jest przeciętne: materiały w kabinie są już zwykle porysowane, plastiki potrafią być nawet popękane, a na nadwoziu można znaleźć ślady korozji (na razie niegroźne). Jest to jednak Toyota wykonana według starych zasad: niezależnie od tego, jak brzydko wygląda, zawsze zapala i dojeżdża na miejsce.
Realnie dwuosobowa
RAV4 często chwalą kobiety, które cenią sobie wysoką pozycję za kierownicą, brak konieczności przejmowania się krawężnikami i oczywiście niezawodność. Zauważyliśmy, że wiele egzemplarzy 3-drzwiowej RAV4 ma permanentnie złożone tylne siedzenia. Nic w tym dziwnego, bo jest to auto typu 2+2 (dwa normalne miejsca z przodu i dwa awaryjne z tyłu), ale większość osób korzysta tylko z foteli przednich, a tylne składa celem powiększenia bagażnika. Ma on bowiem tylko 170 litrów pojemności i niepraktyczny pionowy kształt. Zdarza się, że obciążone kołem zapasowym drzwi bagażnika trudno się zamykają.
Najwyższy poziom niezawodności to bez wątpienia istotna zaleta, ale trudno nie wspomnieć o wadach: zawieszenie nie jest zbyt komfortowe (twarde, pracuje głośno), lakier - bardzo miękki, uszkodzą go nawet cienkie gałęzie, przeszkadzają też krótkie przełożenia skrzyni biegów. Nie da się długo jechać z prędkością autostradową, ponieważ przełożenia skrzyni biegów są za krótkie (dotkliwe w wersji benzynowej 2.0) i w środku panuje okropny hałas, a spalanie rośnie do dużych wartości.
Zupełnie nie ma gdzie zamontować zbiornika na LPG, w związku z tym większość klientów zdecydowanie woli diesla 2.0 - jest to najlepszy wybór. 116-konna jednostka ma wtrysk common rail i dość trwałą konstrukcję. Jej wady to: niezbyt trwałe wtryskiwacze (nowy/regenerowany od 1400 zł wzwyż), usterkowy zawór wolnych obrotów SCV i problemy z uruchamianiem na zimno. Ten ostatni kłopot zwykle wynika ze zużycia rozrusznika. Łatwo to przeoczyć, bo silnik się kręci, ale nie na tyle mocno, żeby zapalić. Diesel ten ma pasek rozrządu, co trzeba traktować jako zaletę w obliczu problemów z łańcuchami w innych nowoczesnych autach japońskich. Wersje benzynowe to 2.0 z seryjnym 4x4 i 1.8 z napędem tylko na przednie koła. Wyróżnia je niezawodność i dość duże zapotrzebowanie na paliwo.
Nie taki diabeł straszny...
Panuje powszechna opinia, że części do aut japońskich są trudno dostępne i drogie. Do niektórych tak, ale nie obejmuje to Toyoty. W końcu RAV4 II była niezwykle popularna w Europie, więc wiodący producenci części mają pełną ofertę zamienników. Zestaw sprzęgła z dwumasowym kołem zamachowym do diesla kosztuje już tylko 2400 zł (produkcja japońska - Aisin). Drogie w ASO i deficytowe na rynku wtórnym są natomiast detale wnętrza - w ofercie rynku wtórnego większość pochodzi z demontażu "anglików".
Mitsubishi Pajero Pinin
Suzuki Grand Vitara
Toyota RAV4 3d: historia modelu
1994: pierwsza generacja Toyoty RAV4.
2000: debiut drugiej generacji (opisywana), początkowo tylko silnik 2.0 VVT-i.
2001: diesel 2.0 z common rail, wersja 1.8 - po raz pierwszy bez napędu 4x4.
2003: lifting nadwozia.
2005: trzecia generacja, rezygnacja z odmiany trzydrzwiowej.
2013: czwarta generacja, napęd 4x4 tylko w topowych wersjach.
Toyota RAV4: typowe usterki i problemy
- Problemy z uruchomieniem silnika Diesla: usterka jest dość rozpowszechniona. Wielu osobom pomogła wymiana rozrusznika na mocniejszy.
- Usterki zaworów SCV: ten układ montowany w pompie paliwa odpowiada za utrzymanie wolnych obrotów (dotyczy 2.0 D-4D).
- Wyrobiona stacyjka: kluczyk potrafi z niej wypaść.
- Usterki układu chłodzenia - najczęściej w odmianie VVT-i.
Nie każdy samochód musi koniecznie mieć "rodzinny charakter", bo nie wszyscy tego poszukują. RAV4 w wersji trzydrzwiowej ma inne zalety: poza niezawodnością, wyróżnia ją solidny napęd 4x4 i użyteczność w mieście. Wady to niska jakość lakieru, mały komfort jazdy (twarde zawieszenie) i nadmierna hałaśliwość.
Tekst: Tymon Grabowski, zdjęcia: Rafał Andrzejewski
