Używany Seat Altea (2004-)
Sportowa stylizacja nadwozia to nie jedyna zaleta hiszpańskiego minivana. Auto ma bardzo dobrze zestrojone zawieszenie, nie rdzewieje, a silniki wysokoprężne okazują się wyjątkowo oszczędne.
Altea była pierwszym modelem Seata, który zapoczątkował nową gamę współczesnych modeli hiszpańskiego producenta. Linie nakreślone przez Valtera da Silvę powielono rok później w drugiej generacji modelu Leon.
Altea zadebiutowała w zwartej, krótkiej wersji. W 2006 roku do gamy dołączył wydłużony o 19 cm model Altea XL (nadal 5-osobowy). W tym samym czasie zaprezentowano także praktyczną odmianę z podwyższonym prześwitem (Freetrack, początkowo 4x2 lub 4x4, obecnie tylko 4x4), która ze względu na wysoką cenę (kosztuje prawie dwukrotnie więcej od modelu podstawowego) nie cieszy się zbyt dużym zainteresowaniem.
Cała rodzina modeli przeszła w 2009 roku niewielki lifting. Egzemplarze zmodernizowane najłatwiej rozpoznamy po nowych reflektorach, nowej kierownicy, zmienionych zegarach (otrzymały jasne, kontrastowe podświetlenie) i lepiej rozplanowanej konsoli środkowej.
Hiszpańskie podwozie
W zasadzie wszystkie podzespoły techniczne Altei pochodzą z zaplecza Volkswagena, Seat szczyci się jednak tym, że we własnym zakresie zestroił podwozie i faktycznie, trzeba przyznać, że nawet podstawowe wersje dają dużą przyjemność z prowadzenia. Podwozie jest przy tym trwałe i niedrogie w serwisowaniu. Przed zakupem należy jedynie sprawdzić stan tylnej, wielowahaczowej osi.
W samych superlatywach można oceniać działanie układu napędowego Freetracka 4x4 - napęd na koła tylne w razie potrzeby dołącza się błyskawicznie, nie generuje ani szarpnięć, ani hałasu. Jest także niezawodny.
Jeśli ktoś rozważa zakup 2- lub 3-letniego egzemplarza z pełną dokumentacją serwisową i przebiegiem mniejszym niż 100 tys. km, może wziąć pod uwagę wersje z dwusprzęgłową skrzynią DSG. Zmienia biegi szybciej niż robi się to ręcznie, a na dodatek nie wpływa negatywnie na zużycie paliwa. Wręcz przeciwnie - auto z DSG w trybie automatycznym (możliwy jest także tryb zmiany ręcznej) jest oszczędniejsze niż odmiana ze skrzynią ręczną.
Polecane silniki
W starszych egzemplarzach dominują dwie wersje silnikowe: benzynowa 1.6 8V oraz wysokoprężna 1.9 TDI. Obie warte są polecenia, ponieważ wyróżniają się trwałością oraz niskimi cenami części zamiennych. Silnik 1.6 8V idealnie nadaje się do zasilania gazem. Co ciekawe - pewną partię odmiany 1.6 8V XL (wydłużona) wyposażono w fabryczną instalację zasilania gazem ziemnym. Sporo takich egzemplarzy jeździło po Warszawie jako taksówki. Do ogłoszeń dotyczących sprzedaży modeli 1.6 CNG pochodzących z województwa mazowieckiego należy zatem podchodzić z rezerwą.
Silnik 1.9 TDI to dla odmiany niezniszczalna (choć niezbyt mocna, bo oferowana tu w słabszej, 105-konnej wersji) jednostka, która podczas spokojnej jazdy okazuje się wyjątkowo oszczędna. Szkoda, że praktycznie wszystkie egzemplarze mają przebiegi przekraczające 200 tys. km, co przekłada się na duże zużycie eksploatacyjne. Potencjalnemu nabywcy grożą wydatki na wymianę pompowtryskiwaczy (ok. 600 zł za sztukę), turbosprężarki (ok. 1500 zł) i dwumasowego koła zamachowego (wraz z wymianą sprzęgła ok. 3000 zł).
Na te jednostki uważaj
Na rynku wtórnym bardzo popularna jest odmiana 2.0 TDI. Do roku 2007 była wyposażona w pompowtryskiwacze, i tej wersji nie polecamy (występują awarie układu wtryskowego, pękają głowice). Od 2009 roku, po wprowadzeniu systemu common-rail, trwałość silnika poprawiła się.
Z rezerwą należy podchodzić także do silników benzynowych z bezpośrednim wtryskiem paliwa (1.2 TSI, 1.4 TSI, 1.8 TSI, 2.0 FSI oraz 2.0 TSI), które - za wyjątkiem 1.4 TSI - są trwałe i oszczędne, ale nie lubią przeróbek na LPG (jest to możliwe, ale mało opłacalne).
Podsumowanie
Seat Altea to bardzo dobra propozycja na rynku wtórnym. Auto jest nieco lepiej wykonane niż rywale z Francji, a jednocześnie kosztuje nieco mniej niż konkurenci z Niemiec. Ważne jedynie, aby nie kusić się na najtańsze egzeplarze z silnikiem wysokoprężnym. Naszym zdaniem na zakup zadbanej Altei potrzeba przynajmniej 30 tys. zł.
Seat Altea: historia modelu
2004: prezentacja modelu Altea w krótkiej wersji oraz bazującego na niej, trochę większego Toledo III.
2006: wersja wydłużona Altea XL oraz uterenowiona Freetrack (4x2 lub 4x4). Wprowadzono także silniki benzynowe z bezpośrednim wtryskiem (2.0 TSI).
2007: silnik 1.4 TSI.
2009: lifting modelu, zakończenie produkcji Toledo III.
2010: nowy silnik 1.2 TSI.
Seat Altea: typowe usterki i problemy
- W silnikach 2.0 TDI PD nagminnie pękają głowice. Dość często dochodzi także do awarii pompowtryskiwaczy, które są niestety wyraźnie droższe niż w 1.9 TDI.
- W silnikach 1.4 TSI łańcuchowy rozrząd potrafi się zerwać nawet przed upływem 100 tys. km.
- W powypadkowych egzemplarzach dochodzi często do uszkodzenia aktywnego układu wspomagania kierownicy (DSR). Jeśli nie zostanie on prawidłowo skalibrowany, samochód może "ściągać" w jedną lub w drugą stronę.
- Zacinają się wycieraczki.
Seat Altea: sytuacja rynkowa
Oferta używanych Altei jest dość szeroka. Dominują egzemplarze sprowadzane, z bardzo bogatym wyposażeniem i silnikiem wysokoprężnym pod maską. Niestety - zazwyczaj są to niezbyt udane wersje 2.0 TDI PD.
Jacek Ambrozik
