Używany Mercedes Klasy E (W213): opinie, usterki, najlepsze silniki

Mercedes E W213 (kombi oznaczono jako S213, a wersję uterenowioną All Terrain jako V213) zadebiutował na początku 2016 roku, by wiosną trafić do salonów sprzedaży. W 2017 roku pojawiły się odmiany All Terrain oraz coupe i cabrio. W 2020 roku przeprowadzono face lifting modelu, którego produkcję zakończono latem 2023 roku. Widać więc, że mówimy o całkiem współczesnym samochodzie, do którego stworzenia Mercedes zaprzągł zresztą dużo sił i środków. Auto mogło być wyposażone w zaawansowane funkcje wsparcia kierowcy (w tym inteligentny, adaptacyjny tempomat z możliwością automatycznej zmiany pasa ruchu czy funkcję zdalnego parkowania) oraz elementy zwiększające komfort (pneumatyczne zawieszenie, możliwość otwierania auta smartfonem).

Wewnątrz podstawowy wyświetlacz miał wielkość 8,4 cala, ale w opcji można było zamówić "telewizor" o przekątnej 12,4 cala wraz z cyfrowymi zegarami. Oczywiście multimedia mogły być podłączone do internetu, więc nawigacja była w stanie na bieżąco proponować optymalne trasy, kierowca mógł też korzystać z obsługi głosowej poszczególnych funkcji. Sporo było opcji wykończenia wnętrza i nadwozia, istniała na przykład możliwość zamówienia pakietu AMG Line z dynamicznie stylizowanymi dodatkami czy wyrafinowanej, skórzanej tapicerki Designo.

Wielu kierowców przebywanie we wnętrzu Klasy E porównuje do bycia w kabinie Klasy S. I coś w tym jest, bo wykończono ją niemal równie starannie, w środku nie brakuje miejsca ani z przodu ani z tyłu. Pozycja za kierownicą Klasy E jest świetna, fotele są znakomite, z tyłu nie brakuje miejsca, ale wygodniej będzie tam podróżować dwójce, a nie trójce pasażerów. Pod względem jakości Klasa E prezentuje podobny poziom co najbliżsi konkurenci, w tym uznawane za wzór pod tym względem Audi A6.

Dł./szer./wys. - 4923/1852/1468 mm (4932/1852/1468 mm - kombi)

Rozstaw osi - 2939 mm

Pojemność bagażnika - 540 l (640/1820 l - kombi)

Wszystkie jednostki benzynowe dostępne w Klasie E W213 były turbodoładowane. Podstawowy wariant E 200, a także E 250 i E 300 były napędzane przez silnik dwulitrowy z serii M264 lub M274. Moc wynosiła odpowiednio 184, 211 i 245 KM. Po face liftingu wszystkie odmiany dostały wsparcie w postaci niewielkiej jednostki elektrycznej (14 KM), która działała także jako rozrusznik/generator i była zasilana dzięki instalacji 48V. W ten sposób zapewniono szybszą reakcję na wciśnięcie gazu, niższe zużycie paliwa, a także, przede wszystkim, płynniejsze działanie funkcji start/stop.

Po face liftingu moc wersji E 200 wzrosła do 197 KM (plus 14 KM z "elektryka"), wersja E 300 pojawiła się w wariancie 258-konnym, od 2018 roku wsparcie elektryczne otrzymał także wariant E 350 (także 2.0), który osiągał 299 KM. Mechaniczna skrzynia biegów była dostępna tylko do 2018 roku w odmianie E 200, pozostałe modele były wyposażone w 9-stopniową przekładnię automatyczną. Mocniejsze odmiany napędzał silnik V6 lub R6 (w tym drugim wypadku wersję E 450 od 2020 do 2023 roku - moc 367 KM plus 22 KM jednostki elektrycznej). Do 2020 roku E 450 miała pod maską silnik V6 o mocy 367 KM i pojemności 3.0. Przez dwa lata (2016-2018) występował też wariant E 400 z 3,5-litrowym silnikiem biturbo o mocy 333 KM. Flagowe wersje AMG uzbrojono w silniki R6 lub V8. E 43 AMG osiągało 401 KM (2016-2018), E 53 AMG 435 KM + 22 KM z jednostki elektrycznej (2018-2023), a z silnikiem V8 4.0 dostępne były E 63 (571 KM, 2017-2020) i E 63 S (612 KM, 2017-2023). Wszystkie wersje od E400 w górę seryjnie były wyposażane w napęd 4MATIC.

Silniki benzynowe w E Klasie zapewniają dobrą albo bardzo dobrą dynamikę, jednak w ich wypadku trzeba się liczyć ze zużyciem paliwa wyraźnie wyższym niż wskazują na to oficjalne dane. Potencjalnym problemem w wersjach E 300 z początku produkcji mogą być pękające tłoki.

Wielu użytkowników nie wyobraża sobie Klasy E z silnikiem innym niż silnik Diesla. I poniekąd jest to słuszne podejście, bo jednostki wysokoprężne w tym aucie znane są przede wszystkim z dwóch rzeczy - znakomitej kultury pracy i niskiego zużycia paliwa, to drugie tyczy się szczególnie odmian 2.0 z jednostką OM 654 (był też wariant 1.6 tego silnika o mocy 160 KM - od 2019 do 2023 roku). Najlepszym kompromisem między osiągami i kosztami eksploatacji wydaje się być wersja E 220 d o mocy 194 KM (w produkcji do 2021 roku). W 2021 roku wprowadzono E 300 d z napędem 4MATIC i instalacją 48V (silnik elektryczny generował dodatkowo 20 KM, moc diesla wzrosła do 265 KM). Dla tych, którym niekoniecznie zależy na osiągach można polecić 150-konną wersję E 200 d (do 2019 roku). Wszystkie diesle były seryjnie łączone z 9-biegowym automatem. Jeśli ktoś z kolei poszukuje naprawdę świetnej dynamiki powinien zwrócić się ku odmianom z silnikami V6 3.0 lub R6 2.9. Ta pierwsza jednostka w odmianie 350 d osiągała 258 KM (w opcji 4x4, w produkcji do 2018 roku), ta druga występowała w odmianach 350 d (286 KM, napęd tylny) lub 400 d (340 KM, od 2020 roku 330 KM, seryjny 4MATIC).

Wszystkie silniki znane są z tego, że potrafią wytrzymać ogromne przebiegi i pierwsze oznaki zużycia pojawiają się dopiero powyżej 250 tys. km. W autach z wyższym "nalotem" zalecamy wizytę w ASO przed zakupem, aby zbadać stan przekładni automatycznej, a także całego osprzętu. Klasa E to nie jest tani samochód w serwisowaniu, trzeba sobie z tego zdać sprawę. W autach z początku produkcji przeprowadzono akcję serwisową dotyczącą odcięcia dopływu paliwa do silnika, winna okazała się kanapa, która naciskała na przewody elektryczne umieszczone pod tylnymi siedzeniami. W aucie może też dojść do standardowych problemów związanych z nowoczesnym osprzętem diesli, czyli na przykład zanieczyszczonego filtra DPF.

Kierowcy, którzy często poruszają się po mieście i mają możliwość ładowania auta mogą zainteresować się odmianami hybrydowymi plug-in, które, nietypowo, były dostępne zarówno z silnikiem benzynowym (2.0) jak i dieslem (identyczna pojemność). Początkowo oferowano wariant E 350 e z niewielkim akumulatorem zdolnym zgromadzić 6,4 kWh, co pozwalało, w teorii, przejechać 33 km bez emisji spalin. W rzeczywistości ten wynik był o około 10 km mniejszy. Od 2018 roku wszystkie odmiany dostały większy akumulator (13,5 kWh), dzięki czemu zasięg "na prądzie" wzrósł do 47-57 km, w zależności od wersji. Odmiana benzynowa o oznaczeniu 300 e osiągała łącznie 320 KM (w E 350 e 286 KM) i mogła mieć napęd tylny lub 4x4. W wersji E 300 de, czyli tej z dieslem, łączna moc hybrydy to 306 KM (w obu przypadkach silnik elektryczny dostarczał 122 KM, poza wersją E 350 e, gdzie osiągał 88 KM).

Co piąta klasa E W213 na rynku używanych ma właśnie napęd hybrydowy, ceny wahają się od 150 do prawie 300 tys. zł, w zależności od rocznika. Około 70% wszystkich ogłoszeń dotyczy odmian z dieslem. Te z ostatnich roczników mogą kosztować 300 tysięcy i więcej, w zależności od konkretnej wersji i jej wyposażenia, auta z lat 2018-2019 wyceniane są na około 150 tys. zł. Co trzeci egzemplarz ma co najmniej sześć lat, za auta bez przeszłości w niemieckich korporacjach taksówkarskich zapłacimy około 100 tys. zł (ceny emerytowanych taksówek zaczynają się od około 60 tys. zł). Podobnie kosztują wersje benzynowe, z tymże w ich wypadku górny pułap to odmiany AMG za 500-700 tys. zł.

Używany Mercedes E W213 - plusy

Używany Mercedes E W213 - minusy

Mercedes E 220 d