Używane Renault Megane IV – najlepsze wersje, typowe usterki

Renault Megane IV generacji to ostatnie pokolenie kompaktowego modelu dostępne z silnikami spalinowymi. Od 2022 roku w produkcji jest już Megane E-Tech, czyli wersja czysto elektryczna, natomiast Megane IV, po face liftingu w 2020 roku, sprzedawane jest równolegle. Po raz pierwszy Megane IV zaprezentowano w 2015 roku we Frankfurcie, auto trafiło do salonów w 2016 roku. Mimo to nadal prezentuje się współcześnie, również za sprawą wnętrza, które od początku było mocno zdigitalizowane - co po latach okazało się także problemem.

Megane IV występuje w kilku wersjach nadwoziowych - jako 5-drzwiowy hatchback lub kombi, a także 4-drzwiowy sedan. Pośród napędów nie brakuje silników benzynowych (w tym jednostek wolnossących), diesli, a także hybryd plug-in, które zadebiutowały w odmianie po liftingu.

Wnętrze Megane IV zmontowano solidnie, ale można odnieść wrażenie, że część materiałów nie jest najwyższej jakości. Początkowo przed oczami kierowcy znajdowały się klasyczne, analogowe zegary, które później można było zastąpić ekranem. Głównym elementem kabiny jest wyświetlacz dotykowy przypominający tablet, który mógł mieć przekątną do 8,7 cala. Stanowił centrum zarządzania większością funkcji - na szczęście nie klimatyzacją, którą obsługuje się klasycznie, pokrętłami.

Fotele Megane są wygodne, z przodu nie brakuje przestrzeni, ale już z tyłu nie ma mowy o nadmiarze miejsca, szczególnie w hatchbacku. Bagażnik o pojemności 384 l jest powyżej średniej w tej klasie, jeszcze większy "kufer" ma oczywiście kombi (wersja Grandtour), który mieści 521 l. W kombi podłogę można było złożyć prawie na płasko, i to pomimo tego, że pod nią znajdowało się koło zapasowe. W opcji dostępne było składane oparcie fotela pasażera. Wszystkie odmiany Megane były w standardzie wyposażone co najmniej w klimatyzację manualną, tempomat, pełną elektrykę okienno-lusterkową i system start/stop.

• Dł./szer./wys. 4359/1814/1438 mm (4626/1814/1448 mm – kombi, 4632/1814/1443 mm - sedan)
• Rozstaw osi 2669 mm (2717 mm – kombi, 2721 mm - sedan
• Pojemność bagażnika 384/1247l (521/1504 l – kombi, sedan – 550 l)

Silniki wolnossące w Megane IV to 1.6 SCe 115 (115 KM) oraz 2.0 SCe 140 (140 KM). Najczęściej na rynku występuje ten pierwszy i dla kogoś, kto szuka przede wszystkim bezawaryjności, a nie osiągów, 1.6 SCe będzie dobrym wyborem. Wersja 2.0 też jest zresztą godna polecenia. W obu pasek rozrządu kwalifikuje się do wymiany po maksymalnie 120 tys. km. Po większą dynamikę trzeba sięgnąć w kierunku jednostek turbodoładowanych – 1.2 TCe, 1.3 TCe lub 1.6 TCe (ten ostatni konstrukcji Nissana). Występował w odmianach 165- lub 205-konnej (GT) i jest generalnie chwalony za kombinację osiągów, zużycia paliwa i niską awaryjność.

Silnik 1.3 to konstrukcja opracowana wspólnie z Mercedesem, osiąga moc 115, 140 lub 159 koni mechanicznych, ma filtr cząstek stałych, oferowano go od 2018/2020 roku w zależności od wersji. Najpopularniejszym silnikiem benzynowym był 1.2 TCe o mocy 100 lub 132 KM. Wady? Zużywa dużo oleju, a na zaworach ssących może odkładać się nagar. Producent zalecał wymianę oleju co 30 tys. km, ale to stanowczo za długo – lepiej ten okres skrócić o połowę. Dotyczy to zresztą wszystkich silników z serii TCe.

Dostępne były silniki 1.5 dCi, 1.6 dCi i, przez krótką chwilę, 1.7 dCi. Pierwszy miał 90, 110 lub 115 KM i był bardzo popularny wśród egzemplarzy flotowych. Megane IV z tym silnikiem jest niezwykle oszczędne i wytrzymałe, ale modele z pierwszych lat produkcji wymagają czasem aktualizacji oprogramowania. W przypadku silnika 1.6 dCi słabym ogniwem może okazać się łańcuch rozrządu – zdarzało się, że nie wytrzymywał nawet 100 tys. km. W pozostałych dieslach łańcuch trzeba wymieniać przy 200 tys. km, co będzie kosztować co najmniej 2000 zł.

• problematyczna elektronika – niedziałający system bezkluczykowego dostępu, centralny, zamek, zawieszający się bluetooth oraz ekran systemu multimedialnego
• komunikaty o błędach
• niezbyt wytrzymałe łączniki stabilizatora oraz górne łożyska kolumn McPhersona
• wycieki z tylnych amortyzatorów
• awaryjna przekładnia dwusprzęgłowa EDC – czasem konieczna jest wymiana sprzęgła (5 tys. zł)

Na największym portalu z ogłoszeniami nieuszkodzonych egzemplarzy Megane IV jest ponad 900. Mniej więcej co trzeci ma pod maską diesla, ale te najtańsze, z przebiegami powyżej 200 tys. km, to auta poflotowe i ich zakup odradzamy. Około 6-letni egzemplarz z mniejszym przebiegiem (do 150 tys. km) kosztuje 45-50 tys. zł (diesel 1.5). Odmiany benzynowe 1.6 SCe kosztują od 40 do 55 tys. zł, a ich przebieg rzadko kiedy przekracza 100 tys. km. Ceny 132-konnych wersji 1.2 TCe mogą sięgnąć nawet 65 tys. zł.

• dobrze zestrojone zawieszenie
• bogate wyposażenie
• bezpieczna konstrukcja
• wygodne fotele
• oszczędne silniki
• atrakcyjna stylizacja

• ciasne wnętrze z tyłu
• układ kierowniczy z przeciętnym wyczuciem
• wysoka cena zakupu
• przeciętne osiągi słabszych wersji

Renault Megane IV 1.2 TCe (132 KM)