Używane Mitsubishi Pajero III (2000-2006)

W poszukiwaniu nowych grup klientów w końcu lat 90. Mitsubishi zdecydowało się na rozdzielenie linii swoich aut terenowych na dwie grupy: prostego Pajero Sport, bazującego na pick-upie L200, o bardziej użytkowym charakterze (od 1997 r.) i luksusowego Pajero III, który stracił cechy typowej terenówki na rzecz stania się dużym SUV-em (prezentacja w roku 2000).

Koniec ramy
Pajero III ma wzmocnione nadwozie samonośne, podczas gdy poprzednia generacja i wszystkie modele oznaczone "Sport" zbudowane są na ramie. Oczywiście brak ramy nie wyklucza użytkowania w terenie, jednak szczególnie intensywna eksploatacja poza asfaltem bardzo źle wpływa na jakość blach Pajero i nierzadko zaczynają one korodować z powodu naprężeń.

Jeśli ktoś planuje off-road, można polecić zainteresowanie się wersją trzydrzwiową, która lepiej pokonuje krótkie muldy i jest dużo lżejsza. Do rzadkości na rynku wtórnym należą odmiany "robocze" na stalowych felgach, bez poszerzeń i z silnikiem 2.5 TD/116 KM.

Na szczęście wszystkie auta mają napęd 4x4. Jest to zaawansowany układ Super Select 4WD II z centralnym mechanizmem różnicowym i całkowicie elektronicznym sterowaniem, umożliwiającym zmianę działania napędów podczas jazdy. Standardowo moc rozdzielana jest w stosunku 33:67, ale można zablokować centralny mechanizm różnicowy (moc dystrybuowana po równo), a także wspomóc się reduktorem i w niektórych przypadkach blokadą tylnego mostu. Napęd 4x4 jest niezawodny i stanowi jeden z najmocniejszych punktów Pajero III.

Silnikowe dylematy

Najsłabsza wersja wysokoprężna 2.5 TD pojawia się rzadko. Najczęściej pod maską Pajero III pracuje diesel 3.2 DID (oznaczenie 4M41) o 4 cylindrach i 16 zaworach, z wtryskiem bezpośrednim realizowanym pompą. Ma on dwa wałki rozrządu napędzane łańcuchem, co wcale nie oznacza bezobsługowości - prowadnice łańcucha często ulegają zużyciu, co objawia się chrobotaniem. W skrajnych przypadkach może on nawet przeskoczyć na kołach rozrządu. Usterkowa bywa też pompa wtryskowa ZEXEL - jest ona sterowana całkowicie elektronicznie i ma mnóstwo czujników, które mogą się zepsuć. Niejednokrotnie dochodzi do nagromadzenia opiłków w tzw. nastawniku (odpowiada za dawkę paliwa), w związku z czym silnik nie chce zapalić lub nie trzyma obrotów. Nastawnik jest na szczęście podobny konstrukcyjnie do tego z silników TDI (VW, Audi), co ułatwia ewentualną naprawę. Wiele osób załamanych awarią oddaje pompę do kosztownej  regeneracji, podczas kiedy wprawny warsztat dokona jej napraw dużo taniej. Trzeba jednak pamiętać, że ze względu na budowę silnika, dostęp do pompy jest utrudniony, a samodzielny jej demontaż - prawie niemożliwy.

Większych problemów nie sprawia benzynowy silnik 3.5 GDI - czasem tylko dochodzi do zabrudzenia zespołu przepustnicy. Bezpośredni wtrysk paliwa sprawia, że montaż instalacji LPG nie ma tu uzasadnienia ekonomicznego, a zużycie paliwa wynosi powyżej 18 l/100 km. Dlatego najciekawszą jednostką napędową okazuje się występujący tylko w USA silnik 3.8 V6 (dobrze współpracuje z LPG), ale samochody sprowadzone zza Oceanu pojawiają się na rynku raczej rzadko.

Wszystkie wersje benzynowe mają automatyczną skrzynię biegów, która w dieslu była opcją. Stosowano automat INVECS (4 biegi) lub INVECS II (5 biegów, możliwość ręcznej zmiany). Od uszkodzeń tarczek i elektrozaworów częściej zdarza się po prostu, że użytkownicy przez długi czas nie wymieniali oleju w skrzyni.

Podsumowanie
Pajero III nie jest bardzo problematyczne, ale nie jest to auto dla kogoś, kto chce tylko tankować i jeździć. Jeśli znamy warsztat wyspecjalizowany w takich autach - można je polecić, ale pod warunkiem, że jesteśmy świadomi wysokich kosztów utrzymania, w szczególności cen części. Warto odwiedzić stronę klubową właścicieli Mitsubishi: mitsumaniaki.pl.

Mitsubishi Pajero III: historia modelu
1999: prezentacja na rynku japońskim.
2000: początek sprzedaży w Europie i USA (pod nazwą Montero). Kod fabryczny to V60.
2003: niewielki lifting, dodane seryjne reflektory przeciwmgielne.
2005: silnik 3.5 V6 znika z oferty.
2006: debiut Pajero IV. Trzecia generacja pozostaje jednak dostępna w Chinach i Brazylii.

Mitsubishi Pajero III: typowe usterki i problemy

• Hałasujący rozrząd - winne są tzw. ślizgi łańcucha. Problem dotyczy silnika 3.2 DID.
• Usterki nastawnika lub czujników w pompie wtryskowej - to także problem wersji diesel, usunięcie bywa kosztowne.
• Awarie skrzyń INVECS.
• Zarastające kamieniem chłodnice, brudne przepustnice w 3.5 GDI.
• Rdza - dotyczy tylko aut użytkowanych w terenie.

• Benzynowej wersji 3.8 V6 z rynku amerykańskiego. Dobrze współpracuje z LPG.
• Aut ze skórzaną tapicerką - jest wysokiej jakości.
• Pod kątem jazdy w terenie - wersji trzydrzwiowej. Łatwiej pokonuje krótkie nierówności.

Mitsubishi Pajero III: tego unikaj

• Diesli 3.2 DID bez dokumentacji przebiegu - awarie układu paliwowego są w nich bardzo prawdopodobne.
• Wersji 3.5 GDI, która nie nadaje się do zainstalowania LPG.
• Odmiany Sport - to proste auto robocze.

Jerzy Krawczyk