Na przejściu z wysepką panują inne zasady, ale mało kto o tym wie
Wysepka znajdująca się na ulicy, ma głównie za zadanie ułatwić pieszemu przejście na drugą stronę. Mało kto jednak pamięta (lub w ogóle o tym słyszał), że obecność tak zwanego azylu, zmienia zasady na przejściu dla pieszych.
Wysepki na przejściach dla pieszych ułatwiają pieszym pokonywanie ruchliwych ulic. Pozwalają na bezpieczne zatrzymanie się, kiedy po pokonaniu jednego pasa, nie są pewni, czy mogą bezpiecznie wejść na kolejny. Dają one też kierowcom większy czas na reakcję, gdy pieszy stoi pośrodku drogi w azylu.
Mało kto wie, że wysepki to nie tylko ułatwienie dla pieszych i sposób na lepsze zwrócenie uwagi kierowcy na obecność przejścia oraz pieszych. Azyl sprawia bowiem, że mamy de facto do czynienia z dwoma przejściami dla pieszych:
Takie brzmienie przepisów ma swoje wymierne przełożenie na ustalanie kwestii pierwszeństwa pieszych na takich przejściach.
Wielu kierowców uważa jednak, że przejście rozdzielone wysepką, zwłaszcza na drodze jednojezdniowej (np. dwupasmowej dwukierunkowej), to nadal to samo przejście. Należy więc zatrzymać się, nawet jeśli pieszy dopiero zamierza wejść na przejście, będący de facto innym przejściem niż to, na które właśnie wjeżdżamy. To nieprawidłowa interpretacja tego przepisu, a Ministerstwo Infrastruktury nie ma co do tej kwestii wątpliwości.
Skoro mamy do czynienia z dwoma osobnymi przejściami dla pieszych, to pieszy poruszający się przez przejście powinien upewnić się o możliwości przejścia nie tylko schodząc z chodnika, ale również będąc na wysepce. Przypomnijmy przy okazji, że pierwszeństwo ma pieszy wchodzący na przejście, a nie się do niego zbliżający. Kierowca natomiast ma obowiązek ustąpić pieszemu, wchodzącemu na drugie przejście lub znajdującemu się na wysepce (nie ma wątpliwości co do tego, że pieszy stoi na wysepce, aby kontynuować przechodzenie przez jezdnię). Kierowca nie musi natomiast ustępować pierwszeństwa pieszemu który dopiero wchodzi na przejście po drugiej stronie wysepki.
Takie przepisy można uzasadnić choćby tym, że na przejściach przez wielopasmowe jezdnie na których zbudowane są wysepki, przejście przejście pieszego przez całą jezdnię mogłoby zając kilkanaście do kilkudziesięciu sekund. Ustąpienie pierwszeństwa przez pojazdy stojące przed przejściem po drugiej stronie jezdni powodowałoby znaczne utrudnienia w ruchu. Nie zwalnia to jednak kierowców z obowiązku zachowania szczególnej ostrożności i bycia gotowym na zatrzymanie się.
Fakt, że przejście rozdzielone azylem do tak naprawdę dwa przejścia, łatwo samemu zauważyć. Pasy prowadzone są tylko od chodnika do wysepki, jej wnętrze pasów nie ma (zwykle jest pomalowane na jednolity kolor, na przykład czerwony), a potem są one kontynuowane do chodnika po przeciwnej stronie. Jednoznacznie wskazuje to, że mamy do czynienia z osobnymi przejściami.
Zdarzają się jednak sytuacje, gdy pasy są nieprzerwane i znajdują się również wewnątrz wysepki. Jak to rozumieć? To nic innego jak błąd który popełniają drogowcy przygotowujący konstrukcje drogowe rozdzielające pasy. Może prowadzić do wielu nieporozumień i niebezpiecznych sytuacji bowiem w percepcji pieszego takie przejście (pasy wymalowane na całej długości - również na wysepce) może być mylnie potraktowane jako jedno przejście, a przez kierowców jako dwa przejścia rozdzielone wysepką lub azylem.
