Kiedy przydaje się nagranie z kamery
Który samochód wjechał na czerwonym świetle? Kto komu zajechał drogę? Aby szybko rozstrzygnąć spory tego typu, warto korzystać z kamery pokładowej.
Do rejestracji zdarzeń drogowych najlepiej nadają się specjalne kamery pokładowe (stosowana jest też nazwa "kamera on-board"). Pełnią one rolę zbliżoną do lotniczych "czarnych skrzynek" - pomagają ustalić okoliczności, w których doszło do drogowego zdarzenia.
Kierowca musi tylko podłączyć kamerę do gniazda zapalniczki i... na tym jego ingerencja w tworzenie nagrania w zasadzie może się zakończyć. Większość kamer samoczynnie rozpoczyna nagrywanie po uruchomieniu auta i kończy zapis po jego wyłączeniu. Film rejestrowany jest na karcie pamięci - nowe nagrania nadpisywane są na starych. Pliki, na których znajdują się ważne zdarzenia podlegają ochronie - w wielu urządzeniach blokada zapisu włącza się automatycznie po wykryciu większego wstrząsu, ale kierowca zawsze może aktywować taką funkcję ręcznie. Co więcej, wiele kamer wyposażonych jest w tzw. czujnik ruchu, dzięki któremu zapis uruchomiany jest automatycznie, po wykryciu ruchu przed obiektywem - nawet wtedy, gdy kierowcy nie ma w samochodzie. Już sama świadomość tego, że w razie kolizji ktoś może przedstawić zapis z kamery pokładowej, w naturalny sposób podnosi bezpieczeństwo jazdy - nikt pod okiem kamery nie będzie wykonywał gwałtownych, ryzykownych manewrów. A gdy na trasie nic się nie wydarzy, nagranie zawsze może posłużyć za pamiątkę z podróży.
Sytuacje, w których najczęściej przydaje się nagranie z kamery pokładowej:
Nagranie z kamery nie kłamie
Nagranie z kamery nie kłamie (czytaj więcej)
Najważniejsze parametry i przydatne funkcje kamer pokładowych
Rozdzielczość
Warto wybrać kamerę o rozdzielczości FullHD, czyli 1920x1080 pikseli.
Karta pamięci
W kamerach stosowane są dwa standardy kart: SD lub microSD. Maksymalna pojemność karty w większości urządzeń wynosi 32 GB. Trzeba też sprawdzić wymaganą prędkość zapisu. W przypadku niektórych kamer niezbędny jest określony transfer minimalny, rzędu 6 MB/s (potrzebna jest wtedy karta klasy 6).
Ekran
Co prawda na rynku są dostępne kamery, które nie są wyposażone w ekran, ale przeważają urządzenia z wyświetlaczem. Dzięki niemu o wiele łatwiej można skontrolować kadrowanie, obsługa urządzenia jest prostsza, a nagranie można pokazać na miejscu zdarzenia.
Wyjście audio/video
Umożliwia oglądanie obrazu z kamery na zewnętrznym większym ekranie, np. nawigacji czy odtwarzacza DVD.
Tryb foto
Dzięki temu można rozszerzyć dokumentację ze zdarzenia o zdjęcia.
Odbiornik GPS
Podaje prędkość jazdy i umożliwia śledzenie przejechanych tras, co w konsekwencji pozwala na synchronizację zebranych danych z innymi aplikacjami, np. z Google Maps.
Czujnik wstrząsów
Pozwala na odczytanie kierunku, z którego nastąpiło uderzenie i zabezpiecza przed nadpisaniem pliku z nagraniem kolizji.
Czujnik ruchu
Dzięki tej funkcji nagranie rozpoczyna się automatycznie po wykryciu ruchu przed obiektywem, także wtedy, gdy kierowcy nie ma w aucie. Nagra się np. "obcierka" na parkingu.
Baza fotoradarów
W pamięci niektórych kamer zapisana jest baza fotoradarów - kierowca jest ostrzegany, gdy zbliża się do punktu pomiaru prędkości. Ważne, by bazę można było aktualizować.
Bateria
Przydaje się, gdy kamera ma pracować także poza autem, np. jako aparat.
Aplikacja komputerowa
Aplikacja powinna umożliwiać wygodne przeglądanie nagrań, ich edycję oraz przegląd przejechanej trasy z zapisem przeciążeń włącznie - ułatwia to wykonywanie analiz powypadkowych.
Tekst: Bartosz Zienkiewicz; zdjęcia: Andrzej Bieńkowski, Mio, archiwum