0.9 TCe to jeden z najlepszych silników ostatnich lat. Sprawdzamy dlaczego

Silnik 0.9 TCe zadebiutował na rynku w 2012 roku wraz z premierą czwartej generacji Renault Clio. Handlowa nazwa TCe 90 pochodzi od słów Turbo Control Efficiency, a liczba określa jego moc - najpierw dostępny był wariant 90 KM, choć z czasem pojawiły się również warianty o mocy 76 KM (TCe 75) oraz 109 KM (TCe 110). Od 2019 roku podstawowa wersja oferuje już nie 90, a 93 KM. Ta kompaktowa jednostka napędowa szybko znalazła zastosowanie w wielu modelach koncernu, w tym w Renault Captur i Twingo, Dacii Logan i Sandero, a także w Nissanie Micra oraz miejskich Smartach Fortwo i Forfour.

Co ciekawe, silnik ten przetrwał na rynku bez znaczących modyfikacji aż do 2020 roku. Fakt, że nowszy motor 1.0 TCe stanowi jedynie udoskonaloną wersję tej konstrukcji, świadczy o jej sukcesie - przynajmniej z perspektywy producenta. W naszej analizie skupimy się na starszym wariancie o pojemności dokładnie 898 cm³.

Silnik, znany jako H4B, charakteryzuje się aluminiowym blokiem, trzema cylindrami i dwoma wałkami rozrządu w głowicy, napędzającymi łącznie 12 zaworów. Można go uznać za zmniejszoną wersję silnika 1.2 TCe (H5F). Mimo że został stworzony przy współpracy z Nissanem, 0.9 TCe uznaje się za francuską konstrukcję, przede wszystkim ze względu na rozpowszechnienie w samochodach francuskich i rumuńskich.

Wbrew oczekiwaniom wobec typowego silnika o niewielkiej pojemności, jednostka ta nie ma bezpośredniego wtrysku paliwa. Wyposażono ją jednak w turbodoładowanie, zintegrowane z kolektorem wydechowym i wspierane przez intercooler. Zastosowano również zmienne fazy rozrządu oraz system start-stop z funkcją odzyskiwania energii.

Napęd rozrządu realizowany jest za pomocą łańcucha, wspieranego przez dwie prowadnice i napinacz. Mniejszy, pomocniczy łańcuch napędza pompę oleju o zmiennej wydajności.

Pod wieloma względami ten francusko-japoński silnik jest dopracowaną konstrukcją, która rzadko sprawia poważne problemy. Układ paliwowy i zapłonowy praktycznie nie zawodzą, co można przypisać zastosowaniu wtrysku pośredniego. Również system doładowania wykazuje się trwałością mimo intensywnej eksploatacji. Warto zauważyć, że turbosprężarka chłodzona jest nie tylko olejem, ale również cieczą.

Częstotliwość wymiany oleju ma istotny wpływ na trwałość tego elementu - im częściej, tym lepiej. Zaleca się wymianę co 10 tys. km lub raz w roku, choć producent deklaruje okres użytkowania wynoszący 30 tys. km lub 2 lata. W niektórych samochodach komputer przypomina o tej czynności.

Czy ten silnik ma jakieś typowe usterki? Niewiele. Jedną z nich jest problem z uszczelnieniem obudowy termostatu wykonanej z tworzywa sztucznego (podobnie jak większość osprzętu silnika). Są to rzadkie przypadki, ale się zdarzają. Warto więc kontrolować poziom płynu chłodzącego - jego ubytki mogą wskazywać na problem z obudową.

Jeszcze rzadziej występuje pękanie wymiennika ciepła. Objawem jest przedostawanie się oleju do płynu chłodzącego. Najgorsze szkody mogą jednak wynikać z nieprofesjonalnej obsługi mechanicznej, gdy niedoświadczony warsztat uszkodzi którąś z licznych plastikowych części silnika, choć na szczęście części te są niedrogie i powszechnie dostępne.

Jeśli z jakiegoś powodu w plastikowym kolektorze ssącym pojawia się olej, należy zwrócić uwagę na zawór w systemie wentylacji skrzyni korbowej. Czasami się zacina, przepuszczając zbyt dużo oparów z miski olejowej.

Inną częstą usterką jest przedwczesne rozciągnięcie łańcucha rozrządu. Producent zaprojektował napęd rozrządu tak, aby służył przez cały okres eksploatacji silnika, więc wszelkie zużycie uznawane jest za wadę. Typową przyczyną jest zatkany napinacz, niezależnie od przebiegu. Silnik wydaje wtedy charakterystyczny grzechoczący dźwięk. Wymiana rozrządu to całodzienna praca dla mechanika plus około 1800 zł za zestaw części.

Silniki 0.9 TCe montowane w samochodach Renault i Dacia były dostępne z fabryczną instalacją LPG. To system Landi Renzo wyposażony w wysokiej jakości komponenty, dostosowane specjalnie do tego silnika. Doświadczenia użytkowników potwierdzają, że nie niszczy gniazd zaworowych.

Należy jednak pamiętać, że zawory są tu regulowane za pomocą tzw. szklanek popychaczy. Ta operacja może okazać się konieczna i może kosztować ponad 1200 zł.

Jeśli rozważasz zakup samochodu wyposażonego w silnik 0.9 TCe, możemy zapewnić, że jeśli cokolwiek będzie sprawiać problemy, to raczej nie będzie to jednostka napędowa. To jeden z najlepszych silników, jakie pojawiły się w gamie Renault i Dacii w ostatniej dekadzie.

Silnik 0.9 TCe to przykład na to, że downsizing może działać - jeśli nie idzie w parze z nadmiernym komplikowaniem konstrukcji. Mimo niewielkiej pojemności i tylko trzech cylindrów, jednostka ta okazała się trwała, relatywnie tania w utrzymaniu i dobrze znosi zasilanie LPG. Jej konstrukcja nie jest wolna od wad - jak choćby ryzyko rozciągnięcia łańcucha rozrządu czy problemy z plastikowymi elementami - ale są to usterki raczej marginalne niż systemowe.

Dziś, na rynku wtórnym, 0.9 TCe pozostaje jedną z rozsądniejszych propozycji wśród małych jednostek z turbo - zwłaszcza dla tych, którzy cenią prostotę obsługi i niskie koszty użytkowania.