BMW i8

Futurystyczne BMW i8 zostało zaprojektowane od podstaw przez trójkę znanych designerów tej bawarskiej marki – Mario Majdandziča, Benoita Jacoba oraz Richarda Kima.

Wizjonerzy wspólnymi siłami stworzyli dzieło, które wywołało niemałe poruszenie na Frankfurt Motor Show w 2013 roku. Nie bez powodu. Sportowe nadwozie, nieco agresywne, lecz bardzo opływowe, o dynamicznej linii i nietuzinkowej stylistyce, przyciągnęło wzrok dziennikarzy motoryzacyjnych i fanów marki BMW, którzy po raz pierwszy od czasu legendarnego już modelu BMW serii 8 (nazwa kodowa: E31, produkowane od 1989 do 1999 roku) mogli zauważyć powrót marki do swoich korzeni. To jednak sama premiera.

Samochód koncepcyjny został pokazany światu kilka lat wcześniej, bo w 2009 roku, na Frankfurt Motor Show 2009, jako BMW Vision Efficient Dynamics. Co ciekawe, ówczesne dzieło wedle bawarskiej marki miało stanowić realną podstawę samochodu produkcyjnego. Tak też się stało w rzeczywistości – marka pokazała kolejną fazę koncepcyjną w 2011 roku, podczas gdy kolejne 2 lata później – pojazd w wersji produkcyjnej na wspomnianym wyżej Frankfurt Motor Show 2013.

Marka tym modelem dała początek samochodom z napędem hybrydowym typu plug-in, który to – jak się okazało – wcale nie musi uzupełniać wyłącznie samochodów, w których liczy się jak najniższe spalanie. Równie dobrze sprawdzi się jako zwiększenie mocy w samochodach stricte sportowych.

BMW i8 doczekało się jednej tylko generacji, produkowanej nieprzerwanie w latach 2014 – 2020 w lipskiej fabryce marki BMW. Firma przez ten czas sprzedała niespełna 20 500 egzemplarzy, zawsze dobrze ocenianych przez klientów ze względu na ich znacznie przewyższające parametry techniczne w stosunku do ówczesnej konkurencji. Samochód występuje w dwóch wariantach nadwozia, jako: 

Wbrew pozorom oba warianty różniły się w kwestii wyglądu zewnętrznego głównie innym, materiałowym dachem – producent do liftingu podszedł dość zachowawczo. Niewielkiej poprawie uległy jednak parametry techniczne związane bezpośrednio z wydajnością samochodu. 

Największe zmiany można było zauważyć po zmodernizowanym układzie hybrydowym. Zwiększeniu uległa pojemność akumulatora, a tym samym także ilość energii możliwej do zmagazynowania na czas jazdy – w rezultacie zwiększył się także zasięg, czyli główny motyw przewodni BMW i8.

Pierwsza generacja BMW i8 (2014-2020) 

Tym, co przyciągnęło do BMW i8 wielu wielbicieli nowoczesnej technologii, jest z całą pewnością szereg ciekawych danych technicznych, które rzuciły nowe światło na ówczesną motoryzację. Marka zupełnie odeszła od popularnych wówczas silników wolnossących o dużej pojemności na rzecz odwrotności – niewielkiego silnika spalinowego, który połączyła z wysoce wydajnym układem hybrydowym z możliwością ładowania z gniazdka.

BMW i8 mimo silnika R3 o pojemności 1,5 l może pochwalić się niezwykłymi osiągami –kierowca pierwszą setkę zobaczy na cyfrowym liczniku już po 4,4 s (4,6 s w przypadku nadwozia roadster), a wskaźnik zatrzyma się dopiero na 250 km/h ze względu na elektroniczny ogranicznik prędkości.

Samochód ma opływową karoserię nie tylko ze względów estetycznych – współczynnik oporu powietrza równy Cx: 0,26 sprawia, że poprawie ulega co prawda prędkość maksymalna, a jednocześnie także spada spalanie.

Nadwozie zostało w części wykonane z włókna węglowego – tworzywa, które łączy wysoką sztywność z bardzo niską masą, w tym między innymi szkielet klatki pasażerskiej. Z aluminium z kolei cała reszta fundamentalnych podzespołów, w tym struktury nośne. 

W rezultacie auto waży jedynie niespełna 1500 kg, co przy pojemnej baterii oznacza szczególnie dobry wynik.

Auto jest odpowiedzią na proekologiczne trendy – nie dość, że spala wedle danych producenta jedynie około 2 l paliwa na każde 100 km, to w procesie jego produkcji dużą część zapotrzebowania energetycznego pokrywały OZE – Odnawialne Źródła Energii.

Napęd na cztery koła nie należy do typowych produkcji. W przypadku i8 zaprezentowano zupełnie inne podejście – silnik spalinowy zasila wyłącznie koła tylne, podczas gdy elektryczny – przednie. I to przy rozkładzie mas praktycznie równym 50:50.