Kolejne wcielenie niemieckiej legendy

Za jednym zamachem odświeżono zarówno "małą", jak i "dużą" rodzinę pojazdów. Najmniejszy dotychczasowy model - U20 - zastąpiony został przez nowe wersje U216 i U218. Przeznaczone głównie do pracy porządkowych w miastach auta mają rozstaw osi wynoszący 2,8 m, co pozwoliło uzyskać średnicę zawracania wynoszącą jedynie 12,6 m.

Nowością jest też paleta jednostek napędowych. Największe modele (U4023 i U5023) - na wzór ciężarowych Actrosów i Atego - otrzymały właśnie nowe, sześciocylindrowe silniki wysokoprężne spełniające normę emisji spalin Euro6.

Obecnie paleta jednostek napędowych całej rodziny Unimogów obejmuje wysokoprężne jednostki o czterech lub sześciu cylindrach oferujące moc od 156 KM do 354 KM.

Przypominamy, że nazwa Unimog wywodzi się od niemieckiego Universal-Motor-Gerät, co w tłumaczeniu oznacza uniwersalny pojazd silnikowy. Pierwszy samochód nie narodził się wcale w głowach konstruktorów ze Stuttgartu - prototypy autorstwa Alberta Friedricha (w czasie wojny był on szefem działu projektującego silniki lotnicze w firmie Daimler-Benz) powstały niedługo po zakończeniu II Wojny Światowej. Jeżdżący pojazd gotowy był już w pod koniec 1946 roku.

Założenia konstrukcyjne były proste - Friedrich chciał opracować auto, które równie dobrze sprawdzi się na polu, jak i przy odgruzowywaniu zniszczonych niemieckich miast. Pojazd, który byłby równie łatwy w obsłudze, co ciągnik rolniczy, ale przewyższał go pod każdym względem funkcjonalnością.

Można przyjąć, że oficjalnie marka Unimog zadebiutowała w 1948 roku, gdy dwa auta zaprezentowane zostały szerokiej publiczności na targach rolniczych we Frankfurcie. Projekt przypadł do gustu nabywcom - przez następne dwa lata firma sprzedała przeszło 600 egzemplarzy. Ponieważ sukces przerósł możliwości produkcyjne niewielkiego producenta, w 1951 marka Unimog sprzedana została Mercedesowi.