XTL i B10. Nowe paliwo może uratować stare diesle
Polscy kierowcy nie przyzwyczaili się jeszcze do nowego paliwa E10, a na niemieckich stacjach benzynowych debiutują właśnie dwa nowe biopaliwa - B10 i XTL. Oba przeznaczone są do samochodów z silnikami Diesla, ale nie każde auto jest do nich przystosowane. Czym się różnią i o czym należy pamiętać, by nie narobić sobie problemów przy tankowaniu?
Z początkiem wiosny - na stacjach benzynowych w Niemczech pojawią się dwa nowe biopaliwa przeznaczone dla samochodów z silnikiem Diesla. Chodzi o klasycznego "biodiesla" - B10 - z 10-proc. domieszką biokomponentów oraz XTL czyli parafinowany olej napędowy z uwodornionych olejów roślinnych. Do tego ostatniego kierowcy starszych samochodów z silnikami wysokoprężnymi powinni podchodzić z pewną rezerwą.
Symbol B10 łatwo rozszyfrować. To klasyczny olej napędowy będący pochodną rafinacji ropy naftowej z maksymalnie 10-procentową domieszką biokomponentów (metyloestrów). Nowe paliwo to alternatywa dla dostępnego powszechnie na niemieckich stacjach B7 z maksymalnie 7-procentową domieszką biokomponentów. Można go wykorzystywać do większości współczesnych samochodów z silnikami Diesla, ale warto upewnić się w instrukcji, czy producent dopuszcza jego stosowanie.
Ostrożność zalecamy w przypadku samochodów w wieku powyżej 5 lat i tych z większymi przebiegami. Większa domieszka biokomponentów może mieć niekorzystny wpływ na uszczelki, co w szerszej perspektywie powodować może wycieki. Takie paliwo pozwala też "utrzymywać w czystości" układ paliwowy (lepsze właściwości "myjące"), co - zwłaszcza w przypadku starszych samochodów - może rodzić pewne problemy. Gdy nagromadzone latami osady trafią do pompy wtryskowej czy wtryskiwaczy, efektem może być ich przyspieszone zużycie. Jeśli więc nie jesteśmy pewni, czy producent dopuszcza stosowanie B10, lepszym wyborem w czasie tankowania u naszych zachodnich sąsiadów będzie sięgnięcie B7.
Dystrybutor z oznaczeniem XTL oznacza, że mamy do czynienia ze "stuprocentowym" biopaliwem, czyli - w tym przypadku - HVO100. Nie ma ono nic wspólnego z klasycznym olejem napędowym.
Sama idea HVO polega na "uwodornieniu" olejów spożywczych, ale bazą do produkcji takiego paliwa - poza przepracowanymi olejami spożywczymi - mogą być też resztki warzyw czy owoców, a - szerzej - wszystkiego, co składa się na tzw. biomasę, z której można uzyskać wodór. Wytworzenie HVO jest więc skomplikowanym procesem technologicznym i wymaga stosowania skomplikowanej instalacji rafineryjnej.
Teoretycznie HVO100 jest mniej agresywne dla uszczelek niż klasyczny "biodiesel" więc - przynajmniej teoretycznie - można stosować je również w autach ze starszymi silnikami i dużym przebiegiem. Oficjalnie - zgodnie z deklaracjami producentów - XTL bezpiecznie tankować mogą m.in. właściciele wysokoprężnych samochodów BMW i Mini produkowanych od marca 2020 roku - auta są fabrycznie przystosowane do tankowania ich HVO100.
Dotyczy to również Audi (wyprodukowanych od 2022 roku) napędzanych silnikiem 3.0 TDI o mocy 210 kW.
Z nowego paliwa XTL korzystać też mogą właściciele młodszych (z reguły po 2020 roku) samochodów koncernu Stallantis (Citroen, Peugeot, Opel), Renault (Nissan, Renault, Dacia), Volkswagen (Volkswagen, Seat, Cupra, Skoda), Toyoty i Volvo. W ich przypadku - z uwagi na różnice w modelach i rocznikach - przypadku warto jednak zerknąć do instrukcji.
Oficjalny debiut XTL na niemieckich stacjach benzynowych to efekt ubiegłorocznej decyzji Federalnego Ministerstwa Środowiska, które uznało uwodornione oleje roślinne HVO100 za paliwo w stu procentach czyste i odnawialne. Nowe paliwo często określane jest mianem "brakującego ogniwa" na drodze do elektrotransformacji w transporcie drogowym. XTL - bez żadnych przeróbek może być stosowane we współczesnych wysokoprężnych samochodach ciężarowych i - w opinii wielu ekspertów - pozwoli przedłużyć "życie" ciężarówek z silnikami wysokoprężnymi.
