Psuje ci się auto. Stajesz się wtedy bezradny, prawda?

Po chwili nadjeżdża szarmancki dżentelmen, zatrzymuje się przy zepsutym aucie, przez parę minut majstruje pod jego maską i uruchamia milczący dotąd silnik. Ona jest mu bezgranicznie wdzięczna, on pęka z dumy, że spełnił się jako opiekuńczy samiec. Niestety, to już przeszłość...

Kiedyś żaden przezorny kierowca malucha nie ruszał w trasę bez zapasowej kopułki aparatu zapłonowego, palca rozdzielacza, pływaka gaźnika, paska klinowego, świec, kija zastępującego zerwaną linkę rozrusznika, zestawu naprawczego do hamulców itp. Zdzisław Glinka w książce pt. "Jeżdżę samochodem Syrena" radził nie "unikać osobistego kontaktu z mechanizmami samochodu" i zalecał, by "poza fabrycznym zestawem podręcznych narzędzi, służących do wykonywania najbardziej podstawowych zabiegów" zabierać ze sobą w drogę inne przydatne przedmioty, "przy użyciu których można w razie potrzeby przeprowadzić typowe naprawy i regulacje".

Na długiej liście znalazły się m.in.: różnego rodzaju klucze i śrubokręty, szczypce, młotek, scyzoryk wieloostrzowy, szczelinomierz, rolka taśmy izolacyjnej, 2-3 metry miękkiego drutu stalowego, lampka kontrolna do wyszukiwania uszkodzeń elementów elektrycznych, "płachta brezentowa do położenia na jezdnię w celu ochrony ubrania przed zabrudzeniem", dwie świece zapłonowe, cewka zapłonowa, kompletny przerywacz, dwa kondensatory, linki sprzęgła i zewnętrznej zmiany biegów, zawory pompy paliwa (dwie sztuki), a nawet kompletny przegub równobieżny.

Dzisiaj kierowcy przestali wozić ze sobą skrzynki z narzędziami i częściami zamiennymi. Nie jest to przejawem lekkomyślności, lecz poczucia własnej... bezradności. Oczekiwania klientów, którzy chcą, by ich auta łączyły doskonałe osiągi z umiarkowanym apetytem na paliwo, wciąż zaostrzające się przepisy ochrony środowiska, wymogi bezpieczeństwa, powodują, że współczesne samochody mają skomplikowaną budowę i są szczodrze naszpikowane elektroniką. Już samo zidentyfikowanie usterki bywa niemożliwe bez komputera i oprogramowania diagnostycznego. Potem powstaje problem, jak dostać się do poszczególnych elementów pojazdu, wreszcie jak i czym dokonać naprawy. Tu już nie wystarczy klucz trzynastka i krzyżowy wkrętak. Niezbędne są narzędzia specjalistyczne. Doczekaliśmy czasów, gdy nawet wymiana żarówki w reflektorze niejednego modelu samochodu wymaga sporych umiejętności i wizyty w warsztacie. Trwa długo i nie mało kosztuje.

Wszystko to sprawia, że wielu dzisiejszych kierowców świadomie "unika osobistego kontaktu z mechanizmami samochodu", nie chce sobie zaprzątać głowy techniczną wiedzą na temat konstrukcji aut, którymi jeżdżą. Poddajemy się losowi, ufając zapewnieniom producentów o niezawodności ich pojazdów, wierząc w szczęście i usługi typu assistance. A takie, jak opisana na wstępie sceny oglądamy niemal wyłącznie na starych filmach.