Polonez z trzema osiami...
Kontynuujemy nasz cykl opisujące polskie konstrukcje samochodów, które nigdy nie trafiły do produkcji. Bo chociaż mało kto o tym wie, np. w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych powstało kilka interesujących prototypów opracowanych przez polskich inżynierów.
Niestety, sytuacja geopolityczna spowodowała, że nie miały one szansy trafienia do produkcji seryjnej.
Dzisiaj przedstawiamy trzyosiowego poloneza, który powstał w 1981 roku.
Pojazd ten miał za zadanie być samochodem użytkowym o ładowności 1000 kg. Prezentowany na zdjęciu prototyp jest jedynym, jaki został zbudowany. Przód auta nie odbiega od seryjnej produkcji, natomiast część tylna została przekonstruowana.
Zbiornik paliwa normalnie umieszczony w polonezie z tyłu pod bagażnikiem znalazł się za kabiną pod podłogą paki ładunkowej. Napędzana była tylko środkowa oś, natomiast oś trzecia była wleczona. Niestety podczas prób jezdnych okazało się, że takie rozwiązanie napędu powoduje zawieszanie się auta podczas pokonywania chociażby krawężnika.
I to był koniec pomysłu na takiego poloneza...
Polonez trzyosiowy opracowany w OBR SO wraz z ZSGDiT w Niewiadowie.
Silnik: 1481 ccm, czterocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą
Moc: 75KM przy 5200 obr./min.
Max. moment obr.: 115Nm przy 5200 obr./ min.
Prędkość max.: nieznana
Ilość biegów: 4
Napęd: klasyczny, tylny na środkową oś
Zawieszenie przód: niezależne na wahaczach poprzecznych, sprężynach śrubowych i amortyzatorach teleskopowych, stabilizatory przechyłu
Zawieszenie tył: wahacze wleczone z dwoma podłużnymi póleliptycznymi resorami piórowymi i amortyzatorami
Hamulce: hudrauliczne, dwuobwodowe ze wspomaganiem na oś 1 i 2
Masa własna: nieznana.
Samochód ten można obejrzeć w Muzeum Przemysłu w Warszawie przy ul. Żelaznej 51
