13 mln Mercedesów E. Najlepsze auto na świecie?

Chociaż klasa E pojawiła się na rynku w 1993 roku, przy okazji liftingu typoszeregu 124, historia Mercedesów klasy średniej sięga zdecydowanie głębiej.

Za praprzodka segmentu uważa się produkowanego jeszcze w latach trzydziestych Mercedesa V 170. Samochód, którego produkcję wznowiono w 1946 roku, pozwolił podźwignąć się firmie z powojennej zapaści, odbudować zrujnowaną fabrykę i utraconą pozycję rynkową.

W 1953 roku model V170 zaczął ustępować miejsca nowemu autu - typoszeregowi W120/121. Pojazd, który - z racji niewielkich wymiarów - traktowany jest również, jako protoplasta późniejszego Mercedesa 190 (W201), był pierwszym na świecie osobowym autem ze strefami kontrolowanego zgniotu.

Model przetrwał w ofercie do końca 1961 roku, gdy zastąpił go popularny "Skrzydlak" (z uwagi na tylne płetwy), czyli typoszereg W110. Łącznie powstało 628 282 egzemplarzy auta, które w 1967 roku ustąpiło miejsca "Puchaczowi", czyli Mercedesowi typoszeregu W114/115. Był to pierwszy samochód niemieckiej marki wyposażony w konsolę środkową. W latach 1967-1976 do klientów trafiło 1 919 056 sztuk tej generacji.

Do miana prawdziwej motoryzacyjnej ikony urósł następca W115 - legendarna już "Beczka", czyli model 123. Produkowane w latach 1976-1986 auto na długi czas ugruntowało pozycję niemieckiej marki, jako ikony stylu, jakości i - co najważniejsze - niezawodności. Dość przypomnieć, że wg danych ADAC z 1982 roku, średni przebieg wysokoprężnego modelu 200D w czasie pierwszej awarii na drodze (rozumianej przez unieruchomienie pojazdu) wynosił 852 777 kilometrów! Samochód oferowany, jako sedan, kombi i coupe znalazł w sumie niemal 2,7 mln nabywców.

Najlepszą klasą E w historii okazał się być... pierwszy model, który otrzymał to oznaczenie - typoszereg 124. Inżynierom udało się zachować legendarną trwałość poprzednika, przy zastosowaniu wielu nowoczesnych rozwiązać technicznych. Zaprezentowany w 1986 roku samochód miał np. niezależne, wielowahaczowe zawieszenie tylnej osi i współczynnik oporu powietrza Cd wynoszący 0,28. Dla porównania Audi A3 z 2006 roku czy Subaru Impreza z 2004 roku miały wynik 0,33... Warto też przypomnieć, że to właśnie ten samochód posłużył do wyznaczenia standardów bezpieczeństwa, wg których Euro NCAP zaczęło przyznawać pojazdom słynne gwiazdki. Fabryczne testy zderzeniowe przeprowadzano przy prędkości 55 km/h. W sumie wyprodukowano 2 737 680 sztuk różnych odmian rodziny 124 - o ponad 40 tys. więcej niż w wypadku poprzedniego rekordzisty, typoszeregu 123.

Wraz z zakończeniem produkcji typoszeregu 124 i debiutem następcy - W210 - dla firmy ze Stuttgartu nastały tzw. "trudne czasy". Zaprezentowany w 1995 roku "Okular" nie był w stanie stawić czoła legendarnej trwałości poprzedników. Na wizerunku auta cieniem położyły się zwłaszcza problemy z korozją, która atakowała również elementy nośne karoserii (podłużnice, podciągi, kielichy zawieszenia). Mimo tego, do zakończenia produkcji w 2003 roku typoszereg 210 znalazł przeszło 1,5 mln nabywców. Niestety, wielu z nich, po zakupie tego auta, odwróciło się od marki.

Nie najlepsze wrażenie, jakie pozostawił po sobie "Okularnik" zatrzeć miał następca - model W211. Konstruktorom udało uporać się z wszechobecną rdzą, pojawiły się za to inne problemy - m.in. z wymagającą okresowej wymiany, sterowaną elektronicznie pompą hamulcową SBC czy pneumatycznym zawieszeniem airmatic. Mimo tego, wytwarzane do 2009 roku auto cieszy się jednak zdecydowanie lepszą opinią niż poprzednik i pozostaje jednym z najpopularniejszych pojazdów używanych tego segmentu na rynku.

Obecne wcielenie klasy E - model W212 - zadebiutował w cennikach w 2009 roku. Cztery lata później auto poddano gruntownej kuracji odmładzającej. Tylko w zeszłym roku na nowego Mercedesa klasy E zdecydowało się przeszło 257 tys. nabywców - o ponad 6 proc. więcej niż dwa lata temu.

Z ogólną liczbą przeszło 13 mln sprzedanych egzemplarzy rodzina modeli klasy E jest najpopularniejszą linią modelową Mercedesa w historii marki.

Paweł Rygas