Używany Mercedes klasy A W169 (2004-2012)

Mercedes A jest teoretycznie samochodem niszowym. W praktyce okazuje się, że należy do najbardziej popularnych modeli niemieckiego producenta na naszym rynku. Pod względem liczby ogłoszeń zajmuje trzecie miejsce po klasach E, i C. Jak na razie dominuje starsza generacja modelu (W168), ale nowsza (W169) powoli zaczyna deptać jej po piętach.

Tani czy drogi?

Jak na auto kompaktowe, klasa A jest samochodem drogim. Przy odrobinie szczęścia egzemplarz z początkowego okresu produkcji (lata 2004, 2005) można kupić już za ok. 22 tys. zł. Na auto w dobrym stanie trzeba przeznaczyć ok. 30 tys. zł. Taka kwota wystarcza na zakup Forda Focusa kombi w idealnym stanie z 2008, a nawet z 2009 roku. Z drugiej jednak strony - jak na Mercedesa to tanio. Klasyczny Mercedes C kosztuje średnio o 5-8 tys. zł więcej od klasy A z tego samego rocznika i zbliżonej wersji silnikowej.

Klasyczne modele Mercedesa zanim trafią na giełdę przejeżdżają przynajmniej 200 tys. km. Z klasą A jest inaczej. Ten model bardzo często pełni rolę drugiego auta w rodzinie. Nierzadko jest eksploatowany przez kobiety. Deklarowane przez sprzedających przebiegi rzędu 150-180 tys. km wydają się zatem wiarygodne. No chyba, że przedmiotem transakcji jest taksówka. Warto w tym miejscu przypomnieć, że właśnie te modele pracowały i pracują nadal w warszawskich korporacjach. Jeśli zatem w ogłoszeniach z województwa mazowieckiego trafia się krajowy, czarny lub srebrny egzemplarz w bardzo atrakcyjnej cenie, jest duże prawdopodobieństwo, że ma przebieg ok. 300 tys. km i sfatygowane wnętrze. Taksówkarze mają na temat tego modelu mieszane uczucia. Jedni chwalą komfort jazdy i niskie zużycie paliwa, inni narzekają na wyższe
niż w przypadku klasy E W210 koszty serwisowania.

Drugie podejście

Klasa A W169 została zaprezentowana w 2004 roku. W porównaniu z poprzednią generacją modelu był to olbrzymi krok naprzód. Auto jest wyraźnie większe, lepiej trzyma się drogi. Oferuje też znacznie wyższy komfort jazdy. Pozostała jedynie charakterystyczna dla tego modelu "kananapkowa" konstrukcja nadwozia i oryginalne zabudowanie zespołu napędowego. Znajduje się tradycyjnie z przodu, ale jest mocno pochylony i wchodzi pod podłogę w okolicy nóg kierowcy i pasażera. W razie wypadku wpada pod auto, nie narażając jadących na dodatkowe kontuzje.

Auto było modernizowane w 2008 roku. Zmiany są bardzo dyskretne. Tylko uważni kierowcy dostrzegą inaczej wyprofilowany zderzak przedni, ostro zakończoną atrapę chłodnicy, nowe reflektory, brak listewek na drzwiach i białe wstawki w tylnych lampach. Producent zdecydował się także przemianować dwa podstawowe modele: zamiast A 150 wprowadzono oznaczenie A 160, zamiast A 170 pojawiła się wersja A 180.

Silniki

Jeśli A-klasa, to tylko w wersji wysokoprężnej - tak twierdzą wszyscy, którzy zawodowo zajmują się handlem używanymi Mercedesami. Odmiany benzynowe są wprawdzie praktycznie bezawaryjne, ale relatywnie dużo palą. Nawet najsłabsza odmiana A 150 o mocy 95 KM w mieście na każde 100 km potrafi zużyć ok. 10 l paliwa. Ze względu na ciasną zabudowę zespołu napędowego odradzamy montaż instalacji LPG (choć jest on możliwy).

Gama diesli obejmuje trzy propozycje: A 160 CDI, A 180 CDI i A 200 CDI. Wszystkie mają ten sam dwulitrowy silnik, tyle że w różnych wersjach mocy (82 KM, 109 KM i 140 KM). Zdecydowanie najlepszym wyborem jest odmiana 109-konna, która stanowi kompromis pomiędzy osiągami, a zużyciem paliwa.

Przed zakupem

Jeśli ktoś przymierza się do zakupu używanego Mercedesa A, nie powinien finalizować transakcji bez oględzin auta w wyspecjalizowanym serwisie. Ze względu na nietypowe ułożenie zespołu napędowego bardzo trudno ocenić jego stan, ponieważ pod maską niewiele widać. Jako taki obraz daje dopiero uniesienie auta na podnośniku i demontaż płyt osłaniających spód A-klasy. Idealnie jeśli zrobi to mechanik, który ma doświadczenie z tym modelem, ponieważ tylko taka osoba wie, gdzie szukać słabych punktów auta i jak rozpoznać ich zużycie.

Trzeba także wiedzieć, że w razie pojawienia się ewentualnych awarii wiele warsztatów nie podejmie się ich usunięcia, właśnie ze względu na trudny dostęp. Nie jest tajemnicą, że do niektórych napraw, takich jak np. wymiana rozrusznika, konieczne jest zdemontowanie lub przynajmniej opuszczenie silnika.

Na szczęście auto, które znajduje się pod fachową opieką serwisową psuje się rzadko. Na miano wyjątkowo dopracowanych zasługują silniki wysokoprężne - uszkodzenia układu wtryskowego lub turbosprężarek należą do rzadko rzadkości. Trzeba natomiast zwrócić uwagę na stan sprzęgła. Wymiana tego podzespołu wraz z dwumasowym kołem zamachowym kosztuje ok. 3500 zł. Droga jest także wymiana wielorowkowego paska napędu osprzętu: razem z napinaczem jest to koszt ok. 1000 zł.

Zawieszenie przednie jest tanie w serwisowaniu. Podczas oględzin trzeba natomiast zwrócić uwagę na stan elementów osi tylnej. Producent zastosował tam drążki Watta (bardzo podobny układ wykorzystano kilka lat później w Astrze IV) - elementy nie są drogie (ramię główne 1200 zł, drążki ok. 300 zł) ale nie wszędzie można je kupić.

Podsumowanie

Klasa A to funkcjonalny, solidny, a w wersjach wysokoprężnych ekonomiczny model. Jeśli trafi się zadbany egzemplarz z przebiegiem 150 tys. km. lub mniejszym, istnieje duża szansa, że po zakupie wydatki serwisowe ograniczą się wyłącznie do okresowej obsługi. Mercedes klasy A z pewnością nie jest autem dla szerokiego grona nabywców. Nie należy go jednak skreślać.

W 2005 roku Mercedes zaprezentował klasę B (W245). Samochód wykorzystuje rozwiązania techniczne Klasy A, jest jednak od niej znacznie bardziej przestronny i droższy. Różni się przede wszystkim tylną częścią nadwozia, która gwarantuje znacznie więcej miejsca dla pasażerów oraz na bagaż. Na rynku wtórnym najtańsze zadbane egzemplarze kosztują ok. 30 tys. zł. W 2008 roku auto przeszło lifting, w ramach którego, podobnie jak Klasa A, otrzymał system start/stop i inne rozwiązania pozwalające na ograniczenie zużycia paliwa. Używaną B-klasę można kupić ze wszystkimi silnikami znanymi z klasy A. W 2007 roku Mercedes uzupełnił gamę modeli o wersję B 170 NGT. Ma silnik 2.1 l o mocy 116 KM z fabryczną instalacją CNG.

Mercedes klasy A W169: historia modelu
2004: prezentacja modelu.
2005: do gamy dołącza Klasa B.
2008: lifting modelu; producent wprowadza nowe oznaczenie wersji silnikowych. Wersje z ręczną skrzynią biegów otrzymały system start/stop.
2012: w lipcu Mercedes prezentuje nową klasę A.

Mercedes klasy A W169: wyposażenie
Wyposażenie seryjne obejmuje m.in. ABS, 4 poduszki powietrzne, układ ESP i ASR, elektrycznie sterowane szyby z przodu i lusterka oraz centralny zamek. Za wyposażenie dodatkowe nabywcy płacili w swoim czasie bardzo słono. Dla przykładu: automat kosztował 8 tys. zł, a automatyczna klimatyzacja ok. 4,5 tysiąca złotych.

Mercedes klasy A W169: typowe usterki i problemy

• Zużycie odbojników w amortyzatorach przednich. Usterka była usuwana w ramach akcji serwisowej.
• W niektórych egzemplarzach w okresie gwarancyjnym wymieniano wtryskiwacze.
• Zawiesza się fabryczny zestaw multimedialny z obsługą telefonu komórkowego. Powodem jest zawilgocenie modułu pod fotelem kierowcy.

• Trwałe silniki wysokoprężne.
• Bogate wyposażenie.
• Funkcjonalne wnętrze, do którego wygodnie się wsiada.
• Dobra ochrona pasażerów w razie wypadku.

• Niski prześwit.
• Twarde, niemal sportowe zawieszenie.
• Bardzo zły dostęp do zespołu napędowego.
• Wysokie ceny egzemplarzy na rynku wtórnym.

Jacek Ambrozik

Mercedes CLA - narodziny nowej niszy? - NOWOŚCI