Alfa Romeo MiTo Quadrifoglio Verde - test

Bez dwóch zdań to najlepsza wersja MiTo. I to nie przez 170-konny silnik, ale ze względu na zawieszenie. Alfa z zielonym listkiem otrzymała bowiem elektronicznie sterowane, aktywne amortyzatory. To absolutnie unikalne rozwiązanie w klasie aut miejskich.

Podobnie zresztą, jak system DNA, oprócz amortyzatorów, wpływający także na pracę silnika i układu kierowniczego. Suwakiem można wybierać 1 z 3 trybów jazdy - D (Dynamic), N (Normal) oraz A (All Weather). W praktyce każdy, kto choć raz spróbuje pierwszego, o dwóch kolejnych nie będzie chciał słyszeć.

Dlaczego? Bo silnik małej Alfy nagle, po wyborze programu D, staje się znacznie żywszy i bardziej spontaniczny. Zupełnie, jakby w jednej chwili w baku auta zagościła benzyna nie 95-, a 100-oktanowa. Wprawdzie MiTo nieco brakuje wigoru poniżej 2000 obr./min, ale 500 obrotów wyżej łapie 250 Nm momentu obrotowego i ostro wyrywa do przodu, ciągnąc równo do czerwonego pola obrotomierza. W efekcie 100 km/h osiąga w 7,5 s. Silnik Alfy współpracuje z precyzyjną 6-stopniową skrzynią ręczną.

Ale QV ma też bardzo dobrą trakcję, co zawdzięcza elektronicznej szperze, oraz świetnie zestrojone zawieszenie. Co więcej, w trybie D nie staje się ono ekstremalnie twarde. Owszem, ma sztywną naturę, która przeszkadza tak naprawdę tylko podczas przejeżdżania torowisk czy "śpiących policjantów". Za to nawet na 18-calowych obręczach praktycznie nie zdarza się, by dobijało czy wydawało jęki. Pod tym względem od Alfy dużo mogłoby się nauczyć nawet Mini Cooper S.

Do pełni szczęścia brakuje tylko lepszego układu kierowniczego. Alfa jeździ wprawdzie pewnie, daje się łatwo kontrolować w skręcie, ale nie angażuje tak bardzo kierowcy, jak wspomniane Mini.

Alfa Romeo MiTo Quadrifoglio Verde (czytaj test)

Alfa Romeo MiTo Quadrifoglio Verde: plusy

Alfa Romeo MiTo Quadrifoglio Verde: minusy

Tekst: Maciej Struk, zdjęcia: Robert Brykała

Alfa Romeo Giulietta 1.4 TB LPG - TEST

Alfa Romeo MiTo - letnie poprawki - NOWOŚCI