Za te wykroczenia w sądzie można dostać nawet 30 tys. grzywny
Nowy kodeks wykroczeń nie przewiduje taryfy ulgowej dla piratów drogowych. Widać to po stawkach za niektóre wykroczenia, ale bardzo znamienna jest maksymalna grzywna, która może wynieść nawet 30 tys. zł. Sprawdzamy, co trzeba zrobić, żeby dostać taki rachunek do zapłacenia.
Kodeks wykroczeń przewiduje kilka środków karnych dla kierowców, którzy nie przestrzegają przepisów. Jest to areszt, ograniczenie wolności, grzywna lub nagana. Przepisy dokładnie precyzują karę za określone wykroczenie, ale często się zdarza, że pozostawiają organowi skazującemu kilka środków do wyboru.
W przypadku grzywny art. 24 par. 1 stanowi jasno, że grzywnę można wymierzyć w wysokości od 20 do 5 tys. zł, chyba że ustawa mówi inaczej. Gdy kara za wykroczenie przeciwko przepisom ruchu drogowego nie jest jasno sprecyzowana, można zastosować takie widełki. Warto przy okazji wspomnieć, że w Kodeksie wykroczeń przewidziano grzywnę w wysokości do 3 tys. zł, jeśli inne przepisy nie mówią inaczej.
Natomiast w art. 24 par. 1a można znaleźć zapis, że w przypadkach, kiedy grzywnę można wymierzyć w maksymalnej wysokości przewidzianej w ustawie. W tej sytuacji mowa o 30 tys. zł. W kodeksie wykroczeń ściśle określono, jakich wykroczeń dotyczy.
Warto poznać wykroczenia drogowe, za które Kodeks wykroczeń przewidział grzywnę w wysokości do 30 tys. zł. W tej sytuacji trzeba mieć świadomość, że grzywnę powyżej kwoty zapisanej w taryfikatorze i art. 97 można otrzymać tylko w sądzie. Na przykład po odmowie przyjęcia mandatu.
Oto lista wykroczeń zagrożonych grzywną do 30 tys. zł:
- Powodowanie zagrożenia w ruchu drogowym przez niezachowanie należytej ostrożności.
- Spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym, którego skutkiem jest naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby.
- Spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka.
- Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu przez kierującego pojazdem mechanicznym.
- Niezatrzymanie pojazdu w celu umożliwienia przejścia przez jezdnię osobie niepełnosprawną.
- Wyprzedzanie pojazdu na przejściu dla pieszych, na którym ruch nie jest kierowany, lub bezpośrednio przed tym przejściem.
- Omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszemu.
- Naruszenie zakazu jazdy wzdłuż po drodze dla pieszych lub przejściu dla pieszych.
- Prowadzenie pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.
- Niezastosowanie się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia osoby uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego.
- Niezatrzymanie się do kontroli drogowej.
- Przekroczenie dopuszczalnej prędkości o więcej niż 30 km/h.
- Niezastosowanie się do zakazu wyprzedzania określonego ustawą lub znakiem.
- Nieudzielenie pomocy ofierze wypadku, w którym jest się uczestnikiem.
- Kierowanie pojazdem mechanicznym na drodze publicznej nie mając do tego uprawnień.
- Niewskazanie wbrew obowiązkowi na żądanie uprawnionego organu, komu powierzyło się pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.
- Objeżdżanie opuszczonych zapór lub półzapór na przejeździe kolejowym pomimo zakazu.
- Wjeżdżanie na przejazd, jeśli opuszczanie zapór lub półzapór zostało rozpoczęte lub podnoszenie ich nie zostało zakończone.
- Wejście lub wjazd na przejazd kolejowy za sygnalizator lub za inne urządzenie nadające sygnały, przy sygnale czerwonym, czerwonym migającym lub dwóch na przemian migających sygnałach czerwonych.
- Wjeżdżanie na przejazd kolejowy, jeśli po jego drugiej stronie nie ma miejsca do kontynuowania jazdy.