Opór aerodynamiczny bez tajemnic

Mniejszy opór powietrza to niższe zużycie paliwa. Do jego pomiaru używa się tuneli aerodynamicznych, w których na samochód stojący na platformie pomiarowej oddziałuje siła strumienia powietrza. Istnieje ścisła zależność pomiędzy prędkością powietrza opływającego pojazd, a siłą oporów starających się przesunąć auto.

Wielkość ta nazywana jest współczynnikiem oporu aerodynamicznego i w przypadku kierunku pomiaru wzdłuż auta (tzw. oś "x") współczynnik ten oznaczany jest jako Cx. Wartość Cx wyznacza się mierząc siłę przesuwającą samochód na platformie pomiarowej i odnosząc ją do prędkości powietrza.

Współczynnik Cx jest wielkością bezwymiarową i opisuje doskonałość aerodynamiczną samochodu. Jednak sam Cx nie mówi nam o tym, jak duży jest opór - do tego konieczna jest jeszcze znajomość tzw. pola powierzchni czołowej samochodu, wyrażonego w m2.

Dwa różnej wielkości auta mogą mieć identyczny współczynnik Cx, a jednak z racji innej powierzchni czołowej - zupełnie różne siły oporów aerodynamicznych przy danej prędkości (np. Audi A3 ma Cx=0,33 oraz powierzchnię czołową 2,13 m2, natomiast znacznie większy model Q5 ma powierzchnię czołową 2,65 m2 i identyczny Cx=0,33). Można więc uznać, że doskonałość aerodynamiczna (dopracowanie kształtu) obu modeli jest takie samo, ale już siły oporu aerodynamicznego podczas jazdy będą w przypadku Q5 prawie o 25 proc. większe.

Współczesne auta są na tyle dobrze dopracowane, że obniżenia współczynnika Cx szuka się w drobnych detalach. Nawet obniżenie zawieszenia o 1,5 cm okazuje się mieć pozytywny wpływ. Jedynym negatywnym skutkiem pędu do zmniejszania oporów aerodynamicznych jest upodabnianie się aut do siebie. Fizyka dla wszystkich jest taka sama.

Koła samochodu

Strefa podciśnienia za autem

Wlot powietrza do chłodnicy

Płyta podłogowa samochodu

Marcin Klonowski

Doładowanie silników - TECHNIKA