Używana Honda Jazz (2002-2008)
Najmniejsza z Hond w Polsce nie sprzedawała się najlepiej ze względu na wysoką cenę. Zdobyła jednak spore uznanie i jest bardzo poszukiwana na rynku wtórnym.
Honda Jazz to auto, które swoją dobrą opinię zawdzięcza umiejętnemu połączeniu wielu sprzeczności. Przede wszystkim jest to samochód miejski, a ilością miejsca mógłby zawstydzić wiele kompaktów. Ponadto pod maską zamiast typowych dla Hondy wysokoobrotowych silników z czterema zaworami na cylinder znajdziemy tylko jednostki ośmiozaworowe z jednym wałkiem rozrządu. I wreszcie jako najtańszy i najmniejszy model marki Jazz był produkowany tylko w Japonii. Na pewno przyczyniło się to do bardzo wysokiej ceny nowego samochodu w Polsce. Jednak używany Jazz nie będzie już tak absurdalnie drogi, dlatego warto mu się przyjrzeć z bliska, nawet jeśli szukamy samochodu o klasę większego.
Nadwozie i wnętrze
Samochód był oferowany tylko w jednej wersji nadwoziowej - jako pięciodrzwiowe połączenie auta miejskiego i minivana. Większość egzemplarzy została bogato wyposażona, a słowa najlepiej opisujące wnętrze Jazza to przestronność i wygoda. Nisko umieszczone fotele z przodu są wystarczająco wyprofilowane. Kierowcom niewielkiego wzrostu ich pozycja może troszkę przeszkadzać, szczególnie przy cofaniu. Tylna kanapa zapewni dwóm pasażerom naprawdę wygodną podróż. Jeśli chodzi o ilość miejsca na nogi, to Jazz zawstydza swoich konkurentów.
Deska rozdzielcza ma ciekawe kształty, ale nie traci na tym ergonomia. Pozytywnie zaskakuje też liczba schowków, jednak przede wszystkim plus należy się za system składania tylnych foteli. Wystarczy jeden ruch ręki, aby jednocześnie złożyć oparcie i siedzisko. Do tego wszystkiego mamy jeszcze przepastny, jak na tę klasę, bagażnik o pojemności 380 l. Cieszy też dosyć wysoka jakość plastików - nawet egzemplarze z początku produkcji nie wyglądają na mocno zużyte. Niestety, niektórzy użytkownicy narzekają na skrzypienie dochodzące z deski rozdzielczej. Właściciele często skarżą się również na parowanie szyb od wewnątrz (uwaga na stan klimatyzacji). Zanotowano też sporadyczne przypadki pojawiania się rdzy na podwoziu i elementach tylnego zawieszenia. Kierowcy Jazzów wspominają też o parze wodnej wewnątrz kloszy przednich reflektorów.
Silniki i zawieszenie
Małą Hondę oferowano jedynie z silnikami benzynowymi i są to 8-zaworowe jednostki 1.2/78 KM i 1.4/83 KM oznaczone i-DSI. Tylko poza Europą oferowano model Fit z silnikem 1.5 i-VTEC. Wersje 1.2 i 1.4 mają po dwie świece na cylinder, co miało skutkować niskim zużyciem paliwa. Cel osiągnięto: auto ze słabszym silnikiem zadowoli się średnio 6,0 l/100 km, mocniejszy Jazz będzie potrzebował około 6,5 l/100 km. Obie jednostki napędowe są godne polecenia, ale podstawowa może okazać się niewystarczająca dla osób korzystających często z auta za miastem i podróżujących np. z całą rodziną. Zresztą większy silnik w jeździe pozamiejskiej czy mieszanej zużyje tylko odrobinę więcej paliwa niż mniejszy, a mimo niedużych różnic w mocy maksymalnej jest wyczuwalnie dynamiczniejszy. Niestety, oba silniki przy wyższych prędkościach nie są najcichsze, mają za to napęd rozrządu z bezawaryjnym łańcuchem.
Wzorową opinię ma układ napędowy - skrzynie biegów oraz sprzęgła są bardzo trwałe i niezawodne. Na szczęście rzadko spotyka się na rynku skrzynię bezstopniową CVT. Jest ona wygodna, ale tak jak w większości aut japońskich z takimi skrzyniami biegów ma fatalną opinię. To dosyć zawodny element (nie lubi mrozów), reagujący alergicznie na ostrą jazdę i nieprawidłową eksploatację.
Zawieszenie ma prostą konstrukcję i składa się ze standardowych kolumn z przodu oraz belki skrętnej z tyłu. Okazuje się odporne na zużycie, ale zarazem powoduje, że Jazz jest bardzo sztywny. Dzięki temu spora wysokość nie wpływa negatywnie na stabilność, jednak skutkiem ubocznym tego jest brak komfortu. Czują to szczególnie pasażerowie siedzący z tyłu.
Trwałość tarcz i klocków w układzie hamulcowym jest ponadprzeciętna, cóż jednak z tego, gdy hamulce są słabe i lepiej nie jeździć zbyt blisko poprzedzającego auta.
Trzeba pamiętać, że Jazz był u nas bardzo drogi, dlatego wiele samochodów pochodzi z importu. Takim egzemplarzom trzeba się wyjątkowo dobrze przyjrzeć, ponieważ również na zachodzie właściciele niechętnie rozstają się z zadbanymi egzemplarzami, chyba że przeszły mniejszy lub większy wypadek. Absolutne minimum jakie trzeba przeznaczyć na Hondę Jazz z 2003 r. to 13 tys. zł. Niewiele drożej znajdzie się zadbane auto z kompletnym wyposażeniem. Za 20 tys. zł można już przebierać w dobrze wyposażonych i utrzymanych egzemplarzach z lat 2005-2006. Jazz ze swoją japońską (czyli najwyższą) jakością wykonania stale wygrywa w niemieckich rankingach bezawaryjności wśród najmniejszych i najmłodszych aut, co powoduje, że jest to najbardziej godna polecenia propozycja w swojej klasie.
Gdyby nie wysoka cena, wynikająca z niekorzystnych przepisów celno-podatkowych, Jazz miałby szansę stać się rynkowym przebojem. Przestronne, świetnie wykonane auto przekonuje niemal pod każdym względem, może z wyjątkiem komfortu na wybojach. Zapewnia za to komfort innego rodzaju: kiedy go potrzebujemy, zawsze jest gotów do jazdy.
Najszerszą ofertę minisamochodów Honda przeznacza na rynek rodzimy. Do Europy trafia niewiele modeli. Warto wśród nich wspomnieć pierwszą generację Jazza (z lat 1982-1986) o bardzo nietypowych kształtach. Dziesięć lat później do sprzedaży na niektórych europejskich rynkach trafiła Honda Logo - w Niemczech dostępna tylko w wersji 3-drzwiowej, a w Wielkiej Brytanii także z dwiema parami drzwi (bazująca na japońskiej Hondzie LaChic). Produkowano ją do roku 2001. Następcą stał się Jazz. Na rynki tzw. wschodzące przeznaczono jego wersję sedan, której nadano nazwę Honda City.
Honda Jazz: historia modelu
1982: w Europie pojawia się pierwsza generacja Hondy Jazz, bardzo nowoczesna, jak na swoje czasy (w sprzedaży do 1986 r.).
2002: rozpoczęcie sprzedaży nowego modelu Jazz w Europie i Azji (na rynkach poza Europą pod nazwą Fit).
2005: niewielka modernizacja silnika 1.4 (88 KM zamiast 83).
2006: debiut na rynku północnoamerykańskim, nieduży lifting wersji europejskiej.
2008: prezentacja nowego modelu, bardziej okrągła bryła nadwozia.
Honda Jazz: typowe usterki
- Awarie bezstopniowej skrzyni biegów CVT.
- Ulegające zaparowaniu przednie reflektory.
- Zdarzają się egzemplarze z trzeszczącymi deskami rozdzielczymi.
- Pękają obudowy dźwigni hamulca ręcznego.
- Silnie twardniejące uszczelki przy dużych mrozach.
- Uszkodzenia znajdujących się pod przednimi fotelami złączy poduszek gazowych (Fit).
Honda Jazz: plusy
- Obszerne, wygodne wnętrze i bardzo duży bagażnik.
- Ekonomiczne jednostki napędowe o wystarczającej dynamice.
- Ponadprzeciętna trwałość, nikłe ryzyko poważnej awarii.
Honda Jazz: minusy
- Twarde, mało komfortowe zawieszenie, szczególnie tylne.
- Słaba widoczność do tyłu.
Tekst : Rafał Andrzejewski; zdjęcia: autor, Rober Brykała, archiwum
