Trójkąt ostrzegawczy i odległości, które powinien znać każdy kierowca
Trójką ostrzegawczy to obowiązkowe wyposażenie każdego pojazdu, który porusza się po drogach publicznych. Jego obecność sprawdzana jest podczas regularnych przeglądów technicznych oraz w trakcie rutynowych kontroli drogowych. Wciąż jednak niewielu kierowców wie, jak poprawnie go używać i w jakiej odległości ustawić od zepsutego pojazdu.
Jego zadaniem jest przede wszystkim informowanie i ostrzeganie innych uczestników ruchu drogowego o ewentualnej awarii pojazdu, który znajduje się na szosach publicznych, bez względu na to, czy jest to droga lokalna, powiatowa, krajowa, czy ekspresowa.
Jest on obowiązkowym wyposażeniem zarówno samochodów osobowych, jak i dostawczych. O konieczności wyposażenia auta w trójkąt ostrzegawczy (nazywanego też odblaskowym) mówi rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.
Zaraz obok gaśnicy, odpowiada on za odpowiednie zabezpieczenie i oznakowanie na drodze pojazdu niesprawnego do dalszej drogi. Koszt zakupu trójkąta odblaskowego nie powinien przekroczyć 50 złotych.
Wymagania co do charakterystyki sprzętu można podsumować następująco:
- musi mieć ważną homologację, która gwarantuje jego odpowiednią wielkość i powierzchnię odblaskową;
- warto wybrać model, który łatwo i szybko się rozkłada;
- sztywne opakowanie trójkąta ułatwi dodatkowo jego przechowywanie i zapobiegnie przypadkowemu uszkodzeniu.
Przydaje się on w sytuacjach, gdy pojazd nie będzie mógł dalej poruszać się po drodze. Stosuje się go także przy stłuczce, wypadku lub przy szeroko rozumianej usterce auta, np. przy wycieku płynu chłodniczego. Podstawową funkcją urządzenia jest ostrzeganie innych uczestników ruchu o zaistniałej, awaryjnej sytuacji na drodze.
Szczegółowe zasady dotyczące sytuacji, w których trzeba użyć trójkąta ostrzegawczego, określają przepisy kodeksu drogowego, a dokładnie art. 50 ust. 1 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym. Mówi on, że kierujący pojazdem jest obowiązany sygnalizować postój pojazdu silnikowego lub przyczepy z powodu uszkodzenia, lub wypadku na autostradzie, lub drodze ekspresowej w każdym przypadku. Na pozostałych drogach twardych:
- poza obszarem zabudowanym - w razie postoju na jezdni w miejscu, w którym jest to zabronione, a na poboczu, jeżeli pojazd nie jest widoczny z dostatecznej odległości;
- w obszarze zabudowanym - w razie postoju na jezdni w miejscu, w którym zatrzymanie jest zabronione.
?W przypadku awarii odległość od samochodu również określona jest przepisami. Odpowiednie umieszczanie go na drodze jest uzależnione od tego, gdzie dokładnie doszło do awaryjnego postoju pojazdu. Ogólna zasada jest taka, że im szybciej poruszają się inne samochody, tym więcej czasu muszą mieć ich kierowcy na to, by we właściwy sposób zareagować na przeszkodę.
Sygnalizowanie wypadku lub awarii na autostradzie i drodze ekspresowej powinno odbywać się z wyprzedzeniem minimum 100 metrów. Z kolei sygnalizowanie wypadku lub awarii poza obszarem zabudowanym powinno mieć miejsce 30-50 m za uszkodzonym pojazdem na pasie, na którym stoi auto.
W terenie zabudowanym umieszczenie trójkąta ostrzegawczego konieczne jest za pojazdem lub na nim, na wysokości nie większej niż 1 m. Dodatkowo, we wszystkich wymienionych przypadkach, wymagane jest także włączenie świateł awaryjnych.
***
