Czerwone i żółte. Jakie oznaczenia mają drogi w Polsce?

Choć nazwy dróg wydają się podobne, to różnice między nimi mogą okazać się duże. Co to jest droga publiczna i czym różni się od drogi wewnętrznej?

Status prawny dróg w Polsce określany jest na podstawie ustawy o drogach publicznych. Akt ten zawiera szereg przepisów, które regulują kwestie dotyczące korzystania z dróg i zarządzania nimi na terenie całego kraju. 

Droga publiczna musi zostać zaliczona do jednej z kategorii, która charakteryzuje się określonymi ograniczeniami, wyjątkami oraz przeznaczeniem. Właścicielem dróg publicznych jest Skarb Państwa lub dana jednostka samorządu terytorialnego. 

Drogi wewnętrzne to wszelkie drogi, ścieżki rowerowe, parkingi, a także place przeznaczone do ruchu pojazdów, które nie są zaliczone do dróg publicznych i nie znajdują się w pasie drogowym tych dróg. 

Są one własnością właściciela terenu. Budowy, naprawy, remonty i inne czynności związane z utrzymaniem drogi wewnętrznej leżą w gestii obowiązków zarządcy terenu. 

Jeśli obszar nie ma zarządcy, to czynności związane z utrzymaniem oraz finansowaniem drogi wewnętrznej należą do obowiązków właściciela terenu. 

Ustawa o drogach publicznych wprowadza podział dróg ze względu na kilka zróżnicowanych kryteriów. Jakie są kategorie dróg publicznych w Polsce i jak są oznaczone?

Drogi publiczne ze względu na funkcję, którą pełnią w sieci drogowej, dzielą się na następujące kategorie:

• drogi krajowe;
• drogi wojewódzkie;
• drogi powiatowe;
• drogi gminne.

Należy pamiętać, że ulice leżące w ciągu wymienionych powyżej dróg należą do tej samej kategorii. 

Drogi publiczne ze względu na dostępność dzielą się na ogólnodostępne oraz drogi o ograniczonej dostępności. Do tej drugiej grupy zaliczają się głównie autostrady i drogi ekspresowe. 

Drogi krajowe oznaczone są znakami z grupy E-15. Znajdują się na nich białe litery umieszczone na czerwonym tle. Znaki z tej grupy różnią się w zależności od dopuszczalnego obciążenia osi pojazdu ciężarowego. 

Na przykład znak E-15a informuje o numerze drogi krajowej oraz dopuszczalnym obciążeniu do 11,5 t na jedną oś pojazdu. Z kolei znak E-15g informuje o numerze drogi i dopuszczalnym obciążeniu jednej osi pojazdu do 8t. 

Znaki E-15c określają numer autostrady, a znaki E-15d numer drogi ekspresowej. 

Drogi wojewódzkie także oznaczane są znakami z grupy E-15. W ich przypadku numery oznacza się czarnymi literami na żółtym tle. 

Znak E-15h wskazuje numer drogi wojewódzkiej z dopuszczalnym obciążeniem jednej osi do 11,5 t. Z kolei znak E-15b informuje o numerze drogi wojewódzkiej i maksymalnym obciążeniu do 8 t na jedną oś pojazdu. 

Drogi publiczne powiatowe oraz gminne również mają swoje oznaczenia, ale nie są one zazwyczaj umieszczane na znakach zlokalizowanych przy drogach. 

Sieć drogowa w naszym kraju ulega stałej modernizacji i rozbudowie. Ile kilometrów dróg jest w Polsce?

Według danych na stronie Ministerstwa Infrastruktury łączna długość dróg publicznych w Polsce wynosi 424 564 km, z czego ponad 95% z nich zarządzanych jest przez jednostki samorządu terytorialnego. 

Podmiotami, które zarządzają drogami w Polsce i finansują remonty tras, są zarządcy dróg. Ich właściwość terytorialna zależy od kategorii drogi:

• drogi krajowe - Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA);
• drogi wojewódzkie - zarząd województwa;
• drogi powiatowe - zarząd powiatu;
• drogi gminne - wójt, burmistrz lub prezydent miasta.

W przypadku miast na prawach powiatu zarządcą wszystkich dróg publicznych (poza autostradami i drogami ekspresowymi) jest prezydent miasta. Funkcję zarządcy dróg krajowych może pełnić zarząd metropolii - również poza autostradami i drogami ekspresowymi.

Do obowiązków zarządcy dróg publicznych należy m.in. finansowanie remontów tras znajdujących się na podległym danemu podmiotowi terenie. 

***