Dlaczego znak “STOP” ma osiem rogów. To nie przypadek
Czerwony ośmiokąt z białymi literami "stop" to jeden z najbardziej rozpoznawalnych znaków drogowych. Co ciekawe, nie zawsze miał taką formę i nie bez powodu otrzymał swój charakterystyczny kształt.
Spis treści:
Wśród wszechobecnych na drogach znaków okrągłych, kwadratowych i trójkątnych, ośmiokątny “stop” wyróżnia się na pierwszy rzut oka.
Zacznijmy od historii. Pierwsze znaki “stop” pojawiły się w USA w latach 20. XX wieku, ale nie miały jeszcze swojej ikonicznej formy. Początkowo były to zwykłe kwadratowe tablice. Dopiero w 1922 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Urzędników Autostrad, szukając sposobu na odróżnienie najważniejszych znaków od pozostałych, zaproponowało charakterystyczny ośmiokąt dla znaku “stop”. Wybór nie był przypadkowy.
Dlaczego znak “stop” to ośmiokąt?
W praktyce kierowcy potrzebują łatwego do zapamiętania systemu komunikacji drogowej. Na większości skrzyżowań widzimy znaki z różnych kierunków. Gdy patrzymy na tył znaku ustawionego dla jadących z przeciwka, powinniśmy od razu rozumieć, jakiego typu informacja kryje się po drugiej stronie. Tył znaku “stop”, z jego charakterystycznym ośmiokątnym obrysem, natychmiast przekazuje nam ważną wiadomość: "kierowcy nadjeżdżający z przeciwnej strony muszą się zatrzymać".
Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego znaki określające pierwszeństwo mają nietypowe kształty? Odwrócony trójkąt znaku "ustąp pierwszeństwa" oraz romb dla "drogi z pierwszeństwem" służą dokładnie temu samemu celowi - mają być rozpoznawalne z obu stron. Gdy widzisz tył rombu, wiesz, że jesteś na drodze z pierwszeństwem. To prosty, ale skuteczny system komunikacji, który działa nawet bez czytania napisów.
Drugim powodem unikalnej formy znaku “stop” jest kwestia bezpieczeństwa w trudnych warunkach. Wyobraźcie sobie zaśnieżony znak drogowy czy mglisty poranek. Kiedy napis i kolor znaku są słabo widoczne, sam charakterystyczny kształt wciąż może przekazać kluczową informację.
Gdzie można zobaczyć znak stop?
O skuteczności ośmiokątnej formy świadczy fakt, że została ona przyjęta niemal na całym świecie. W 1968 roku podczas Konwencji Wiedeńskiej o Ruchu Drogowym międzynarodowo ustalono standardy dla znaków drogowych, w tym ośmiokątny kształt znaku “stop”. Dziś ten sam czerwony ośmiokąt można więc zobaczyć w Warszawie, Berlinie, Tokio czy Buenos Aires.
Ciekawostką jest też to, jak mocno znak “stop” wrył się w powszechną świadomość. Jego kształt stał się kulturowym symbolem zatrzymania i zakazu, wykorzystywanym daleko poza kontekstem drogowym. W internecie, grach komputerowych, a nawet w projektowaniu wnętrz ośmiokątna forma natychmiast kojarzy się z poleceniem zatrzymania.
Z czym kojarzy się czerwony kolor znaku stop?
Warto też wspomnieć o psychologicznym wymiarze czerwonego koloru znaku. Czerwień instynktownie kojarzy się z zagrożeniem i alarmem. Nasz mózg automatycznie reaguje zwiększoną uwagą na ten kolor. W połączeniu z nietypowym ośmiokątnym kształtem tworzy to bodziec, który trudno zignorować.
W mniejszych miejscowościach, gdzie służby drogowe nie zawsze nadążają z czyszczeniem znaków, rozpoznawalny kształt znaku “stop” może uratować życie. Zabłocona czy wyblakła tablica wciąż zachowuje swój charakterystyczny obrys, który dla każdego kierowcy powinien stanowić czytelny sygnał o tym, że przed znakiem należy się zatrzymać i ustąpić pierwszeństwa innym pojazdom.
