Alfa Romeo 156

Historia Alfy Romeo 156 zaczyna się w 1997 roku – to właśnie wtedy miała ona swoją premierę na Salonie Motoryzacyjnym we Frankfurcie. Tego samego roku rozpoczęła się sprzedaż. Jak się okazało po latach, stanowiła ona dla włoskiego producenta niezwykle istotny czynnik wpływający na wyniki finansowe i możliwość pozostania na rynku. Auto raptem dwa lata po premierze stanowiło 50% całej produkcji koncernu, a do rąk nabywców trafiło niespełna 700 000 egzemplarzy. To kapitalny wynik jak na dość dużą konkurencję w segmencie D, w którym swojego przedstawiciela ma w zasadzie każdy producent.

Projekt karoserii samochodu przypadł Walterowi da Silvie, naczelnemu projektantowi koncernu Alfa Romeo. Projekt modelu 156 był dla niego przełomowy i dzięki niemu jego kariera nabrała tempa. W 2001 roku, po wykonaniu projektu Alfa Romeo 147, przeniósł się do Seata.

Konstrukcja modelu 156 opierała się na Fiacie Tipo, lecz tylko częściowo. Została bowiem wielokrotnie modyfikowana i zmodernizowana na przestrzeni lat, przez co jej zgodność z pierwowzorem była jedynie symboliczna. 

Auto występowało w kilku wersjach nadwozia, w tym jako sedan/limuzyna oraz jako sportwagon (kombi). Pierwszy wariant miał luksusową, lecz także iście sportową prezencję. Drugi był opcją praktyczną i rodzinną, która spodobała się klientom z uwagi na potężny bagażnik o pojemności od 360 do 1180 l. W sedanie miał on 378 l.

W 2003 roku do oferty wszedł także model Crosswagon Q4 – wersja podwyższona aż o 6,5 cm z zaznaczonym terenowym charakterem, wyposażona w napęd 4x4 (Torsen). Auto nadawało się do jazdy po bezdrożach z uwagi na duży prześwit oraz charakterystyczne aluminiowe listwy ochronne na drzwiach, które zabezpieczały karoserię przed zadrapaniem i zniszczeniem. Samochód oferowany był jedynie z silnikiem Diesla o pojemności 1,9 l i mocy 150 KM.

Pierwsza generacja Alfy Romeo 156 (1997-2007) – auto pojawiło się na rynku w 1997 roku i było sprzedawane nieprzerwanie do 2007 roku. Stanowiło kamień milowy w historii marki, dlatego było szczególnie dobrze dopracowane i zaprojektowane. Wraz z każdym rokiem rosła liczba oferowanych jednostek napędowych. Początkowo w katalogu producenta znajdowały się silniki benzynowe o pojemności od 1,6 do 2,5 l oraz silniki Diesla o pojemności 1,9 oraz 2,4 l. 

Ponadto pierwotnie w ofercie Alfy Romeo znajdowała się jedynie standardowa wersja modelu 156 w nadwoziu limuzyny. W 2000 roku jednak do oferty dołączyło kombi. W 2002 roku doszło do niewielkiego uaktualnienia, w ramach którego unowocześniono cały model i dostosowano go do ówczesnych trendów stylistycznych. Samochód zyskał nowe wzory alufelg, lusterka oraz zderzaki pomalowane na kolor nadwozia, a także kolejne jednostki napędowe. 

Prawdziwy lifting nastąpił w 2003 roku. Zmianie uległy charakterystyka pracy zawieszenia, bezpieczeństwo kierowcy oraz pasażerów, a także wygląd zewnętrzny samochodu. W przemodelowaniu wizualnym wziął udział sam Giorgetto Giugiaro. W 2007 roku produkcja została zakończona z uwagi na pojawienie się modelu 159 – nastąpiło to jeszcze w 2005 roku.

Zdecydowanie największą ciekawostką dotyczącą modelu 156 był wariant GTA, wprowadzony do sprzedaży w 2002 roku. Samochód był zupełnie bezkompromisowy, gdyż firma Alfa Romeo wyposażyła go w paliwożerny, ale i dynamiczny silnik o mocy 250 KM i pojemności 3,2 l. Jednostka miała 6 cylindrów w układzie widlastym i potrafiła rozpędzić ważący od 1230 do 1560 kg samochód do 100 km/h w jedynie 6,3 s. Alfa Romeo 156 GTA miała wyraziste linie, zupełnie inne wzory felg, a także przeprojektowane i nawiązujące do sportu wnętrze.

Za kolejną ciekawostkę warto uznać skrzynię biegów Selespeed, która tak naprawdę jest skrzynią manualną, lecz zrobotyzowaną. Była opcją do wyboru w tym modelu.

Samochód występował w wielu filmach oraz serialach i był w pewnym momencie jednym z najbardziej medialnych. Korzystały z niego szczególnie znane osobistości, w tym Michael Schumacher, Dolf Verroen oraz Adolf Frohner. Auto zdobyło mnóstwo nagród, w tym tytuły Samochodu Roku 1998, Auto Europa 1998.

Użytkownicy Alfy Romeo doceniają przede wszystkim sportowe zacięcie tego auta, w tym dość twarde zawieszenie. Cenią także świetne prowadzenie i trwałość nadwozia. Wynika ona ze specjalnej obróbki, która wyeliminowała problem z uszkodzeniami do zera. 

Wśród mankamentów auta warto wymienić jego niewielką funkcjonalność, nieduże bagażniki oraz niską jakość zawieszenia, które dość szybko wymagało wizyty w warsztacie samochodowym. Na zaworach w silnikach Twin Spark może osadzać się nagar.

Silnik o największej pojemności, czyli 3,2 l V6, jest w zasadzie bezproblemowy w codziennej eksploatacji. Wynika to zarówno z jego niewysilonej charakterystyki pracy, jak i z wysokiej jakości wykonania.