Wszystko o parkowaniu. Co wolno, a czego - nie!

Straże miejskie z upodobaniem polują na kierowców zostawiających swoje pojazdy w miejscach, gdzie nie wolno tego robić. W takim przypadku osobie łamiącej przepisy grozi mandat w wysokości do 500 zł, a dodatkowo odholowanie auta, jeśli jego zaparkowanie stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa lub utrudnia ruch. Koszt tej "usługi" wynosi ok. 350 zł, co w sumie daje niebagatelną sumę ponad 800 zł. Warto więc wiedzieć, gdzie można zostawić pojazd, aby uniknąć kary.

Generalna zasada mówi, że zatrzymanie i postój samochodu są możliwe tylko w miejscu i warunkach, w których pojazd jest widoczny z dostatecznej odległości dla innych kierowców i nie powoduje zagrożenia ruchu lub go nie utrudnia (tak jak np. parkowanie na wjeździe i wyjeździe z bramy, garażu lub parkingu czy pozostawienie auta w bezpośredniej bliskości skrzyżowania).

Dodatkowo, jeśli kierowca zatrzymuje pojazd na drodze, musi go ustawić jak najbliżej krawędzi jezdni oraz równolegle do niej. Poza terenem zabudowanym, jeśli tylko to możliwe, należy pozostawiać auto poza jezdnią.

Zmotoryzowany nie może zapomnieć, aby w razie parkowania zabezpieczyć pojazd przed uruchomieniem przez osobę niepowołaną (czyli nie można zostawić auta z kluczykami w stacyjce).

Nie wolno także pominąć sprawy znaków, które zabraniają parkowania. Pamiętać trzeba o pewnej pułapce. Znaki "zakaz postoju" i "zakaz zatrzymywania się" są odwoływane przez skrzyżowanie. Jednak nie każde połączenie dróg - np. przecięcie drogi publicznej i wewnętrznej - jest skrzyżowaniem. W tym przypadku zakaz będzie dalej obowiązywał, a pozostawienie auta za takim "skrzyżowaniem" grozi mandatem. Przedstawiamy sytuacje, w których kierowcy stosunkowo często mają wątpliwości związane z zaparkowaniem swojego samochodu.

Parkowanie 10 m przed i za przejściem dla pieszych jest zabronione przepisami. Jednak na drodze dwujezdniowej (jednokierunkowej) dozwolone jest zatrzymanie pojazdu tuż za wyznaczonym przejściem dla pieszych ponieważ nie utrudnia to obserwacji przejścia nadjeżdżającym pojazdom.

Nie można parkować w odległości mniejszej niż 15 m od słupka oznaczającego przystanek. W przypadku przystanków z zatoką, parkowanie jest zabronione na całej długości zatoki.

Uwaga! Zdarza się, że żółty pas wskazujący, gdzie nie wolno zostawiać auta, jest krótszy niż 15 m!

Parkowanie przy lewej krawędzi jezdni (pod prąd) jest dopuszczone tylko w obszarze zabudowanym, na drodze jedno- lub dwukierunkowej o małym natężeniu ruchu. Brak dokładnej definicji małego natężenia ruchu powoduje, że w większości miast można parkować na sporej części ulic, nie łamiąc przy tym przepisów

Nie można parkować w odległości mniejszej niż 15 m od punktów krańcowych wysepki, jeśli z jej prawej strony jezdnia ma tylko jeden pas. Ma to umożliwić swobodny wjazd na pas ruchu wzdłuż wysepki i wyjazd z niego. Jeżeli wysepka przylega do skrzyżowania, przepis zabraniający parkować 15 m od jej krańców dotyczy w praktyce tylko jednego krańca wysepki (najbardziej oddalonego od skrzyżowania dróg).

Parkowanie na trawie, a dokładnie niszczenie zieleni, jest zabronione. Jednak w miejscach, gdzie trawa została już rozjeżdżona (całkowicie zniknęła), można zostawić auto. Na trawniku można także bezkarnie stawać samochodem, jeśli zieleń została szczelnie przykryta śniegiem (kierowca nie musi wiedzieć, gdzie jest trawnik).

Można wjechać na chodnik samochodem (o masie całkowitej do 2,5 t), jeśli nie utrudnia to ruchu pieszym. Jednak trzeba pamiętać, że parkowanie tyłem na chodniku jest zabronione. Ma to zapobiegać jeżdżeniu po chodniku w celu zaparkowania przodem do drogi.

Uwaga! Parkując na chodniku trzeba pamiętać o ustawieniu auta przy krawędzi drogi (krawężniku), nawet jeśli chodnik jest wyjątkowo szeroki.

Na skrzyżowaniu oraz 10 m od niego, zatrzymanie i postój są zabronione. Jednak połączenie drogi publicznej z drogą wewnętrzną nie jest skrzyżowaniem i można parkować bezpośrednio przy nim.

Uwaga! Droga wewnętrzna nie zawsze jest oznaczona znakiem. Skrzyżowaniem nie jest także połączenie, przecięcie, lub rozwidlenie drogi twardej z drogą gruntową oraz stanowiącą dojazd do obiektu.

Utwardzona powierzchnia pod wiaduktem mogłaby służyć jako parking. Trzeba jednak pamiętać, że przepisy zabraniają zatrzymywania się i parkowania na pasie między jezdniami oraz powierzchniach wyłączonych. Do takich właśnie miejsc zalicza się powierzchnia pod wiaduktem.

Jeśli określono, w jaki sposób należy parkować samochody, trzeba przestrzegać ustalonych reguł. Nie wolno ustawić pojazdu inaczej niż wskazują na to linie, np. prostopadle do nich. Częstym wykroczeniem jest także parkowanie na dwóch miejscach naraz.

Przepisy jednoznacznie zabraniają wjeżdżania na powierzchnię wyłączoną, potocznie zwaną martwym polem. Tym bardziej nie można zostawiać na niej samochodu. Kierowcy zapominają o tym, traktując takie miejsce jako dodatkowy parking, nawet jeśli powierzchnia wyłączona jest wyznaczona na środku drogi.

W strefie zamieszkania postój jest możliwy tylko w miejscach do tego wyznaczonych, czyli na parkingach. Inny sposób parkowania jest zabroniony, nawet jeśli nie łamie się innych zakazów, np. na chodniku pozostawiona jest właściwa szerokość miejsca dla pieszych - 1,5 m.

Parkując przed linią ciągłą trzeba zachować odstęp od jej krańcowych punktów, aby nie zmuszać innych kierowców do najeżdżania na linię. Także zatrzymując się wzdłuż linii ciągłej trzeba pamiętać, że pozostawiony pojazd nie może zmuszać innych do najeżdżania na tę linię.

W praktyce można parkować wzdłuż linii ciągłej, jeśli szerokość pasa ruchu wynosi ok. 5 m, a zaparkowany pojazd jest stosunkowo wąski.

Choć czasem można spotkać tabliczki zakazujące parkowania tyłem do budynku, w rzeczywistości nie ma przepisu, który zabraniałby takiego pozostawiania aut w przypadku miejsc parkingowych (poza parkowaniem na chodniku).

Trzeba jednak pamiętać, że postój taki może być uciążliwy. Spaliny - szczególnie w przypadku starszych silników Diesla - lecące w stronę okien nie są tym, o czym marzą mieszkańcy.