Używane Audi A2 (2000-2005)
Inżynierowie z Audi skonstruowali samochód perfekcyjny, ale księgowi dali mu absurdalną cenę.
Gdy było już wiadomo, że Mercedesa klasy A trudno nazwać sukcesem, Audi postanowiło przygotować własną odpowiedź: samochód idealny. Na tyle mały, żeby łatwo było nim manewrować i parkować, ale na tyle przestronny, by mieścił bez problemu cztery osoby ze sporym bagażem. Superoszczędny, ale bez rezygnowania z dynamiki. I wreszcie - mimo małych rozmiarów - w pełni wyposażony w najnowocześniejsze systemy z zakresu bezpieczeństwa i komfortu. Nie udała się tylko jedna rzecz - utrzymanie atrakcyjnej ceny.
Niska masa, wysoka jakość
Model A2 produkowano z aluminium, co zapewniało niską masę własną. Nawet z ciężkim silnikiem 1.4 TDI samochód ważył tylko 990 kg. W A2 udało się zmieścić mnóstwo systemów elektronicznych podnoszących komfort jazdy,
więc można podejrzewać, że gdyby auto zostało
ich pozbawione, to masa spadłaby o kolejne 100 kg.
Kabina została wykończona perfekcyjnie. Nieważne, czy samochód przejechał 100, czy 300 tys. km - wnętrze nadal wygląda po prostu świetnie i nie widać po nim poważniejszych śladów zużycia. Miejsca jest również pod dostatkiem nawet dla wysokich osób podróżujących z tyłu.
Elementem charakterystycznym dla A2 jest przestrzenna rama Audi Space Frame, która powoduje, że mamy do czynienia z samochodem o konstrukcji samonośno-ramowej. Podnosiło to koszt produkcji, ale również zwiększało bezpieczeństwo podróżnych w przypadku kolizji. Oczywiście na pokładzie znajdowały się wszystkie elektroniczne "wspomagacze" - system stabilizacji toru jazdy ESP, ABS i układ zapobiegający poślizgowi kół podczas ruszania ASR.
Spośród silników A2 prawie wszystkie są godne polecenia z wyjątkiem 1.6 FSI. Trzycylindrowy diesel 1.4 TDI został dużo lepiej wyciszony w porównaniu z tą samą jednostką stosowaną w VW czy Skodach. Występował w wersji 75- i 90-konnej, ale niezależnie od mocy charakteryzował się rewelacyjnie niskim spalaniem na poziomie 4 l/100 km w trasie i 6 l/100 km w mieście. Podstawowy silnik benzynowy miał cztery cylindry i pojemność 1,4 l. Tę jednostkę znamy doskonale z Polo.
Wersja 1.2 TDI 3L powinna być już traktowana wyłącznie jako auto kolekcjonerskie. Nie polecamy jej do codziennej eksploatacji - konstrukcyjnie różni się od A2, właściwie nie można do niej dostać tanich części zamiennych.
Nietypowe rozwiązania
Tych w A2 znajdziemy aż nadto. Wystarczy zacząć od tego, że nie ma tu otwieranej maski silnika. Standardowo opuszcza się tylko plastikowa atrapa między światłami, dając dostęp do bagnetu oleju oraz dwóch wlewów: oleju i płynu do spryskiwaczy. Aby dolać np. płynu chłodniczego, trzeba obrócić dwa pokrętła po bokach pod atrapą. Wówczas cała maska zostanie odczepiona od nadwozia.
Podłoga bagażnika jest trójwarstwowa. Po zdjęciu pierwszej podłogi ukazuje się koło zapasowe (z bardzo nietypową oponą o minimalnym profilu), a po podniesieniu drugiej podłogi pojawia się dostęp do akumulatora i narzędzi.
Oczywiście należy pamiętać o tym, że całe auto wykonane jest z aluminium, w związku z czym o żadnych tanich zamiennikach nadwoziowych nie ma mowy. Na rynku wtórnym jest sporo części blacharskich do A2 i to nawet w atrakcyjnych cenach - np. za błotnik trzeba zapłacić od 200 zł wzwyż. Ale przecież aluminium nie rdzewieje.
Prawie bez awarii
Do typowych usterek A2 należą m.in. problemy ze wspomaganiem kierownicy. Pompy są dość słabe, niezbyt wytrzymałe i hałaśliwe. Można także wspomnieć, że zawieszenie zestrojono zbyt twardo, jak na polskie drogi i nie zapewnia ono pasażerom zbyt wiele komfortu - nadmierna twardość zawieszeń to jednak zarzut do wszystkich małych aut grupy VW. Niski komfort można przeboleć, bo zawieszenie jest wyjątkowo odporne na jazdę po złych nawierzchniach, co także jest typowe dla VW i Audi. Model A2 stale zajmuje miejsca w pierwszej trójce w niemieckich rankingach bezawaryjności (np. 1. miejsce w rankingu TUV z 2004 r., 1. miejsce w zestawieniu DEKRY z 2009 r.). Choć wydawałoby się, że części mają wysokie ceny, tak nie jest: przednie amortyzatory marki Sachs kosztują 550 zł za 2 sztuki, a tylne – 600 zł. Drogie są tylko elementy karoseryjne: np. za błotnik przedni trzeba zapłacić 830 zł, ale w przypadku oświetlenia jest już znacznie lepiej. Nowy reflektor Valeo można kupić w hurtowni za 780 zł, a oryginalną tylną lampę w ASO - za 430 zł.
Audi A2 z polskiego salonu, od pierwszego właściciela, to samochód niemal niemożliwy do znalezienia na rynku wtórnym - praktycznie wszystkie egzemplarze zostały sprowadzone z zachodu. Jeśli nawet trafi się auto kupione w Polsce, to będzie skromniej wyposażone.
Ceny zaczynają się od 12 tys. zł. Ośmioletnie A2 kosztuje 21-25 tys. zł. Czy warto? Wydaje się, że Audi A2, choć bliskie perfekcji, nadal jest za drogie w stosunku do tego co oferuje.
Konstruktorzy Audi zbliżyli się do perfekcji tak bardzo, jak było to możliwe. Eksploatacja A2 daje mnóstwo satysfakcji - samochód jest znakomicie wykonany, praktycznie się nie psuje i zużywa rewelacyjnie mało paliwa. Pojazd ma jednak skomplikowaną konstrukcję i stosunkowo wysoką cenę zakupu, która sprawia, że Audi A2 pozostaje autem tylko dla konesera.
Audi A2: typowe usterki i problemy
- Źle działające wspomaganie, usterkowa pompa.
- Niezbyt udane radio Audi Concert (problemy z potencjometrem).
- Awarie osprzętu w silniku TDI.
Audi A2: plusy
- Bardzo wysoki poziom niezawodności.
- Wyjątkowo niskie zużycie paliwa w wersjach TDI.
- Znakomita jakość wykończenia.
- Bogate wyposażenie.
Audi A2: minusy
- Stosunkowo wysokie ceny zakupu.
- Niski komfort jazdy ze względu na twarde zawieszenie.
- Niektóre rozwiązania są zbyt nietypowe i przez to niefunkcjonalne.
Tekst: Tymon Grabowski, zdjęcia: Rafał Andrzejewski
