Handlarze często ukrywają to miejsce. Nie kupuj auta, dopóki go nie zobaczysz
VIN, czyli skrót od Vehicle Identification Number (numer identyfikacyjny pojazdu lub numer nadwozia) jest jak PESEL dla obywatela - każdy samochód ma własny. W przypadku zakupu auta używanego sprawdzenie numeru VIN powinno być podstawową czynnością wykonaną przez klienta. Numer VIN zawiera wiele istotnych informacji, dlatego nieuczciwi handlarze, w przypadku aut o bogatej historii, bronią się rękami i nogami przed jego udostępnieniem.
Do 1981 roku nie było ustandaryzowanego formatu, wg którego producenci aut nadawali numery VIN pojazdom, choć pierwsze numery nadwozia były używane już 30 lat wcześniej. Gdy pojazdów przybywało, wprowadzono jednolity standard dla wszystkich producentów, zgodny z normami ISO. Od tego czasu na całym świecie stosuje się 17-znakową kombinację cyfr i liter, z wyłączeniem znaków “O", “Q" i “I", które mogłoby być pomylone z cyframi.
Zgodnie z normą ISO numer VIN musi składać się z trzech części:
Numer VIN (Vehicle Identification Number) to unikalny 17-znakowy kod, który identyfikuje każdy pojazd mechaniczny. Jest to swoisty "numer PESEL" dla samochodu, który pozwala na jego identyfikację na całym świecie. VIN składa się z trzech głównych części, z których każda niesie ze sobą istotne informacje o pojeździe.
WMI (World Manufacturer Identifier) - identyfikator producenta
Pierwsze trzy znaki numeru VIN tworzą WMI, czyli kod producenta pojazdu. Wskazuje on, kto wyprodukował dany samochód i w jakim kraju. Na przykład, jeśli VIN zaczyna się od "1HG", oznacza to, że pojazd został wyprodukowany przez Hondę w Stanach Zjednoczonych. Pierwszy znak określa region geograficzny, drugi - kraj, a trzeci - producenta. WMI pozwala na szybkie określenie podstawowych informacji o pochodzeniu pojazdu.
Kolejne sześć znaków, od czwartego do dziewiątego, tworzą część VDS. Ta sekcja numeru VIN zawiera informacje dotyczące modelu pojazdu, typu nadwozia, rodzaju silnika, systemów bezpieczeństwa oraz innych specyfikacji technicznych. Każdy producent ma własny system kodowania, który używa do przekazania tych informacji, więc dekodowanie VDS wymaga znajomości specyficznych standardów stosowanych przez daną firmę.
Ostatnia część numeru VIN to VIS, który składa się z ośmiu ostatnich znaków. Ta sekcja jest unikalnym identyfikatorem konkretnego pojazdu. Zawiera informacje takie jak rok modelowy (rok produkcji), fabryka, w której pojazd został zmontowany, oraz numer seryjny pojazdu. Ostatnie cztery znaki VIS muszą być zawsze cyframi, co ułatwia identyfikację. Dzięki VIS można dokładnie określić, kiedy i gdzie dany pojazd został wyprodukowany, co jest kluczowe podczas śledzenia historii serwisowej cz informacji o akcjach przywoławczych.
Numer VIN najczęściej znajduje się na podszybiu po stronie kierowcy, jednak można go znaleźć także na silniku czy elementach nadwozia takich jak słupki czy podłoga bagażnika. Numer VIN jest widoczny również w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, w przypadku polskiego dokumentu w rubryce E. Sprawdzając numer VIN na poszczególnych elementach warto zwrócić szczególną uwagę na to, czy wszędzie jest identyczny. Handlarz, który nie kwapi się do podania numeru VIN zapewne ukrywa informacje, które mogłyby odstraszyć potencjalnego kupca.
Poza bezpłatnym narzędziem udostępnionym na stronie historiapojazdu.gov.pl, który jednak w przypadku aut np. sprowadzonych może wyświetlać niepełną historię auta, w internecie jest przynajmniej kilka płatnych serwisów, które w cenie od kilkudziesięciu złotych za raport, oferują pełną historię auta, nawet takiego, które wcześniej nie było zarejestrowane w Polsce. Numer VIN można też sprawdzić udając się do autoryzowanego serwisu danej marki. Kontrolując dane na podstawie numeru VIN dowiesz się, czy auto miało historię wypadkową oraz to, czy nie jest kradzione. Znając numer VIN poznasz też ewentualne akcje przywoławcze i to, czy samochód brał w nich udział. Numer VIN ułatwi też dopasowanie części zamiennych, szczególnie w przypadku rzadziej występujących na rynku modeli.
