Są tacy, którzy twierdzą, że można jeździć świetnie i nie znać przepisów. Wystarczy wiedzieć, co oznacza znak "Ustąp pierwszeństwa" lub "Stop", znać wskazania sygnalizacji świetlnej i to wystarczy.    No, może jeszcze trzeba wiedzieć, że nie wolno przejeżdżać linii ciągłej i gdzie jest prawa strona, a gdzie lewa.  A reszta przepisów? Komu to potrzebne?

Słyszałem niedawno od pewnego znajomego, że jego córka odbywała właśnie kurs na prawo jazdy. Wszystkie przepisy, całą tzw. teorię, przerobiono na tym kursie w ciągu 4 godzin lekcyjnych. Właściciele ośrodków szkolenia kierowców twierdzą zresztą zgodnie, iż kursanci wcale nie chcą się uczyć żadnych przepisów, reguł, zasad, znaków itd. Chcą przerobić pytania egzaminacyjne i zdać, jak najszybciej zdobyć prawo jazdy. To wszystko.

Obecnie zresztą wykłady teoretyczne nie są już obowiązkowe, kandydat na kierowcę może sam przygotować się do egzaminu. Młodzi ludzie szukają zatem wiedzy, a ściślej odpowiedzi na konkretne pytania testowe.  W internecie,  tworzą się różne blogi, fora wymiany egzaminacyjnych ciekawostek itd. 

Wielu instruktorów i wykładowców zauważa zresztą, że dzisiejszej młodzieży nauka przychodzi coraz trudniej. W dobie facebooków, smartfonów i tabletów większość nawet nie stara się niczego zrozumieć. Dla nich nie ma pojęcia "myślenie", istnieje natomiast pojęcie "klikanie".

Tyle tylko, że za kierownicą nie można w nic kliknąć, a trzeba użyć swojego mózgu. I tu powstaje problem...

Uważam, że istotnie, wiele zagadnień zawartych w przepisach ma charakter czysto teoretyczny. Zresztą nawet najlepszy przepis nie gwarantuje bezpieczeństwa. Niestety, twórcom prawa wydaje się coś zupełnie innego. Wprowadzimy obowiązek noszenia odblasków przez pieszych i już będzie bezpiecznie. Zabronimy wyprzedzania na zakrętach i będzie ok, wszyscy się do tego zastosują. Wprowadzimy kurs pierwszej pomocy i zaraz setki kierowców będą na drodze ratować ofiary wypadków.  

Zastanawiam się, czy ci, którzy tworzą kolejne przepisy, sami wierzą, że to co robią ma sens? Czy może po prostu odwalają w niekompetentny sposób swoją pracę i uspokajają swoje sumienie?

Skoro kolejne pokolenia coraz mniej czytają książek, coraz trudniej im zdać maturę, to chcąc nie chcąc przepisy należy dostosować do ich poziomu. Krótko i jasno: to wolno, tego nie wolno. Tu można wyprzedzać, a tu nie, tu można parkować, a tu grozi to mandatem.

Zamiast określać, jaki zakaz obowiązuje do skrzyżowania, a jaki za nim,  należałoby malować np. czerwoną farbą krawężniki w miejscu, gdzie parkować nie wolno. Stanąłeś przy czerwonym krawężniku? No to nie ma przebacz, dwie stówy płacisz albo ci wywieziemy auto. Przed zakrętami umieszczać na jezdni napisy: tu nie wyprzedzaj, tu zginęło już 8 podobnych do ciebie napaleńców... 

Obecnie produkowane są już masowo samochody, które same parkują, same hamują itd. Liczę więc na to, że za jakiś czas pojawią się i takie, które będą myśleć za kierowcę. Na przykład wjeżdżamy na skrzyżowanie,  nie wiemy, który pojazd ma pierwszeństwo, ale z głośnika odzywa się miła podpowiedź: "poczekaj, bo tego srebrnego mercedesa z prawej musisz przepuścić!"

Albo zbliżamy się do przejścia dla pieszych i znowu jakże cenna podpowiedź: "rozpocznij hamowanie, bo zaraz zabijesz tę kobietę z dzieckiem!"  No i już wiemy, co mamy robić. Inaczej byśmy nie wiedzieli...

A może taki automat mógłby nas też dyscyplinować? Np. zwróciłby nam uwagę: "odłóż tę komórę durniu, bo jeśli nie, to ja odcinam dopływ paliwa i dalej pójdziesz sobie pieszo..." Jeszcze bardzie pożyteczny byłby komunikat: "czuć od ciebie wódę na kilometr, wyglądasz jak głupkowaty menel, a więc nigdzie nie jadę".

Jeszcze doskonalsze, "wypasione" wersje pozwalałyby na rozmowę kierowcy z samochodem: "mogę teraz go wyprzedzić czy nie?"  I za sekundę odpowiedź:  "śmiało dawaj w rurę, gaz do dechy".

A potem za chwilę: "fatal error, zabrakło pamięci na dysku,  niestety za chwilę poniesiesz śmierć, we are very sorry..."

Polski kierowca