Fiat Cinquecento ma już 26 lat

Samochód, który zrobił w Europie błyskotliwą karierę, produkowany był wyłącznie w polskiej fabryce w Tychach. Porozumienie z Fiatem (zawarte 9 września 1987 roku), było w ówczesnym czasie jednym z większych sukcesów komunistycznych władz. Produkcja modelu, który skrywał się pod kryptonimem X1/79 ruszyć miała w połowie 1991 roku.

Umowa oznaczała dla polskiego przemysłu solidny zastrzyk nowoczesnych technologii. Włosi zadeklarowali wyposażenie tyskiej fabryki w najnowocześniejszy sprzęt. Gruntownie zmodernizowano tłocznie i lakiernię, zainstalowano też 90 robotów Comau i wózków podwieszanych do transportu podzespołów.

Warto dodać, że nowy Fiat Cinquecento niemal w całości powstawał w Polsce. Dotyczyło to nie tylko finalnego montażu, ale też np. produkcji większości jednostek napędowych.

Rolę podstawowego silnika pełnił montowany wzdłużnie dwucylindrowy motor o pojemności 704 cm. Jednostka ta, wraz ze skrzynią biegów, wytwarzana była w Bielsku-Białej. Od 1995 roku w Polsce produkowano też większy, czterocylindrowy, silnik o pojemności 903 cm3.

Podstawowy, dwucylindrowy motor (zasilany gaźnikiem) generował 31 KM i zaledwie 52 Nm. W tej wersji Fiat Cinquecento przyspieszał do 100 km/h w 28 s i osiągał prędkość maksymalną 127 km/h. Gaźnikowa "dziewięćsetka" oferowała 41 KM i 65 Nm. Samochód rozpędzał się do 100 km/h w 18 s i osiągał prędkość 140 km/h.

W 1994 roku ofertę uzupełnił, skierowany do bardziej wymagających nabywców, Fiat Cinquecento Sporting. Auto wyposażone było w czterocylindrowy silnik o pojemności 1108 cm3. Jednostka rozwijała 54 KM i rozpędzała samochód do 100 km/h w 13,8 s.

Auto wytwarzane było w latach 1991-1998. W sumie wyprodukowano dokładnie 1 164 525 egzemplarzy. Pod koniec roku 1998 zaprezentowano - bazującego na rozwiązaniach technicznych Cinquecento - następcę - Fiata Seicento. Ten mocno już archaiczny samochód przetrwał w ofercie do 2010 roku i znalazł aż 1 328 973 nabywców.

Paweł Rygas