Volvo S40

Historia Volvo S40 rozpoczęła się w 1995 roku, kiedy auto trafiło do produkcji, wychodząc z fazy koncepcyjnej. Wykorzystano w nim płytę podłogową znaną z Mitsubishi Carisma, czyli w praktyce auta konstrukcyjnie bliźniaczego do modelu S40. W ten sposób uzyskano dużą ilość miejsca w środku, zachowując jednocześnie rozsądne wymiary zewnętrzne. Zaletą tego rozwiązania była także niższa cena pojazdu – koszt zakupu S40 byłby znacznie wyższy, gdyby jego płytę opracowywano dla tylko jednego modelu od podstaw.

Samochód był uznawany za jeden z najbezpieczniejszych na rynku i to nie bez powodu. Koncern Volvo udowodnił, że bezpieczeństwo jest dla niego kluczowe, uzyskując aż 4 na 5 możliwych gwiazdek z teście Euro NCAP dla pierwszej generacji S40. Druga poprawiła ten wynik, osiągając najwyższą możliwą notę – 5 na 5 gwiazdek.

Volvo S40 było niewielką, przystępniejszą cenowo alternatywą dla większego Volvo S60. Auto było od niego znacznie mniejsze, lecz w dalszym ciągu bardzo luksusowe. Marka Volvo zresztą tak dokładnie pozycjonowała model S40 – jako kompaktową limuzynę, samochód luksusowy i przeznaczony dla najbardziej wymagających klientów.

Pierwsza generacja Volvo S40 zawitała na rynek w 1995 roku i szybko spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem klientów. Oferowała wszystko to, czego oczekiwali potencjalni nabywcy: od przestronnego wnętrza zaczynając, aż na wielu dostępnych jednostkach napędowych kończąc. W rezultacie auto zyskało dużą popularność na wszystkich rynkach i to mimo dość wysokiej ceny. Dla przykładu w Wielkiej Brytanii samochód ze szwedzkim rodowodem kosztował o połowę więcej niż brat-bliźniak – Mitsubishi Carisma. 

W 2000 roku doszło do liftingu, w ramach którego auto dostosowano do ówczesnych trendów. Zmianie uległa nie tylko strona wizualna, w tym kształt lamp, lecz także elementy mechaniczne pod maską. Ulepszono sterowanie silnikiem, zmieniono przednie zawieszenie i usprawniono cały układ kierowniczy. Samochód występował wyłącznie jako sedan – bliźniacze kombi było sygnowane nazwą V40.

Druga generacja przyniosła sporo poprawek udanego pierwowzoru i sprawiła, że seria S40 stała się jeszcze popularniejsza i bardziej lubiana niż jej poprzedniczka. 

Przede wszystkim marka zrezygnowała z platformy dzielonej z Mitsubishi Carismą na rzecz płyty Volvo P2 zaprojektowanej w całości przez markę Ford. Auto znacznie lepiej się prowadziło, a także stało się bardziej komfortowe, szczególnie na dłuższych trasach. Część podzespołów zaadaptowano z Mazdy 3 i Forda Focusa, inne z kolei zostały wykonane przez markę Volvo od podstaw. 

W 2007 roku przeprowadzono pierwszy lifting. Tym razem zmiany okazały się jeszcze większe niż w ramach modyfikacji poprzednika. System audio stał się znacznie nowocześniejszy, wdrożono zupełnie nowe funkcje bezpieczeństwa, a także zastosowano nowoczesne reflektory bi-ksenonowe, które gwarantowały doskonałą widoczność w nocy. Od tego czasu klienci mogli również zamówić kamerę BLIS, która ostrzegała kierowcę o pojeździe znajdującym się w martwym polu. Auto występowało wyłącznie w nadwoziu sedan, a kombi zyskało nazwę V50. V40 z kolei stał się następcą modelu S40.

Nazwa, a w zasadzie litera S znajdująca się w niej, symbolizuje nadwozie w typie Sedan. Była ona przedmiotem sporu pomiędzy Volvo a Audi (koncern Volkswagena). Szwedzka firma chciała zastosować w przypadku modelu S40 nazwę S4, lecz Audi miało już w swojej ofercie auto nazwane dokładnie tak samo (usportowiona wersja Audi A4). 

Model S40 miał wiele wspólnego ze sportem motorowym. 1 stycznia 1997 roku samochód uzyskał homologację do wyścigów w Super Turing. Uczestniczył w BTCC – British Touring Car Championship, jak i np. w AMP Bathrust 1000 w 1998 roku. To właśnie w tym aucie Jim Richards i Rickard Rydell wywalczyli pierwsze miejsce.

Ciekawostką, interesującą z punktu widzenia wielbicieli marki Volvo, była cała kampania reklamowa drugiej generacji, zatytułowana jako The Mystery of Dalarö. Film wchodzący w jej skład trwa 8 minut i przedstawia losy 32 osób, które nabyły Volvo S40 u tego samego, lokalnego dealera. Autorstwo filmu przypisywano Carlosowi Soto – jak się okazało, fikcyjnemu reżyserowi, gdyż nad produkcją czuwał Spike Jonze.

Samochód sprzedał się w bardzo dużej liczbie egzemplarzy - niemal 603 000 sztuk. To czyni go jednym z najpopularniejszych w swoim czasie. 

Volvo S40 to auto o dobrej opinii, lecz niepozbawione wad. Jedną z nich jest stosunkowo niewielkie wnętrze mimo dużych wymiarów zewnętrznych, co stanowi wynik małego rozstawu osi. Drugą – awaryjna stacyjka. W wielu S40 wymagała wymiany na nową. Koszt tej operacji na szczęście nie jest zbyt duży.

Zalet jest jednak znacznie więcej. Warto wśród nich wymienić np. precyzyjny układ kierowniczy, który zachęca do dynamicznej jazdy. Doceniane są także duża dostępność i niska cena podzespołów oraz części zamiennych. To wynik bliskiego powiązania Volvo S40 z Fordem Focusem, z którym szwedzkie auto dzieli wiele różnych elementów mechanicznych. Klienci doceniają także doskonałe prowadzenie S40 nawet na nierównościach. Dzieje się tak ze względu na ich precyzyjne tłumienie przez układ zawieszenia. Na plus zalicza się też szeroką gamę jednostek napędowych. Dzięki temu każdy może wybrać silnik mocny, lecz niezbyt ekonomiczny bądź odwrotnie – wysoce oszczędną jednostkę, ale o niedużej mocy.

Tak czy inaczej, Volvo S40 to dobrze wykonane, zgrabne auto, które gwarantuje komfort i bezpieczeństwo zarówno podczas jazdy miejskiej, jak i pozamiejskiej.