Fiat 125p

Historia Polskiego Fiata 125p zaczęła się tak naprawdę we Włoszech, gdyż model ten został zaprojektowany w całości przez koncern Fiat a jedynie zmodernizowany przez FSO (Fabrykę Samochodów Osobowych). Auto było bezpośrednim następcą leciwej już FSO Warszawy 223 i 224, będąc od nich znacznie nowocześniejszym i wydajnym modelem. 

Większość części Polskiego Fiata 125p miała pochodzić z Fiata 1300/1500. Lecz na mocy porozumienia między władzami FSO a Fiata zmieniono „dawcę” na Fiata 125. Polski Fiat 125p był konstrukcją niemal bliźniaczą z protoplastą. Różnice pomiędzy nim a oryginałem obejmowały jedynie klosze reflektorów czy atrapa chłodnicy i kilka innych mniejszych szczegółów.

Po zmodernizowaniu fabryki i dostosowaniu jej do produkcji nowego samochodu, w 1967 roku na dobre rozpoczęła się historia znanego Polakom Fiata 125p. Na przestrzeni lat dochodziło do wielu modernizacji, auto było dostępne w wielu wariantach, a przy tym także było eksportowane do wielu innych krajów z całego świata. 

Polski Fiat 125p trafił między innymi do Jugosławii – aż 110 000 egzemplarzy, do Czechosłowacji – 83 000 egzemplarzy, jak i na Węgry oraz do Wielkiej Brytanii – kolejno 65 000 i 50 000 sztuk. To jednak nie wszystko. Część egzemplarzy przeznaczonych na eksport trafiło na Fidżi, do Maroko, Gwatemali, Zairu czy Sierra Leone, a nawet do Ghany czy Peru.

Pierwsza i zarazem jedyna generacja Polskiego Fiata 125p pojawiła się na rynku w 1967 roku, lecz jego produkcja masowa rozpoczęła się rok później. Samochód występował w kilku wersjach nadwozia, jako 4-drzwiowy sedan, 5-drzwiowe kombi oraz 2-drzwiowy pickup. Klienci mieli do wyboru wiele jednostek napędowych, różniących się mocą, spalaniem oraz innymi parametrami technicznymi. Dzięki temu można było wybrać wariant dostosowany do wymagań. Pojazd, dzięki licznym modyfikacjom i zmianom w trakcie trwania produkcji, zyskiwał coraz lepszą jakość wraz z każdym rokiem jego produkcji. 

Ogromna popularność samochodu sprawiła, że mimo pojawienia się Poloneza w 1978 roku, Polski Fiat 125p był dalej produkowany aż do 1991 roku. Łącznie na rynek trafiło niespełna 1 500 000 egzemplarzy, z czego 1/3 trafiła na eksport, a 2/3 zostały w naszym kraju. Obecnie samochody Fiat 125p prezentują dużą wartość kolekcjonerską, szczególnie modele użytkowe, np. sanitarki czy auta dla straży pożarnej.

Polski Fiat 125p był samochodem mającym duże znaczenie w czasach PRL-u, dlatego też miał ogromny wpływ na kształtowanie zachowań Polaków. Niska cena zakupu w połączeniu z poprawną jakością było przepisem na sukces. Auto jednak nie służyło wyłącznie w celu podróży z punktu A do B, lecz startowało nawet na różnego typu wyścigach. W pierwszym roku produkcji masowej (1968), wystartował w Rajdzie Polski – z Robertem Muchą oraz Zbigniewem Dziadurą na pokładzie. Po kilku latach samochód uczestniczył także w Rajdzie Monte Carlo (1971) oraz w Rajdzie Akropolis. Co więcej, Polski Fiat 125p ustanowił rekord na trasie długodystansowej w klasie aut o pojemności do 1,5 l na dystansie 25 000 km, 50 000 km i 25 000 mil. Polski Fiat 125p osiągnął prędkość średnią równą 138 km/h.

Auto występowało w wielu produkcjach kinowych i serialach, w tym także animowanych.  W ten sposób zapisało się w historii polskiej motoryzacji jako ikona PRL-u.

Polski Fiat 125p był dobrze oceniany przez kierowców. Łatwa dostępność samych aut w salonach dealerskiej w ówczesnej Polsce umożliwiała dokonanie szybkiego zakupu w praktycznie każdym miejscu w kraju. Ponadto dużo punktów serwisowych oraz niska cena części zamiennych pozwalała na utrzymanie każdego egzemplarza w dobrym stanie – pomimo niskiej jakości dróg oraz dużych pokonywanych przebiegów.

Najlepiej oceniano silnik 1300 o mocy 60 KM, który cieszył się opinią bezawaryjnego i bezobsługowego, a jego jedynym problemem był hałas generowany przez rozrząd.