Kobieta o Octavii. Co najwyżej mogłabym wozić wnuki

Nie lubię sedanów - pomyślałam, gdy przyglądałam się jej jeszcze z daleka. Jakie było moje zaskoczenie, gdy otworzyłam bagażnik Octavii trzeciej generacji. Okazało się, że ma ona nadwozie typu liftback, które gwarantuje wygodny dostęp do przestrzeni bagażowej o pojemności 590 litrów. Po złożeniu siedzeń pojemność ta zwiększa się aż do 1580 litrów. Przyzwoicie.

Bardzo duży okazał się również zakres regulacji fotela i kierownicy. Mój niewielki wzrost nie pozwala mi nie zwrócić na to uwagi. Ergonomia samochodu bardzo przemyślana, przez co i intuicyjna - wszystkie pokrętła, przyciski, przełączniki znajdują się we właściwym miejscu. Wnętrze samochodu bardzo przestronne, dużo miejsca na nogi, zarówno dla kierowcy, jak i pasażerów. Wygląd kokpitu ani mnie nie zachwycił, ani nie rozczarował. Fotele bardzo wygodne, w sam raz na dłuższą podróż.

W związku ze swoim bardzo klasycznym wyglądem, bardziej niż do mnie - niedużej i nie aż tak znowu zaawansowanej wiekiem kobiety - samochód ten pasuje do osoby płci męskiej i trochę ode mnie starszej. Na pewno znacznie poważniejszej. Jednak poza tym, że najnowsza Octavia dodała mi lat i powagi - co może też nie było chwilami najgorsze (większy respekt u innych uczestników ruchu drogowego) - dała mi jeszcze niespotykane dotąd poczucie bezpieczeństwa.  W żadnym innym samochodzie, którym dotychczas jeździłam, nie czułam się bezpieczniej. Być może wynika to z tego, że nie mam jeszcze dostatecznie dużo testów na koncie.

Testowałam najbogatszą wersję nowej Octavii, za którą trzeba sporo dopłacić (ale warto!). Z silnikiem wysokoprężnym o pojemności 2 litrów, generującym 150 koni mechanicznych i 320 niutonometrów przy 1750 obrotach na minutę. Na rozpędzenie się od zera do setki tak napędzana Skoda Octavia III potrzebowała niespełna 8-9 sekund. Niezły wynik. Żaden manewr wyprzedzania zarówno dla mnie, jak i innych kierowców, nie stanowił zatem zagrożenia. Ale nie to jest w niej najważniejsze. Najważniejsze są bowiem systemy  bezpieczeństwa, w które została wyposażona.

Jest wśród nich aktywny tempomat (Adaptive Cruise Assistant) oraz tzw. Front Assistant, który stale mierzy odstęp od poprzedzającego pojazdu i w przypadku zagrożenia ostrzega kierowcę o niebezpieczeństwie, a gdy wypadek jest nieunikniony - zaczyna samoczynnie hamować. Niestety, w praktyce okazał się zbyt wrażliwy i samochód kilkakrotnie zahamował  w momencie, gdy moim skromnym zdaniem sytuacja tego nie wymagała. Strasznie przy tym się awanturował, informując o swoim działaniu zarówno głośnym dźwiękiem, który zatrzymywał mi na kilka sekund akcję serca, jak i czerwonym znakiem na wyświetlaczu. Duży i zbędny stres. Szczególnie za pierwszym razem.  

Aktywny tempomat, pozwala na zachowanie stałej odległości na drodze od pojazdu poprzedzającego. Przyznam, że ten system jest akurat bardzo przydatny, szczególnie podczas długiej i monotonnej jazdy autostradą.

Dzięki systemowi ESP najnowsza Octavia doskonale wchodzi w zakręty. Jeśli dojdzie do zderzenia, hamulec antykolizyjny Multicollision Brake włącza się tuż po kolizji tak, by zapobiec kolejnym wypadkom. Na szczęście nie musiałam z niego skorzystać, ale świetnie, że jest.

Chociaż z parkowaniem samochodów radzę sobie naprawdę dobrze, bardzo spodobał mi się również asystent parkowania w nowej Octavii. Wypróbowałam go co prawda tylko raz, ale faktycznie, dla kogoś kto miewa z tym manewrem problemy, może okazać się bardzo pomocny. System ten bowiem sam znajduje odpowiednio duże miejsce, a po wrzuceniu wstecznego biegu samodzielnie kręci kierownicą (kierowca obsługuje tylko gaz i hamulec), parkując samochód równolegle lub prostopadle. To doskonałe rozwiązanie na zatłoczone uliczki w centrum miasta lub w podziemnym parkingu.

Dopiero jak za czwartym razem - gdy silnik gasł mi podczas ruszania - wyczułam bardzo delikatnie pracujące sprzęgło i nauczyłam się jeździć nową Octavią, poczułam prawdziwy komfort. Przyznaję, że prowadzi się ją naprawdę lekko i płynnie. I co ważne, pali faktycznie niewiele. Na autostradzie ten model Skody, mimo dwulitrowego silnika i 150 koni, potrzebuje tylko około pięciu litrów oleju napędowego na sto kilometrów. W zakorkowanym mieście nieco powyżej siedmiu litrów.

Niestety, minusem jest to, że przy prędkości 130 km/h i powyżej silnik generuje zbyt dużo hałasu. Na dłuższą metę jest on bardzo męczący. Oczywiście można ów dźwięk zagłuszyć włączając muzykę.

A skoro jestem przy systemie multimedialnym - należy mu się pochwała. Przede wszystkim za niezawodną nawigację Columbus, i czytelne, bo wyświetlane na 8-calowym ekranie informacje z klimatyzacji i czujników parkowania.

Wszystko to sprawia, że samochód ten oceniam naprawdę wysoko. Jednak myślę, że  mogłabym nim, co najwyżej, bezpiecznie wozić wnuki. A tych jeszcze nie posiadam.

Magdalena Tyrała