Nie tylko blacha, guma i szkło

Olbrzymia kariera tworzyw sztucznych trwa. Są one dzisiaj podporą przede wszystkim konstrukcji popularnych i tanich. Ale nie tylko. Lepszy jakościowo plastik znaleźć można także w samochodach z nieco wyższych klas. Plastiku używa się głównie do budowy kokpitów. Tablice przyrządów, konsole, tunele, wszelkiego rodzaju uchwyty, pojemniki na puszki z płynami, popielniczki i tym podobne elementy gremialnie wykonywane są z tworzyw sztucznych. Dodajmy, że różnokolorowych i o różnej fakturze, co sprawia, że ów popularny i tani materiał staje się czasem całkiem efektowny.

Plastik to także zewnętrzne elementy nadwozia. Wykonane z tworzywa sztucznego zderzaki nie są być może tym, o czym marzy esteta, ale mówi się o nich jako o bardzo praktycznych, zwłaszcza w kontekście niewielkich stłuczek czy zadrapań.

Blacha, która od lat stanowi podstawowy materiał do wykonywania nadwozi, wciąż podkreśla swoją dominację. Ale nie ukrywa obaw przed konkurencją. A konkurencja to nie tylko wspomniane przed chwilą tworzywa sztuczne (coraz częściej używane także do budowy niektórych elementów karoserii), ale również kewlar czy włókno węglowe.

Budulce, które do niedawna jeszcze uzurpowały sobie prawo istnienia w pojazdach kosmicznych, dziarsko wkraczają w przemysł samochodowy. Kewlar jest nie tylko lżejszy od tradycyjnej blachy, ale znacznie od niej wytrzymalszy i w stu procentach odporny na korozję. To samo dotyczy zresztą włókien węglowych. Lekkie, dające się łatwo kształtować, a przy tym mocne i odporne na zgniatanie. Fakt, że materiały te są droższe od klasycznej blachy, nie powinien stanowić istotnej przeszkody do ich szerokiego zastosowania. Przypuszczać należy, że już wkrótce kewlar i włókna zastąpią całkowicie konstrukcje stalowe.

Kewlar zresztą coraz częściej zagląda także do wnętrz samochodowych. Nie tylko tych ekskluzywnych, ale także i tych sportowych. Prototypy wykorzystują go do konstruowania na przykład tablic przyrządów, zaś w pojazdach sportowych pojawia się w detalach (nakładki na pedały czy gałki dźwigni zmiany biegów).

Metalem nadającym wnętrzu aut cech sportowych jest także aluminium. Lekkie, wytrzymałe i efektowne. Stosowane z wyszukanym umiarem podkreśla sportowy charakter pojazdu.

Elegancja i szyk to materiały naturalne, stworzone przez matkę naturę. Chodzi tu oczywiście o drewno i skórę, do obecności których człowiek przyzwyczajony jest od zarania dziejów. Trudno bez drewna i skóry wyobrazić sobie wnętrze dostojnej, reprezentacyjnej limuzyny.

Drewniane inkrustacje tablicy rozdzielczej, wypolerowane na wysoki połysk i wymuskane, przydają wnętrzu klasy i prestiżu, przy czym ważny jest gatunek drewna, jego kolor oraz układ słoi. Orzech, akacja i dąb mają w tym względzie najwięcej do powiedzenia.

Skóra swoim połyskiem, dyskretnym odgłosem skrzypienia, miłą w dotyku fakturą oraz naturalną miękkością w niczym nie przypomina najlepszych nawet gatunkowo tkanin. Ma nad nimi olbrzymią przewagę. Tak wielką, że trzeba za nią dodatkowo płacić.

Szkło, które z konstrukcją samochodu związane jest oprócz blachy najdłużej, to już nie to samo szkło co dawniej. Nie jest ani kruche, ani podatne na działanie sił zewnętrznych. Dzisiejsze szkło to materiał, który charakteryzuje się taką samą odpornością i wytrzymałością jak stal. Można je dowolnie kształtować i wykonywać zeń olbrzymie płaszczyzny. Na dodatek pochłania promieniowanie słoneczne i nie zatrzymuje wody na swojej gładkiej powierzchni.

W poszukiwaniu materiałów, z których zbudowany jest współczesny samochód, nie sięgamy pod jego karoserię. Tam bowiem gdzie silnik, skrzynia biegów oraz zawieszenie, mnogość materii mogłaby przyprawić nas o zawrót głowy. Wystarczy zatem świadomość, że dzisiejszy samochód to nie tylko blacha, guma i szkło.