120 lat Opla i jego innowacyjnych rozwiązań

Zaprezentowany pod koniec XIX wieku Opel Patentmotorwagen System Lutzmann wyróżniał się ciekawymi rozwiązaniami technicznymi, takimi jak opcjonalne opony pneumatyczne, jednocylindrowy silnik o mocy 4 KM, a także łańcuchowa przekładnia kierownicza. Według dokumentów Cesarskiego Urzędu Patentowego z kwietnia 1894 roku system ten zapewniał "znacznie większą płynność i precyzję działania" w porównaniu z dotychczasowymi konstrukcjami. W 1925 roku model 10 PS umocnił pozycję Opla jako firmy wprowadzającej zaawansowane technicznie rozwiązania w umiarkowanych cenach. W katalogu opisywano go jako "samochód w najbardziej przystępnej cenie, jaką można zaoferować niemieckim klientom". Dzięki takim cechom jak "cicha i zaskakująco komfortowa jazda oraz znakomite przyspieszenie" czy "bezkonkurencyjne właściwości jezdne w zakrętach" 10 PS miał również dorównać podziwianym zagranicznym rywalom. "Niemiecki seryjny precyzyjny samochód" wyróżniał się też podwyższonym poziomem bezpieczeństwa. Dzięki innowacyjnym hamulcom działającym na wszystkie cztery koła "zatrzymywał się na odcinku kilku metrów". W 1926 roku Opel zaoferował ten system także w mniejszym modelu z 4‑konnym silnikiem.

Następnym "kamieniem milowym" w zwiększaniu poziomu bezpieczeństwa był produkowany w Rüsselsheim Opel Olympia z 1935 roku — pierwszy seryjny niemiecki samochód z wykonanym w całości ze stali nadwoziem samonośnym. W owych czasach zwolennicy konwencjonalnych konstrukcji ramowych twierdzili, że nadwozie samonośne rozpadnie się w czasie jazdy. Jednak Olympia okazała się niezwykle solidnym i bezpiecznym samochodem o wysokiej sztywności giętnej i skrętnej. W celu lepszego zapoznania publiczności z tym rozwiązaniem Opel wystawił nawet przekrój nadwozia Olympii na Międzynarodowym Salonie Motoryzacyjnym w Berlinie w 1937 roku. Potencjalni klienci zostali ostatecznie przekonani. Do 1940 roku w Rüsselsheim wyprodukowano około 170 000 egzemplarzy Olympii, a innowacyjna konstrukcja stała się pełnoprawną koncepcją budowy nadwozia samochodu (stosowaną do dziś).

Opel Rekord C debiutujący w 1967 roku był nasycony innowacjami. Jako pierwszy osobowy Opel miał na przykład zawieszenie tylnej osi ze sprężynami śrubowymi, a jego układ hamulcowy z tarczami na przedniej osi i wspomaganiem ustanawiał standardy w tej klasie pojazdów. Projektanci Rekorda C zadbali także o bezpieczeństwo bierne, uznając, że kierowca potrzebuje dodatkowej ochrony. W owych czasach istniało ryzyko, że w razie kolizji sztywna kolumna kierownicza przesunie się do środka kabiny. Mogła ona znaleźć się niebezpiecznie blisko kierowcy pchniętego siłą bezwładności do przodu, więc dla uniknięcia urazów trzeba było przewidzieć dla niej więcej miejsca. Projektanci i inżynierowie Opla opracowali system bezpieczeństwa układu kierowniczego, czyli bezpieczną teleskopową kolumnę kierownicy wprowadzoną do wyposażenia standardowego w 1968 roku. Ograniczała ona w maksymalnym możliwym stopniu ryzyko urazów głowy i klatki piersiowej kierowcy.

Opel kontynuował doskonalenie systemów bezpieczeństwa biernego, standardowo montując pasy bezpieczeństwa we wszystkich samochodach od 1973 roku. Kiedy pasy stały obowiązkowym wyposażeniem i coraz więcej osób korzystało z nich w swoich samochodach, branża motoryzacyjna już pracowała nad systemami uzupełniającymi ich działanie. Na przykład w Astrze F z 1991 roku Opel zainstalował napinacze pasów bezpieczeństwa, które w ciągu milisekund mogły naciągnąć je nawet o 16 cm, przytrzymując w fotelu przypiętą nimi osobę. Ryzyko urazów ograniczono jeszcze bardziej w 1993 roku, kiedy to debiutowała druga generacja Corsy z podwójnymi belkami wzmacniającymi w drzwiach i pełnowymiarową poduszką powietrzną kierowcy. Kontynuując tę drogę, w 1995 roku Opel jako pierwszy niemiecki producent samochodów zaczął standardowo wyposażać wszystkie nowe modele osobowe w pełnowymiarowe czołowe poduszki powietrzne kierowcy.

Wyższy poziom bezpieczeństwa dla szerszego grona klientów w segmencie samochodów klasy średniej był jednym z celów firmy Opel prezentującej Insignię A na światowej premierze w czasie Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Wielkiej Brytanii w 2008 roku. Jedną z licznych nowych technologii na pokładzie była kamera Opel Eye, pomagająca kierowcy na dwa sposoby. System rozpoznawania znaków drugiej generacji potrafił odczytywać znaki ograniczenia prędkości i wyprzedzania. Rozpoznany znak był wyświetlany jako symbol w zestawie wskaźników. System ostrzegania przed niesygnalizowaną zmianą pasa ruchu informował kierowcę o wykryciu takiej sytuacji.