Alfa Romeo MiTo

Oficjalna prezentacja Alfy Romeo MiTo miała miejsce w 2008 roku na targach motoryzacyjnych w Genewie. W taki sam sposób odbywa się premiera większości aut europejskich producentów. Konstrukcja modelu opierała się na opracowanej przez koncerny Fiat oraz Ford Motor Company płycie podłogowej SCCS. Platforma była niezwykle popularna. Oparto na niej Fiata Punto, Opla Corsę, Opla Adama, Chevroleta Aveo, a nawet Jeepa Renegade czy Fiata Doblo.

Projekt auta przypadł Juanowi Manuelowi Diazowi, który chciał stworzyć niewielki kompakt nawiązujący do sportowego bolidu marki, modelu 8C Competizione. Tak też się stało. Odpowiadały za to duże lampy, dynamicznie wyglądające i nisko osadzone Scudetto, czyli atrapa osłony chłodnicy, a także mocno opadająca linia całego przodu. W efekcie auto, mimo niewielkich rozmiarów i miejskiej charakterystyki, miało dynamiczną stylistykę i prezencję.

Alfa Romeo, widząc w segmencie B dużą szansę zarobku, wyposażyła model MiTo w kilka nietuzinkowych rozwiązań technicznych. Jednym z nich jest TCT – przekładnia skrzyni biegów z suchym sprzęgłem, która cechowała się płynną pracą i minimalną liczbą zabiegów konserwacyjnych. Ponadto kierowca do dyspozycji miał system Alfa DNA. Dzięki niemu możliwa była zmiana trybu jazdy i dostosowanie zachowania auta do warunków panujących na drodze oraz oczekiwań kierowcy. Tryby były trzy – Dynamic, Normal i All-Weather, co odpowiada, kolejno, trybowi dynamicznemu, standardowemu oraz przeznaczonemu do jazdy w niesprzyjających warunkach pogodowych.

Pierwsza i jedyna generacja Alfy Romeo MiTo pojawiła się na rynku w 2008 roku i wtedy też można było składać na nią zamówienia. Ze względu na dynamiczną stylistykę nadwozia oraz wiele dostępnych silników i bogate wyposażenie, samochód konkurował z Audi A1 czy Mini Cooperem. Kierowcy mieli do wyboru wiele wersji wyposażenia, różniących się w zależności od roku produkcji. 

Wersja topowa – Quadrifoglio Verde – miała 17-calowe obręcze aluminiowe, duży i zauważalny tylny spojler, a także dwustrefową klimatyzację (w pełni automatyczną). W 2013 roku doszło do modernizacji-liftingu, w ramach którego zmieniono parę detali na zewnątrz. Nieco przeprojektowano Scudetto, rozbudowano cennik o kilka nowych kolorów nadwozia, a także unowocześniono system info-rozrywki. 

Kolejny lifting przyszedł 3 lata później, w 2016 roku i objął tym razem znacznie więcej prac. Przemodelowano nieco cały front, a do oferty weszło kilka nowych jednostek silnikowych. W 2018 roku zakończono produkcję. Alfa Romeo nie przewidziała żadnego następcy, skupiając się na modelach trochę większych, w tym Giulii oraz Stelvio.

Nazwa modelu, MiTo, stanowi połączenie dwóch nazw włoskich miejscowości – Milano (Mediolan – Mi) oraz Torino (Turyn – To). Nie zostały one wybrane przypadkowo, gdyż to właśnie z nimi ten model ma najwięcej wspólnego. W pierwszym mieście powstał jego kompletny projekt, a w drugim rozpoczęto produkcję, gdzie trwała aż do końca 2018 roku.

Samochód bezpośrednio nawiązuje do znacznie większej Giulietty i kontynuuje stylistykę innych modeli w katalogu Alfy Romeo w okolicy 2010 roku. Charakterystycznymi elementami są z tego względu okrągłe światła, z którym koncern zerwał wraz z pojawieniem się modelu Giulia i Stelvio, a także nisko zamocowane Scudetto. To jednak stanowi znak rozpoznawczy tej włoskiej marki niezależnie od typu produkowanych przez siebie samochodów.

Standardowe wyposażenie było dość bogate jak na tę klasę aut. Bez dopłaty nabywcy otrzymywali 7 poduszek powietrznych, wszelkie istotne systemy bezpieczeństwa, w tym kontrolę trakcji, a także elektrycznie sterowane szyby oraz lusterka. W nieco wyższych liniach klienci mogli pozwolić sobie na jeszcze większą swobodę. Można było sięgnąć po np. wyposażenie komfortowe, w tym automatyczną dwustrefową klimatyzację i funkcję łączności bezprzewodowej z systemem audio.

Samochód ważył niewiele – od 1080 do 1205 kg. Był jednak stosunkowo pojemny jak na tę klasę samochodów. Do dyspozycji kierowcy i pasażerów był bagażnik o pojemności 270 l (po złożeniu siedzeń – 950 l) oraz dobrze wykonane wnętrze, wygodne fotele i stosunkowo łatwa obsługa systemu info-rozrywki.

Klienci oceniają Alfę Romeo MiTo jako auto solidne, pewne i dające frajdę z jazdy, a także atrakcyjne wizualnie i nawiązujące do historii włoskiej motoryzacji. Doskonale sprawdza się w codziennej jeździe po mieście i nie uchodzi za zbyt awaryjne. Wiele zależy jednak od silnika. Dobrą opinię mają jednostki TB, które przy prawidłowej konserwacji są w praktyce zupełnie bezusterkowe. Nie wszystko można za takie uznać. Elektryka i elektronika samochodu bywają zawodne, podobnie jak w wielu innych aut z włoskim rodowodem. Problem często pojawia się także z manualną skrzynią biegów. Ta z kolei może ulec przedwczesnemu zużyciu.

Największą popularnością cieszy się model QV – wersja wyposażona w silnik o mocy aż 170 KM, który rozpędza auto do 100 km/h w ciągu 7,4 s. Mimo tak dużych pokładów energii, jednostka jest uznawana za bezawaryjną i godną zainteresowania.