"Zabiłem własną matkę..."
- powiedział Enzo Ferrari po zwycięstwie auta z jego "stajni" w Grand Prix Wielkiej Brytanii 1951 (Jose Froilan Gonzalez na ferrari 375 pokonał Juana Manuela Fangio jadącego alfą romeo 159).
Od czasu inauguracyjnego wyścigu F1 w Silverstrone 14 miesięcy wcześniej Alfa triumfowała we wszystkich imprezach Grand Prix. Jej triumfalny pochód zatrzymał właśnie Ferrari, którego zespół (Scuderia Ferrari) od lat 20. służył Alfie, przygotowując jej maszyny do wyścigów i odnosząc wiele legendarnych zwycięstw. Z zakończeniem sezonu 1951 Alfa Romeo wycofała się z Formuły 1.
* Robi się gorąco
Podzespoły i elementy samochodu Formuły 1 są poddawane ekstremalnym przeciążeniom i działają w innych zakresach temperatur niż w wypadku aut drogowych. Na przykład w układzie wydechowym temperatura osiąga 950 st. Celsjusza. Z kolei opony zapewniają najlepszą przyczepność tylko po osiągnięciu odpowiedniej temperatury - 80 - 100 stopni, a maksymalnie mogą rozgrzewać się aż do 130 st. Celsjusza. Podobnie klocki i tarcze hamulcowe, które dopiero po rozgrzaniu zapewniają skuteczne hamowanie. W czasie pierwszej pół sekundy hamowania ich temperatura rośnie w tempie 100 st na 0.1 s, zwykle pracują w temperaturze ok. 600 st. Celsjusza, ale podczas ostrego hamowania osiągają ponad 1000 stopni.
* Więcej niż tylko kierownica
Kierownica auta F1 to także pokładowe centrum kontroli. Umieszczony na niej wyświetlacz podaje informacje o wybranym przełożeniu, prędkości obrotowej silnika, mieszance paliwa, temperaturach itp. Przełączniki i pokrętła służą do obsługi radia, regulowania mieszanki, zmiany ustawień silnika, wyboru charakterystyki układu kontroli trakcji oraz mechanizmu różnicowego, włącznika ogranicznika prędkości na pit line oraz obsługi butelki z napojem. Z kolei za kierownicą znajdują się cztery przełączniki w kształcie łopatek - dwa służą do zmiany biegów, dwa pełnią funkcję sprzęgła.
Te i inne ciekawostki na temat Formuły 1 znajdziecie w kalendarzu Formuły 1 na rok 2007 opracowanym przez Romana Popkiewicza i Juliana Obrockiego, wydanym przez wrocławskie wydawnictwo Europa.
Ponadto w kalendarzu:
Część I - kompendium wiedzy na temat F1:
wprowadzenie, krótki rys historyczny, zasady i przepisy, objaśnienie taktyki podczas wyścigu, konstrukcja bolidu F1.
Część II - kalendarium:
zaznaczone daty najważniejszych wydarzeń z historii, na każdej rozkładówce tygodnia dwie ciekawostki (na dole pod kalendarzem), przy każdej niedzieli podczas której odbędzie się wyścig F1 szkic bieżącego toru.
Część III - skorowidz i informator drogowy:
telefony, odległości drogowe, tabela dozwolonych prędkości w Europie, strefy czasowe
