Zgubił ją tylny napęd, zginęło 14 osób. Chciała się zabić

Niemka oskarżona o spowodowanie wypadku polskiego autokaru pod Berlinem w 2010 roku stanęła w piątek przed sądem w Poczdamie. Zeznała, że nie pamięta tragicznego zdarzenia i do dziś cierpi na zaburzenia psychiczne.

Prokuratura zarzuciła 38-letniej Beatrice D. nieumyślne spowodowanie śmierci 14 osób, które zginęły w wypadku.

Według prokuratury 26 września 2010 roku oskarżona prowadząc samochód osobowy za szybko jechała na końcowym odcinku wjazdu na autostradę A10. Nie wzięła pod uwagę deszczu i złych warunków panujących na jezdni. W konsekwencji pojazd tyłem zarzuciło na bok, samochód wpadł w poślizg i zjechał na prawy pas ruchu.

Gdy kierowca polskiego autobusu na próżno próbował uniknąć kolizji z samochodem, autokar uderzył w filar wiaduktu. Autobusem jechało 49 pasażerów - pracowników Nadleśnictwa Złocieniec i ich rodzin, którzy wracali z wycieczki do Hiszpanii. Oprócz 14 ofiar śmiertelnych, 28 pasażerów zostało rannych.

W rozpoczętym w piątek procesie bierze udział troje oskarżycieli posiłkowych: kierowca autobusu Grzegorz Jarosz oraz rodzeństwo Korpal, które w wypadku straciło rodziców. Reprezentują ich adwokaci.

Jarosz zeznawał również w charakterze świadka. Jak powiedział PAP, powracanie do tamtych tragicznych wydarzeń jest dla niego trudne. "Dla mnie najważniejsze jest, by proces jak najszybciej się zakończył i bym mógł jak najszybciej powrócić do względnie normalnego życia" - powiedział Jarosz.

Nie chce on oceniać zachowania Beatrice D. na drodze tuż przed wypadkiem. "Przecież nikt takich rzeczy nie robi specjalnie" - powiedział.

Beatrice D. zabrała głos krótko po rozpoczęciu procesu. Odczytała krótkie oświadczenia, zawierające informacje na temat swojej pracy zawodowej oraz umiejętności prowadzenia samochodu.

Potem przyznała, że nie pamięta chwili wypadku. O tym, co wydarzyło się rankiem 26 września 2010 r. na autostradzie A10 pod Berlinem dowiedziała się dopiero po kilku godzinach w szpitalu od swojej znajomej.

Następnego dnia kupiła w szpitalnym sklepie wydanie lokalnego dziennika, który na pierwszej stronie opublikował zdjęcia z miejsca wypadku. "Pomyślałam wtedy: Czy to ja spowodowałam ten wypadek? Nie mogłam tego pojąć" - mówiła.

Łamiącym się głosem opowiadała też o zaburzeniach psychicznych, myślach samobójczych i atakach paniki, na które cierpiała po wypadku oraz o rekonwalescencji. Sąd zmuszony był często ogłaszać przerwy w rozprawie, bo Beatrice D. nie była w stanie mówić przez dłuższy czas.

W chwili wypadku Beatrice D. nie była pod wpływem alkoholu ani narkotyków. Zachowała ona prawo jazdy i znów prowadzi ona samochód, choć w ograniczonym zakresie; to zaskoczyło adwokatów oskarżycieli posiłkowych, jak również obserwatorów procesu.

Jej adwokat Carsten R. Hoenig podkreślił we wstępnym oświadczeniu, że oskarżona "nigdy nie chciała uchylać się od odpowiedzialności" związanej z wypadkiem, jest gotowa odpowiedzieć na pytania. "Oskarżona jest sprawczynią, ale też poszkodowaną" - powiedział, wskazując na jej niestabilny stan psychiczny.

Adwokat wskazał również, że przyczyną wypadku był niewielki błąd, który miał jednak katastrofalne konsekwencje.

Grzegorz Jarosz mówił o tym, jak przypomina sobie okoliczności wypadku. Według niego na chwilę przed wypadkiem rozpoczął manewr zmiany pasa. Gdy nagle prowadzony przez oskarżoną mercedes wpadł w poślizg podczas wjazdu na autostradę i zjechał w poprzek na pas ruchu przed nadjeżdżającym autokarem, oba pojazdy dzieliło kilkanaście metrów. Wówczas zderzenie było już nieuniknione.

"Od tej chwili mam lukę w pamięci. Przypominam sobie dopiero chwilę, gdy autobus już stał" - powiedział kierowca. Dodał, że pamięta jeszcze myśl, że należy wyprowadzić autokar tak, aby nie wjechał na filary wiaduktu. "Nie wiem jednak, czy wykonałem jakiś manewr" - powiedział.

Wskutek wypadku Jarosz doznał uszkodzenia rogówki oka. Przeszedł dwie operacje i dopiero od dwóch tygodni znów pracuje jako kierowca.

Sąd wyznaczył pięć dni procesowych. Wyrok może zapaść 1 czerwca. Według niemieckiego kodeksu karnego za nieumyślne spowodowanie śmierci grozi kara do pięciu lat więzienia.