Opel Tigra

Prezentacja Opla Tigry nastąpiła w 1993 roku we Frankfurcie – miejscu znanym z organizacji wystaw samochodowych, na których premierę mają nowe auta większości niemieckich producentów. 

Model Tigra to przedstawiciel aut sportowych segmentu B. Jest niewielki i występuje w dwóch nadwoziach: jako 2-drzwiowe coupé w pierwszej i drugiej generacji oraz jako cabrio (Twin Top), lecz tylko w generacji drugiej. Samochód był przeznaczony głównie dla dwojga osób podróżujących na fotelach w pierwszym rzędzie. Tylna kanapa była w praktyce jedynie „awaryjna”. Nie oferowała bowiem ilości miejsca wystarczającej do podróży czworga dorosłych osób.

Samochód ten cechował się doskonałym prowadzeniem już od pierwszej generacji. Mimo napędu na przód dawało kierowcy mnóstwo radości. Wpływała na to między innymi masa własna auta równa 980 kg, niski środek ciężkości oraz opływowa linia nadwozia, która jasno i wyraźnie nawiązuje do aut stricte sportowych.

Opel Tigra w pierwszej generacji został oparty w całości na płycie podłogowej Opla Corsy generacji B. Marka zapożyczyła z tego modelu miejskiego również kilka innych podzespołów, w tym wszystkie jednostki napędowe i całe wnętrze. W rezultacie auto sportowe – mimo bezkompromisowego wyglądu – charakteryzowało się także przystępnością dla kierowcy i komfortową kabiną z wieloma schowkami do dyspozycji wszystkich pasażerów. 

Auto miało swoją premierę w 1993 roku na frankfurckiej wystawie samochodowej i przyciągało wzrok głównie nietuzinkowo rozwiązaną tylną szybą. Ta bowiem tak naprawdę była jedynie zamiennikiem materiałowego dachu, który miał się pojawić już w pierwszej generacji. Niestety tak się nie stało. Marka Opel zrezygnowała jednak z tego pomysłu na dość późnym etapie prac, przez co jakiekolwiek zmiany związane z karoserią nie były już możliwe do przeprowadzenia.

Opel Tigra drugiej generacji (TwinTop) znacznie się zmienił w stosunku do pierwowzoru, głównie w kwestii wyglądu i stylistyki. Było to wynikiem między innymi zupełnie innej płyty podłogowej, mianowicie z Corsy C. Samochód nieco się rozszerzył, bo aż o niespełna 10 cm, a także znacznie przytył – z 980 kg do 1285 kg (zależnie od wersji). Parametr ten nie pozostał bez wpływu na prowadzenie. 

Wraz z masą urosło jednak także bezpieczeństwo ze względu na zastosowanie wielu systemów ochrony. Największą różnicę widać jednak we wnętrzu. Tym razem samochód był stricte 2-osobowy, dlatego mógł nim podróżować maksymalnie kierowca wraz z pasażerem.

Interesującą ciekawostką dotyczącą drugiej generacji był składany, metalowy dach, który chowa się nie w bagażniku, jak w większości aut tej klasy, lecz za siedzeniami. To wynik zrezygnowania przez koncern Opel z drugiego rzędu siedzeń, a także spora zaleta, jeśli chodzi o praktyczność. Bagażnik – nawet po złożeniu całego dachu – nie zmniejsza się diametralnie, w dalszym ciągu ma aż 440 litrów pojemności. 

To sprawia, że Opla Tigrę można traktować jako auto dość praktyczne, mimo pozornie zupełnie bezkompromisowego charakteru. W praktyczności pomaga także schowek za siedzeniami – ten ma aż 53 litry pojemności i bez większego problemu wystarczy na przewożenie codziennych zakupów.

Kierowcy Opla Tigry doceniają przede wszystkim niską masę własną, przez co – mimo atrakcyjnego wyglądu oraz nietuzinkowej stylistyki – samochód pali stosunkowo niewiele, bo nawet sporo poniżej 5,0 l / 100 km (w przypadku drugiej generacji i silnika 1,3 CDTI). 

Na dużą popularność tego pojazdu na rynku wtórnym oraz pierwotnym ma wpływ także trwała i dość prosta konstrukcja oparta na ogólnodostępnych elementach z bliźniaczej Corsy.