Kia Pride

Kia Pride została wprowadzona na rynek w 1987 roku jako pierwszy samochód osobowy marki Kia po 6-letniej przerwie spowodowanej decyzją południowokoreańskiego dyktatora  Chun Doo-hwana. 

Miał to być typowo miejski pojazd powstały we współpracy z Fordem i Mazdą, bliźniaczy wobec Forda Festiva i Mazdy 121.

Samochód był dostępny w Ameryce Południowej i niektórych krajach azjatyckich, a następnie także w Europie. Był to tym samym debiut marki Kia na europejskim rynku. 

Jako budżetowy i kompaktowy model Pride dość dobrze się sprzedawał. Jego produkcję zakończono w 2000 r., a jego następcą stała się Kia Rio. Nazwa Kia Pride została jednak „wskrzeszona” już kilka lat później. W ten sposób nazwano drugą i kolejne generacje Kii Rio przeznaczone na rynek południowokoreański. W latach 2000-2004 samochód w wersji sedan był również dostępny w Pakistanie pod nazwą Kia Classic.

„Oryginalna” Kia Pride miała tylko jedną generację. Samochód był za to dostępny w kilku wersjach nadwozia – jako:

Ich wnętrza nie były szczególnie przestronne, a wykończenie z niskiej jakości plastiku nie robiło zbyt dobrego wrażenia. Auto było jednak praktyczne, dość dynamiczne i umożliwiało osiągnięcie przyzwoitego spalania, dzięki czemu znalazło wielu zadowolonych nabywców.

W 1993 roku Kia zaproponowała swoim klientom model Pride po gruntownym faceliftingu. Zmieniono jej wygląd zarówno od zewnątrz, jak i we wnętrzu. Modernizacja obejmowała m.in. deskę rozdzielczą, reflektory i lampy tylne czy atrapę chłodnicy.

Kia Pride była sprzedawana z benzynowymi silnikami Mazdy o pojemności 1,2-1,3l i mocy 54-88 KM. Przekładnie najczęściej były manualne (4- lub 5-biegowe), choć dostępne były też egzemplarze ze skrzynią automatyczną.

Kia Pride otrzymała opinię dość praktycznego, ekonomicznego, uniwersalnego miejskiego auta. Wiele egzemplarzy przerobiono na LPG, co dodatkowo zmniejszyło koszty ich utrzymania. Kierowcy cenili też niskie koszty napraw i pozyskania części. Niektóre egzemplarze były jednak dość awaryjne.

Ogólnie stosunek jakości do ceny Kii Pride oceniano pozytywnie. Było to jednak auto dość „toporne”, ze słabo wyciszoną kabiną i mało ergonomiczne. Projekt nadwozia był mało oryginalny, a wykończenie wnętrza pozostawiało wiele do życzenia, jeśli chodzi o estetykę i jakość użytych materiałów. Według wielu Kia Pride jako codzienne auto sprawiała się jednak znakomicie.