Suzuki Celerio

Suzuki Celerio zostało zaprezentowane w 2014 r., podczas targów motoryzacyjnych w Genewie. Inżynierowie marki opracowali ten model jako następcę zarówno małego Suzuki Alto, jak i większego Splasha. Powstał on na podstawie koncepcji o nazwie A:Wind. Auto miało być przede wszystkim budżetowe i znakomicie sprawdzać się w mieście. 

Wkroczyło na rynek niemal bez rozgłosu, jednak znalazło swoich nabywców – także w Polsce. Było dostępne na naszym rynku do 2019 r., ale poza Europą jest dostępne do tej pory. W 2021 r. zaprezentowano drugą generację modelu.

Pierwsza generacja Suzuki Celerio (2014-2021) została zaprezentowana jako hatchback o stosowanej sylwetce zaliczany do segmentu A. Miała konkurować z takimi modelami jak Fiat Panda, Kia Picanto, Peugeot 108 czy Renault Twingo. Celerio charakteryzowało się niewielką mocą, ale dobrą dynamiką, niskim spalaniem i dość przestronnym wnętrzem jak na auto kompaktowe. Nabywcy doceniali też dość bogate wyposażenie podstawowe.

Druga generacja Suzuki Celerio (2021-ob.) została zbudowana na płycie podłogowej HEARTECT – tej samej, z której korzystają m.in. modele Maruti Suzuki Wagon R i Suzuki Ignis. Wygląd nadwozia zmienił się dość znacząco, ale auto zachowało swój miejski, ekonomiczny charakter. W RPA Celerio drugiej generacji trafiło do sprzedaży jako Toyota Vitz, zastępując model Agya.

Pierwsza generacja Suzuki Celerio była dostępna z 1-litrowym silnikiem benzynowym o mocy 68 KM. Auto miało napęd na przód i było dostępne z 5-biegową przekładnią manualną lub półautomatyczną.

Druga generacja Suzuki Celerio również otrzymała 1-litrowy silnik benzynowy o mocy 66 KM. Napęd jest przekładany na przednią oś, a skrzynia biegów może być manualna lub automatyczna (obie 5-biegowe).

Suzuki Celerio to pojazd, który nie wzbudza wielkich emocji – jego design nie zapada w pamięć, a osiągi nie robią wrażenia. Pomimo niewielkiej mocy silnika jest jednak dość dynamiczny. Cechuje się też stosunkowo przestronnym wnętrzem, jak na auto należące do segmentu kompaktowych. Użytkownicy cenią je przede wszystkim za niskie koszty utrzymania – ze względu na małą awaryjność i niewielkie spalanie. Samochód znakomicie sprawdza się w mieście, ale nadaje się też na trasy. Powody wycofania go z Europy nie są znane. Przypuszcza się jednak, że mogło mieć to związek ze zbyt małym zainteresowaniem modelem ze względu na jego dość wysoką cenę jak na ten segment i klasę.