Opel Omega

Historia Opla Omegi rozpoczyna się w 1986 roku, kiedy nowy model został zaprezentowany całemu motoryzacyjnemu światu jako następca wysłużonego już modelu Rekord. Auto miało być odpowiedzią na oczekiwania europejskich klientów, którzy poszukiwali dużych i wygodnych samochodów, lecz oferowanych w stosunkowo korzystnej cenie. 

Taka też była Omega. Duża, przestronna i występująca w dwóch wersjach nadwozia wybieranych wówczas zdecydowanie najczęściej: jako standardowy 4-drzwiowy sedan oraz jako 5-drzwiowe kombi (Caravan).

Samochód od początku pierwszej generacji był oferowany na wielu zupełnie różnych rynkach. W Europie jako Opel Omega, w Wielkiej Brytanii jako Vauxhall Carlton, a nawet jako Chevrolet Omega i Suprema w Ameryce Południowej (w Brazylii). 

Opel Omega. Pierwsza generacja (1986-1994). Opel Omega występował w dwóch zupełnie oddzielnych wizualnie i technicznie generacjach. Pierwsza została zaprezentowana światu w 1986 roku i spotkała się z ciepłym przyjęciem – głównie za sprawą komfortowego wnętrza i dużych wymiarów zewnętrznych. Przy niespełna 470 cm długości oraz 177 cm szerokości, pojazd zapewniał mnóstwo miejsca dla pasażerów oraz kierowcy. Ponadto okazał się niezwykle praktyczny – we wnętrzu pojemnego bagażnika mogło zmieścić się od 520 l do nawet 1850 l bagażu. 

Auto występowało w wielu wariantach i nie bez powodu zdobyło tytuł Europejskiego Samochodu Roku 1987. Pierwszy i zarazem także ostatni lifting nastąpił w 1990 roku. Zmianie uległ cały front samochodu oraz tylne światła. W efekcie model stał się nowocześniejszy i bardziej przystępny dla ówczesnych klientów.

Opel Omega drugiej generacji (1994-2003) zmienił się nie do poznania. Samochód zachował swoje duże wymiary zewnętrzne oraz masę. W zamian stał się bardziej opływowy i atrakcyjny wizualnie, szczególnie dla nieco młodszych klientów. Spłaszczone światła wyglądały bardzo agresywnie, podobnie jak niska, lecz bardzo długa karoseria. 

Auto w dalszym ciągu występowało w dwóch wersjach nadwozia, jako 5-drzwiowe kombi oraz 4-drzwiowy sedan i zostało poddane licznym modyfikacjom. Te następowały cyklicznie i praktycznie przez cały czas trwania produkcji. Produkcja samochodu zakończyła się w 2003 roku, a miejsce w segmencie E koncernu Opel zajął Signum.

Opel Omega to samochód duży i luksusowy, lecz nie można go nazwać nudnym. Występował w dwóch ciekawych wersjach silnikowych, których nie mógłby się powstydzić samochód stricte sportowy. 

Pierwszym był Opel Lotus Omega – powstały na bazie ówczesnej Omegi miał aż 377 KM z 3,6-litrowego silnika, dzięki któremu był w stanie osiągnąć 100 km/h w ciągu jedynie 5,4 s. To doskonały wynik wśród aut sportowych, a wśród limuzyn – wręcz zaskakujący.

Kolejnym ciekawym silnikiem, tym razem dostępnym w drugiej generacji Omegi, była ośmiocylindrowa jednostka o pojemności równej 5,7 l i mocy 315 KM. Pochodziła ona z Chevroleta Corvette i cechowała się nietuzinkową barwą dźwięku, ogromną mocą oraz konstrukcją, która uniemożliwiała jej zastosowanie w aucie seryjnym. Okazało się, że silnik miał zbyt mało miejsca w grodzi, przez co mógł ulec przegrzaniu. 

Nie bez znaczenia jest także duża liczba dostępnych jednostek napędowych, dzięki którym każdy kierowca mógł wybrać jednostkę dostosowaną do siebie. Szybką i mocną, jak V6 o pojemności 3,2 l lub oszczędną, np. 2,0 DTI.