Alfa Romeo GTV

W pełni ukończony projekt nadwozia modelu GTV pojawił się już w 1988 roku, lecz został pokazany światu jako prototyp dopiero w 1991 roku. Aż trzy lata przerwy pozwoliły marce dopracować szczegóły i stworzyć auto, które wyróżni się na ówczesnym trudnym rynku wśród konkurencji. W 1994 roku na konferencji w Paryżu po raz pierwszy pokazano wariant GTV w wersji produkcyjnej, tego samego roku rozpoczęto jego produkcję.

Pojazd był bardzo rozpoznawalny i zwracał na siebie mnóstwo uwagi na ulicach. Obecnie jest uznawany za klasyk zarówno wśród wielbicieli marki Alfa Romeo, jak i kolekcjonerów przeróżnych aut, które mogą w przyszłości nieco drożeć.

Pierwsza generacja Alfy Romeo GTV (1994-2005) – Alfa Romeo GTV z 1994 roku to zupełny reboot serii GTV (1974-1986), gdyż model ten nie miał w zasadzie nic wspólnego ze swoim protoplastą. Samochód wyróżniał się pojedynczymi światłami (po dwa na stronę), oraz dobrym prowadzeniem. 

Karoseria była zaprojektowana tym razem przez studio Pininfarina, a dokładniej przez Enrico Fumię. Samochód miał świetny rozkład masy – 61% wagi przypadało na przednią, a 39% na tylną oś (w przypadku modelu V6 wartości te wynosiły, kolejno, 63/37%). Dzięki temu samochód zapewniał sportowe doznania z codziennej, dynamicznej jazdy. Wraz z modelem coupe zaprezentowano także wersję cabrio, określaną w nomenklaturze marki Alfa Romeo jako Spider. 

Pierwszy lifting nastąpił w 1998 roku, a drugi w 2003 roku. Oba wprowadziły nieco zmian. Z jednej strony nowe jednostki napędowe, a z drugiej modyfikacje wizualne, w tym przemodelowanie scudetto (osłony chłodnicy).

Alfa Romeo GTV była samochodem o dynamicznym charakterze i stosunkowo niskiej masie (od 1350 do 1470 kg). W najsłabszej wersji, wyposażonej w silnik o pojemności 1,8 l, auto osiągało pierwsze 100 km/h w czasie 9,2 s, podczas gdy w wersji najmocniejszej – w 6,3 s. Było to możliwe dzięki zastosowaniu silnika o pojemności 3,2 l i konstrukcji V6 (widlasta szóstka), dostępnym wyłącznie w rocznikach od 2003 do 2004.

Auto było projektowane wraz z koncernem Fiat, który jest jej właścicielem od 1986 roku. Z tego też powodu projektanci mieli dostęp do płyty podłogowej Tipo Due.

Za projekt nadwozia odpowiadało studio Pininfarina, lecz za design wnętrza – sam Walter de Silva, który ma na swoim „koncie” wiele wspaniałych projektów.